Habana blues
του Benito Zambrano
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Για πολύ μεγάλο διάστημα αναρωτιόμουν τι είδους ιστορία πρέπει να πω και πώς. Ήμουν πεπεισμένος ότι ήταν θέμα των κουβανών καλλιτεχνών και σκηνοθετών να ασχοληθούν με τις δυσκολίες που περνά η χώρα τους. Κατέληξα σε μια ιστορία που δε θα περιείχε σαφή κριτική της κουβανικής πραγματικότητας. Εξάλλου υπήρχαν ήδη αρκετοί οι οποίοι από απόσταση έκαναν κριτική στους Κουβανούς και τους υποδείκνυαν το σωστό και το λάθος. Δεν θέλησα να γίνω τόσο υπερόπτης όσο αυτοί.
Επίσης θέλησα η ιστορία που βασίζεται στη συγκεκριμένη κουβανική πραγματικότητα, να επεκταθεί και σε ζητήματα πιο οικουμενικά αλλά και διασκεδαστικά συγχρόνως. Η αφοσίωση όλων και η σε βάθος αρχειακή έρευνα, νομίζω πως είχαν αποτέλεσμα να δώσουμε μια αντιπροσωπευτική της πραγματικότητας εικόνα, για αυτόν τον τόπο που τόσο συχνά παρουσιάζεται μέσα από αφελή κλισέ.

Κατά τη διάρκεια του κάστινγκ του Αβάνα Μπλουζ, αισθανθήκαμε πως έπρεπε να δουλέψουμε με νέους και άγνωστους ηθοποιούς. Τελικά έτσι και έγινε αφού οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς στην ταινία είναι είτε ερασιτέχνες είτε άγνωστοι. Στην Κούβα είναι πολύ δύσκολο να βρεις νέους ή άγνωστους ηθοποιούς επειδή δεν υπάρχουν ατζέντηδες και δεν μπορείς να τους αναζητήσεις μέσω καταλόγων. Οι παραγωγοί αποφάσισαν να διοργανώσουν οντισιόν. Εμφανίστηκαν περισσότεροι από εξακόσιοι υποψήφιοι! Αρχικά αναζητούσαμε ηθοποιούς να ενσαρκώσουν τους χαρακτήρες όπως αυτοί απεικονίζονται στο σενάριο.
Τελικά τροποποιήσαμε το σενάριο για να είναι πιο κοντά στους ηθοποιούς που επιλέξαμε. Έπειτα έπρεπε να καταλήξουμε στους μουσικούς που θα εμφανίζονταν και που θα μπορούσαν συγχρόνως και να παίξουν. Τελικά διαλέξαμε ηθοποιούς που είχαν γνώσεις μουσικής. Για να εξοικειωθούν με τα μουσικά όργανα, για δύο μήνες έκαναν πρόβες καθημερινά σε ένα εργαστήριο που είχαμε διαμορφώσει ειδικά για αυτόν τον σκοπό.

Η Κούβα σημαίνει πολλά περισσότερα πράγματα για μένα από τις κινηματογραφικές μου σπουδές εκεί. Στην Κούβα έχω αγαπήσει, έχω δημιουργήσει, έχω εργαστεί και έχω κάνει διάφορους φίλους και πιθανώς μερικούς εχθρούς. Το Αβάνα Μπλουζ είναι μια ταινία για την Κούβα, τη μουσική αλλά πάνω απ' όλα είναι μια ταινία για τα συναισθήματα των ανθρώπων.

Στα τόσα φεστιβάλ που βρέθηκα, συνειδητοποίησα ότι το ανθρώπινο αίμα έχει παντού το ίδιο χρώμα. Ζήλια, μοναξιά, απληστία, αγάπη…
Όταν σταματάς να γράφεις ιστορίες που ασχολούνται με το ιδιαίτερο αλλά αγγίζουν το καθολικό, τότε μπορείς να αγγίξεις τις καρδιές όλων, είτε είσαι στον Ισημερινό είτε στην Ελβετία.
Το Αβάνα Μπλουζ είναι μια ρομαντική κωμωδία. Μιλά για τη φιλία μεταξύ δυο νέων που οι δρόμοι τους χωρίζουν επειδή "πρέπει" να αφήσουν τη χώρα. Η ηθική και η καλλιτεχνική τους ωριμότητα επιτυγχάνεται μόνο όταν ξεπεραστεί η αγωνία της επιβίωσης ενάντια στις καθημερινές δυσκολίες. Δύο φίλοι που μοιράζονται το ίδιο άπιαστο σχεδόν όνειρο, και δίπλα τους μια χειραφετημένη - αλλά δέσμια των υποχρεώσεών της - νέα γυναίκα στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.

(πηγή: σημειώσεις για την παραγωγή)