(ένας διάλογος στο Facebook)

Τάσος Γουδέλης
Ανάρτηση στις 30 Απριλίου 2018
Πολλοί θαυμαστές του Σέρτζιο Λεόνε, που πέθανε σαν σήμερα το 1989, θα δυστροπήσουν από τις αρνητικές απόψεις μου γι' αυτόν τον πρύτανη των σπαγγέτι γουέστερν. Αυτά τα υποστηρίζω από παλιά και θυμάμαι τις ολονύχτιες διαφωνίες μας με τον αείμνηστο φίλο κριτικό Μπάμπη Κολώνια. Συμφωνώ με τις απόψεις του Βιμ Βέντερς ότι ο Λεόνε κατέστρεψε το γουέστερν, προσπαθώντας (χοντροκομμένα) να το αποδομήσει κοινωνικά και χαρακτηρολογικά. Το είδος μέσα από το βλέμμα ενός Φορντ, ενός Χοκς ή ενός Μαν είχε αποκτήσει αισθητική υπόσταση και δραματική πειθώ. Ο Λεόνε που ήλθε από τα αστεία peplum (ταινίες με χιτώνες) της Τσινετσιτά εξευτέλισε το είδος δημιουργώντας φετίχ της πεντάρας. Όταν μάλιστα προσπάθησε να ασχοληθεί με το γκανγκστερικό φιλμ τύπου Σκορσέζε ("Κάποτε στην Αμερική") συκοφάντησε και αυτό το είδος. Εξοργίζομαι όταν βλέπω ταινίες του.

Ferris Costas
Δεν θα συμφωνήσω. Όχι μόνο γιατί τον γνώρισα αρκετά καλά, και διασταύρωσα επαληθεύοντας την άποψη μου γιά το σινεμά του που είχα, αλλά κυρίως γιά το χιούμορ 4 επιπέδων που διέθετε Ο Λεόνε (γιά μένα) ανήγαγε το ψευδο-ρεαλιστικό ή ψυχολογικό ουέστερν, στις διαστάσεις που του ανήκαν. Στον Grand, Grotesco και Μυθικό κινηματογράφο, που αυτοσαρκάζεται. Ανάμεσα στην Opera Seria και την Opera Buffa.

Achilleas Kyriakidis
Συμφωνώ απολύτως.

Τάκης Σπετσιώτης
Μα, Τάσο μου, το έκανε show το κλασσικό γουέστερν... -ελαφρολαικό.

(...)
Michel Demopoulos
Ο Λεόνε χάρισε στο γουέστερν δεύτερη πνοή όταν έπνεε τα λοίσθια. Ήταν μεγάλος γνώστης του Αμερικάνικου κινηματογράφου και έχει εμπνεύσει πολλούς σκηνοθέτες από τον Πέκινπα μέχρι τον Ταραντίνο. Ρετουσάρισε το είδος εξαντλώντας τους κώδικες του, πρόσθεσε μπαρόκ, χιούμορ και πολιτική και απεδείχθη μάστορας της αφήγησης. Από παρεξηγημένος έγινε κλασικός.

Τάσος Γουδέλης
Όπως το δει κανείς φίλτατε Michel Demopoulos. Εγώ διάβασα τη διάθεση επανεγγραφής του γουέστερν από τον Λεόνε ως μια φτηνή χειρονομία, με ευκολίες σχολικού επιπέδου. Επιπλέον δε, όταν θέλησε να ξεφύγει από την παρωδία, φάνηκε η αδυναμία του να οργανώσει δραματουργικά ένα φιλμ: βλέπε το παιδαριώδες "Κάποτε στην Αμερική''. Ξέρω πολύ καλά ότι οι Γάλλοι τον αντιμετώπισαν πολύ θετικά (έχω και το συγκεκριμένο τεύχος των Cahiers, που έχουν ως εξώφυλλο σκηνή από το "Κάποτε στην Αμερική'').

Τάκης Σπετσιώτης
Τάσος Γουδέλης φωτιές άναψες με τον Σέρτζιο. ΄Ηταν -χρόνια έχω να τα δω-πάντως ,έτσι, χορταστικά τα σινεμασκόπ του, με κείνες τις σιωπές αλλά και τις βροντώδεις μουσικές- και το πιστολίδι ωσάν μουσική ήταν... και η γοητεία του Κλιντ Ήστγουντ.. τώρα, σαν ταινίες, δεν ξέρω - μάλλον ένα Κιτς ευχάριστο για παρακολούθηση όλο αυτό...

(...)
Achilleas Kyriakidis
Μισέλ, με όλο το... σεβασμό, ο Leone πρέπει να επηρέασε τον Peckinpah όσο ο Proust τον Joyce...

Michel Demopoulos
κι' όμως όταν ξεκινούσε την 'Αγρια Συμμορία" το 1969, διάβασα ότι ο Πέκινπα αναγνώρισε το χρέος του απέναντι στον σκηνοθέτη της "τριλογίας των δολλαρίων". Δε το θεωρώ καθόλου απίθανο, Αχιλλέα.

Υ.Γ.
Και ένα υστερόγραφο για τον Sergio Leone από τον Κώστα Φέρρη/ Ferris Costas
"Όταν συστηθήκαμε στο Παρίσι , το 1971, η πρώτη φράση που μου είπε ήταν: "Πρέπει να είσαι περήφανος που είσαι σκηνοθέτης, και Έλληνας". "Γιατί το λες αυτό;" "Γιατί ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ τα σενάρια της ιστορίας του κινηματογράφου, έχουν την πηγή τους στα δύο έπη του Ομήρου"." 


* Ο Τάσος Γουδέλης είναι σκηνοθέτης, κριτικός και λογοτέχνης. Συνεργάζεται με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Το Δέντρο".

* Ο Μισέλ Δημόπουλος / Michel Demopoulos είναι κριτικός κινηματογράφου. Υπήρξε αρχισυντάκτης και διευθυντής του θρυλικού περιοδικού “Σύγχρονος Κινηματογράφος”, καλλιτεχνικός διευθυντής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1991-2004) και προγραμματιστής, μαζί με τον Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, της Κινηματογραφικής Λέσχης στην κρατική τηλεόραση. Σήμερα δουλεύει σε εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, είναι μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής στο Lisbon & Estoril Film Festival και ιδρυτικό μέλος των βραβείων LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

* Ο Τάκης Σπετσιώτης είναι σκηνοθέτης και συγγραφέας. Μεταξύ άλλων σκηνοθέτησε τις ταινίες  Μετέωρο και σκιά (1985),  Τα κοράκια (1991).

* Ο Αχιλλέας Κυριακίδης/ Achilleas Kyriakidis είναι σκηνοθέτης, κριτικός κινηματογράφου, συγγραφέας και μεταφραστής. Είναι αντιπρόεδρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

* Ο Κώστας Φέρρης / Ferris Costas είναι  σκηνοθέτης. Μεταξύ των ταινίων που σκηνοθέτησε είναι και οι Η Φόνισσα (1974),     Προμηθέας σε δεύτερο πρόσωπο (1975),    Ρεμπέτικο (1983, Αργυρή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου),    Oh Babylon (1988).