(Επιλογές από τους φίλους και συνεργάτες του Σινεφίλια)

Αχιλλέας Κυριακίδης
Δυστυχώς, η φετινή κινηματογραφική χρονιά δεν είχε τίποτα να κάνει με την αντίστοιχη περσινή, με τις Πτώσεις, τα Πεσμένα φύλλα, τα Τέρατα, τις Περασμένες ζωές, τις Ζώνες ενδιαφέροντος, τα Poor Things...
Aπό τις (όχι πολλές) ταινίες που είδα φέτος ξεχωρίζω, μακράν των άλλων, το θρασύτατο κομψοτέχνημα του Ζακ Οντιάρ (Emilia Pérez), ευθεία βολή της σοβαρότητας κατά της σοβαροφάνειας, μια κινηματογραφική όπερα όπου, αντίθετα απ’ ό,τι στις κλασικές όπερες, δεσπόζουν ιδιοφυή recitativi και η μουσικότητα των παύσεων και των καθημερινών κινήσεων, με κορυφαία στιγμή τη μουσική που αναδύεται από το... γέμισμα πέντε οπλοπολυβόλων.
Χαιρετώ επίσης την επιστροφή του Βιμ Βέντερς στα «πάτρια» εδάφη του (Perfect Days) όπου, για άλλη μία φορά, υποκλίνεται στο βωμό της ταπεινότητας της τέχνης, της τέχνης του Γιασουτζίρο Όζου.
Όχι απλώς απογοήτευση, αλλά αγανάκτηση, μου προκάλεσε το κατά τη γνώμη μου ανοσιούργημα The Substance, που μόνο ως παρωδία φόρου τιμής στον Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ μπορεί να εκληφθεί, ή και, γιατί όχι;, γελοιωδώς σοβαροφανής εκδοχή της εξαιρετικής παρωδίας Death Becomes Her του Ρόμπερτ Ζεμέκις.
Πέρα από την εξαίσια έκπληξη που μου επιφύλαξε ο έτσι κι αλλιώς αγαπημένος μου Οντιάρ (από τότε που «κοίταζα τους άνδρες του να πέφτουν»), δύο μεμονωμένες αποκαλύψεις για μένα ήταν ο νεαρός πρωταγωνιστής του ατυχούς κατά τη γνώμη μου (και, εσχάτως, πολύ συχνά ατυχούς κατά τη γνώμη μου) Χρυσού Φοίνικα (Anora), και μια ινδική ταινία μικρού μήκους (Last Days of Summer),ένα εικοσάλεπτο ταξίδι μαθητείας και μύησης στην ενήλικη ζωή του ανθρώπου (και της κινηματογραφικής τέχνης).
Τέλος, να χαιρετήσω την πιο ώριμη δουλειά της Σοφίας Εξάρχου (Animal), που μετά την εξερεύνηση μιας γενιάς χαμένης σε εγκαταλειμμένους συμβολικούς χώρους, μια μικρογραφία της Ελλάδας δηλαδή (Park), τώρα καταγράφει πάθη της ίδιας γενιάς, λίγο πιο ώριμης(;), εγκαταλειμμένης στη χαμένη πραγματικότητα της καταναγκαστικής ψυχαγωγίας (πόσο ειρωνικά ακούγεται, εν προκειμένω, αυτή η λέξη...), και να καλωσορίσω τον Χάρη Βαφειάδη και τη σεμνή και ευφυή πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους (Μικρά πράγματα που πήγαν λάθος).

* Ο Αχιλλέας Κυριακίδης είναι σκηνοθέτης, κριτικός κινηματογράφου, συγγραφέας και μεταφραστής. Μεταξύ άλλων έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τις "Τεχνητές αναπνοές", με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης, για τη μετάφραση των πεζογραφικών "Απάντων" του Χόρχε Λουίς Μπόρχες (στην οριστική έκδοση των "Ελληνικών Γραμμάτων"), με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη Μετάφρασης, το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Γαλλόφωνης Λογοτεχνίας του ΕΚΕΜΕΛ, για τη μετάφραση του μυθιστορήματος "Στο cafe της χαμένης νιότης" του Πατρίκ Μοντιανό. Σχετικά πρόσφατα έργα του είναι : Το μουσείο των τύψεων και άλλα διηγήματα (Εκδόσεις Πατάκη 2018), Ο Χόρχε Λούις Μπόρχες και η αγωνία της μετάφρασης (Εκδόσεις Πατάκη, 2019), Φωτεινό σκοτάδι: Κείμενα για τον κινηματογράφο (Εκδόσεις Πατάκη, 2020), Έλγκαρ - Είκοσι τέσσερις παραλλαγές (Εκδόσεις Πατάκη, 2021), Το Oulipo και η ευφορία της μετάφρασης (Ύψιλον, 2022), Το κερί του Καρτέσιου και άλλα διηγήματα (Πατάκη, 2024).

