Children of Men
του Alfonso Cuaron
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Όταν κάνω μια ταινία την κάνω μέσα από τη δική μου οπτική –έτσι το γεγονός ότι είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος χρωματίζει και αυτή την ταινία. Η ανθρωπότητα έχει ένα φοβερό ταλέντο για την καταστροφή …..ωστόσο σαν άνθρωποι μπορούμε να δείξουμε αλληλεγγύη και μια ικανότητα να ξεπερνούμε μέσα από τη συλλογικότητα τα προβλήματα.
Σε τελική ανάλυση η ταινία Children of Men δεν αναφέρεται τόσο πολύ στην ανθρωπότητα που είναι καταστροφική. Αναφέρεται περισσότερο στις ιδεολογίες που παρεμβάλλονται στη κρίση των ανθρώπων και στις πράξεις τους.

Στην αρχή δεν είχα κάποιο σημείο επαφής με το σενάριο, όμως υπήρχε σ’ αυτό ένα περιβάλλον που με στοίχειωσε για εβδομάδες. Θυμάμαι ότι βρισκόμουν στη Santa Barbara, στη παραλία και ξαφνικά «είδα» εκεί όλη την ταινία, μπροστά στα μάτια μου.
Νομίζω ότι το περιβάλλον που υπάρχει στην ταινία ήταν για μένα μια μεγάλη ευκαιρία για να μιλήσω για το σήμερα, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία ότι τα γεγονότα της ταινίας διαδραματίζονται στο κοντινό παρελθόν. Δεν ήθελα να κάνω μια ταινία για το μέλλον – ήθελα να κάνω μια ταινία για το παρόν και για τις συνθήκες του σήμερα που διαμορφώνουν το μέλλον μας. Αυτή η ταινία δεν είναι μια ταινία επιστημονικής φαντασίας –είναι μια ταινία καταδίωξης που διαδραματίζεται το 2027.

Πολλές από τις ιστορίες που διαδραματίζονται στο μέλλον συμπεριλαμβάνουν κάτι σαν τον “Big Brother” , ωστόσο αυτό είναι η άποψη του 20ου αιώνα για την τυραννία. Η τυραννία που συμβαίνει τώρα παίρνει νέες μορφές –η τυραννία του 21ου αιώνα λέγεται δημοκρατία. Βρήκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να το διερευνήσω αυτό στην ταινία Children of Men.

Όταν γράφαμε το σενάριο δημιουργήσαμε μια φανταστική διαδρομή του χρόνου που οδηγούσε στην αρχή της ταινίας. Ορισμένα από τα γεγονότα που συμπεριλάβαμε στην ιστορία μας στην πραγματικότητα άρχισαν να συμβαίνουν: ανοίξαμε την τηλεόραση και είδαμε να συμβαίνουν αυτά που είχαμε τοποθετήσει χρονικά στο σενάριο 21 χρόνια μετά.

Δεν θέλω να δώσω στους θεατές ιδέες και εύκολες απαντήσεις σε κάθε ερώτηση. Μάλλον προτιμώ να θέσω ερωτήματα για να τα σκεφθούν οι θεατές. Είναι λοιπόν μια ταινία για το μέλλον τόσο ελπιδοφόρα όσο είμαστε εμείς.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)