του Μισέλ Δημόπουλου

ΕΝΑΣ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟΣ ΣΟΝ ΚΟΝΕΡΙ
Ελάχιστοι (ανάμεσα τους ο φίλος Τάσος Γουδέλης) όσοι στα ποστ τους αναφέρθηκαν – λόγω του θανάτου του πλανητικού σταρ Σον Κόνερι – στην εκπληκτική του ερμηνεία στην ταινία του Σίντνεϊ Λούμετ "The Offence" (με τον ηλίθιο ελλην. Τίτλο «Αυτή είναι η ιστορία μου» 1973). Οι περισσότεροι περιορίστηκαν στα «James Bond movies» που επί εφτά σίκουελ, στα σίξτιζ και μετά, έχτισαν τη δόξα του και την επικράτηση του ως ο καλύτερος Μποντ έβερ. Στα γυμνασιακά μου χρόνια είχα μείνει μαγεμένος  από το «Dr. No»(1962),  από την τόσο σοφιστικέ γοητεία του αθάνατου Σκοτσέζου, του πράκτορα με τη βαθιά φωνή, το αστραφτερό βλέμμα και τις ρυτίδες σκέτη φωτογένεια. Αργότερα, πολύ αργότερα έμαθα  ότι με τα χρόνια ο Σον Κόνερι είχε μια αμφίδρομη σχέση με το ρόλο του 007, αγάπη-μίσος, ότι ένιωθε να τον στενεύει και να τον  καταπιέζει το άψογο κοστούμι του Μποντ.  Με τους Χιούστον, Χίτσκοκ, Λούμετ, Ντε Πάλμα, Λέστερ, Μπούρμαν, κ.α, . προσπάθησε να ξεφύγει για λίγο από την «μποντική» αλλοτρίωση. Δέχτηκε μάλιστα να ενσαρκώσει για τελευταία φορά τον 007 στο εκτός σειράς «Ποτέ μην ξαναπείς ποτέ», του Έρβιν Κέρσνερ (1983) με την προϋπόθεση ότι η εταιρία United Artists θα του εξασφάλιζε την παραγωγή ενός πρότζεκτ που τον έκαιγε, τη διασκευή για την οθόνη του θεατρικού του Τζον Χόπκινς "The Offence". Σκηνοθέτης ο πολύ αξιόλογος Λούμετ (με τον οποίο ο Κόνερι γύρισε συνολικά 5 ταινίες). Η ταινία, που ολοκληρώθηκε μέσα σε ένα μήνα, εκπέμπει μια τέτοια μαυρίλα, ένα κλίμα τόσο ψυχοπλακωτικό και βίαιο που η διανομή φρόντισε να τη βγάλει άρον άρον εκτός αγοράς με το φόβο μήπως και βλάψει την θριαμβευτική πορεία του μυστικού πράκτορα και της περσόνα του. Στο ρόλο του θερμοκέφαλου και διαταραγμένου ψυχολογικά αστυνομικού που διερευνά μια υπόθεση παιδοβιασμών σ’ ένα θλιβερό προάστιο του Λονδίνου, ο Σον Κόνερι με επιβλητικό και αντιπαθητικό μουστάκι δίνει τα ρέστα, τινάζοντας στον αέρα με ολοφάνερη ικανοποίηση την καλαίσθητη και χαρισματική εικόνα η οποία τον είχε καθιερώσει. Με περίπλοκη τέχνη και μαστοριά ψυχογραφεί τις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης φύσης, απελευθερώνοντας ως άτομο με θολωμένες πια ηθικές αξίες, απότομες  εκρήξεις βίας και ωμότητας. Κατά τα άλλα, το παραγνωρισμένο "The offence" αποτελεί και σκηνοθετικό επίτευγμα στη καριέρα του Σίντνεϊ Λούμετ.

(Πρώτη δημοσίευση ανάρτηση στο facebook)