Bill Mousoulis
Η ειδικότητά μου είναι ο εναλλακτικός αυστραλιανός κινηματογράφος, οπότε ιδού οι 10 καλύτερες αυστραλιανές ταινίες της χρονιάς -
1. Paris Funeral, 1972 (Adam C. Briggs)
2. Malls (Daniel Tune)
3. Captain Crook (Saidin Salkic)
4. Love & Fascism in the 21st Century (Carmen-Sibha Keiso)
5. Wabi Sabi Rendezvous (Jordy Pollock)
6. Lesbian Space Princess (Emma Hough Hobbs & Leela Varghese)
7. Us and the Night (Audrey Lam)
8. Bassendream (Tim Barretto)
9. Between the Ocean and the Clouds (Kai Perrignon)
10. Coma (Saara Lamberg)

Δεν είδα πολύ παγκόσμιο κινηματογράφο φέτος, και έχω χάσει εντελώς την επαφή με τον ελληνικό/κυπριακό κινηματογράφο δυστυχώς, αλλά πρόλαβα αυτές τις ταινίες, οι οποίες ήταν όλες σπουδαίες κινηματογραφικές εμπειρίες, ειδικά η νέα δυνατή ταινία του Erice -
1. Close Your Eyes (Victor Erice)
2. Grand Tour (Miguel Gomes)
3. The Sweet East (Sean Price Williams)
4. Made in England: The Films of Powell and Pressburger (David Hinton)
5. Occupied City (Steve McQueen)
6. Poor Things (Yorgos Lanthimos)
7. Perfect Days (Wim Wenders)

* Ο Bill Mousoulis είναι ένας Ελληνοαυστραλός ανεξάρτητος κινηματογραφιστής, προγραμματιστής αυστραλιανών ταινιών και περιστασιακός κριτικός κινηματογράφου. Ίδρυσε το διαδικτυακό περιοδικό Senses of Cinema το 1999. Πρόσφατα σκηνοθέτησε την ταινία My Darling in Stirling (2023).

Μαρία Γαβαλά
Η λίστα συμπληρώθηκε επιλέγοντας ταινίες με βάση όσες μπόρεσα να δω μέσα στο 2024. Δεν είδα πολλές από τις ταινίες παραγωγής της ίδιας χρονιάς.
Για ειδικούς, προσωπικούς, λόγους δεν αναφέρομαι σε ελληνικές ταινίες.
Χωρίς σειρά αξιολόγησης
«Ωρολογιακός μηχανισμός-Unrueh», 2022, του Σιρίλ Σόιμπλιν
«Pacifiction», 2022, του Albert Serra
«Dahomey», 2024, της Mati Diop
«El Eco», «Ο αντίλαλος», 2023, της Tatiana Huezο
«Το περασμένο καλοκαίρι», 2023, της Κατρίν Μπρεγιά
«Χίμαιρα», 2023, της Αλίτσε Ρορβάχερ.
«Perfect Days- Υπέροχες μέρες», 2023, του Βιμ Βέντερς.
«Τα παιδιά του χειμώνα-The Holdovers», 2024, του Αλεξάντερ Πέιν
«Μην περιμένετε και πολλά από το τέλος του κόσμου», 2024, του Ράντου Ζούντε
«Evil Does Not Exist-Ο διάβολος δεν υπάρχει», 2024, του Ryûsuke Hamaguchi
«Occupied City-Κατεχόμενη πόλη», 2023, του Steve McQueen
«Passages», 2023, του Ira Sachs
«Bird», 2024, της Andrea Arnold

* Η Μαρία Γαβαλά είναι κριτικός κινηματογράφου, συγγραφέας, μεταφράστρια και σκηνοθέτις. Μεταξύ άλλων έχει γράψει και τα "Τα κορίτσια της πλατείας" (2006), "Από γυαλί" (2011) , "Ο λεμονόκηπος" (2012). Το 2018 εκδόθηκε το μυθιστόρημα της Κόκκινος σταυρός (εκδόσεις Πόλις). Το 2022 εκδόθηκε το μυθιστόρημα της Ο μικρός Γκοντάρ.

Τάσος Γουδέλης
Οι 10 καλύτερες ξένες ταινίες που παίχτηκαν στις ελληνικές αίθουσες το 2024, χωρίς αξιολογική σειρά:
1) «Μαρία» του Πάμπλο Λαραΐν
2) «Τα Παιδιά του Χειμώνα» του Αλεξάντερ Πέιν
3) «Υπέροχες Μέρες» του Βιμ Βέντερς
4) «Το Χρέος του Εκτελεστή» του Μάικλ Κίτον
5) «Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά» του Τιμ Μιέλαντς
6) «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου
7) «Φρίμοντ» του Μπαμπάκ Τζαλαλί
8) "Κονκλάβιο" του Έντουαρντ Μπέργκερ.
9) «Ο Διάβολος δεν Υπάρχει» του Ριουσούκε Χαμαγκούτσι
10) «Βlack Dog» του Γκουάν Χου

* Ο Τάσος Γουδέλης είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης, κριτικός κινηματογράφου και ένας εκ των εκδοτών του περιοδικού Το Δέντρο. Έχει γράψει τις συλλογές διηγημάτων: "Αρπακτικά" (1990), "Πρωινή επίσκεψη" (1993), "Σκιές γυναικών" (1996), "Ο ύπνος του Άλφρεντ" (1999), "Η γυναίκα που μιλά" (2002) (κρατικό βραβείο Διηγήματος & βραβείο Διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω"), "Η παρουσία" (2010), Απόσταση αναπνοής (2017), το μυθιστόρημα "Οικογενειακές ιστορίες" (2006), και τις μελέτες για σκηνοθέτες του κινηματογράφου: "Όρσον Ουέλς" (1985), "Αφοι Ταβιάνι" (1986) και "Τζων Χιούστον" (1988). "Η γοητεία των υποσχέσεων" (εκδ.Πατάκης) είναι η πιο πρόσφατη συλλογή διηγημάτων του.

Θωμάς Λιναράς
Οι καλύτερες ταινίες του 2024 (Ι migliori film del 2024 )
Και πάντα στον αστερισμό της ρήσης του Μάνου Χατζιδάκι: αν θες να είσαι αντικειμενικός, να είσαι απολύτως υποκειμενικός.
Και η φετινή χρονιά επιβεβαίωσε περίτρανα την κυριαρχία της κινηματογραφικής εικόνας (με σχεδόν 30 ταινίες υψηλού –λίγο πολύ– επιπέδου) και την αδιαφιλονίκητη μαγεία της μεγάλης οθόνης. Τελεία και κάτω παύλα._ Η λίστα (αξιολογική) με την καλύτερη ενδεκάδα (και με τρεις ταινίες να διαγκωνίζονται στην πρώτη θέση), δεν σημαίνει ουδόλως ότι όσες έπονται, υπολείπονται σε ποιότητα και καλλιτεχνική αξία. Στηρίξτε τις αίθουσες με κάθε τρόπο, γιατί εκεί είναι ο φυσικός χώρος προβολής των ταινιών!
Καλή Χρονιά (καλύτερη και πιο ειρηνική) με υγεία σε όλες και όλους!
1A-Το δέντρο με τις χρυσές πεταλούδες (Inside the Yellow Cocoon Shell) / Τιεν Αν Φαμ (Thien An Pham)
1B-Ο σπόρος της ιερής συκιάς (The Seed of the Sacred Fig) / Μοχάμαντ Ρασούλοφ (Mohammad Rasoulof)
1Γ- Μαύρος σκύλος (Black Dog) / Γκουάν Χου (Guan Hu)
4-Ο διάβολος δεν υπάρχει (Evil does not Exist) / Ρυοσούκε Χαμαγκούτσι (Ryûsuke Hamaguchi))
5- Μικρά πράγματα σαν κι αυτά (Small Things Like These) / Τιμ Μίλαντς (Tim Mielants
6- Υπέροχες μέρες (Perfect Days) / Βιμ Βέντερς (Wim Wenders)
7-Η Χίμαιρα (La Chimera) / Αλίτσε Ρορβάχερ (Alice Rohrwacher)
8- Υπόθεση Γκολντμάν (Le procès Goldman) / Σεντρίκ Καν (Cédric Kahn)
9- Emilia Pérez / Ζακ Οντιάρ (Jacques Audiard)
10-Μπανέλ & Άνταμα ( Banel & Adama) / Ραμάτα-Τουλαγιέ Σι (Ramata-Toulaye Sy)
11-Μέσα στη μέρα (In Our Day)/ Χονγκ Σανγκ-σου (Hong Sang-soo)
Μην περιμένετε πολλά από το τέλος του κόσμου (Do not esxpect too much from the end of the world) / Ράντου Zούντε (Radu Jude)
Το θηρίο (La bête) / Μπερτράν Μπονελό (Bertrand Bonello)
Στο ποταμόπλοιο ( Sur l’ Adamant) / Νικολά Φιλιμπέρ ( Nicolas Philibert)
Πάντα υπάρχει το αύριο (C'è ancora doman) / Πάολα Κορτελέζι (Paola Cortellesi)
Δαχομέη (Dahomey) / Ματί Ντιοπ (Mati Diop)
Άγνωστοι μεταξύ μας (All of us Strangers) / Andrew Haigh (Άντριου Χέιγκ)
Το διπλανό δωμάτιο (The room next door) / Πεδρο Αλμοδόβαρ (Pedro Almodóvar)
Πλάνο 75 (Plan 75) / Τσι Χαγιακάουα (Chie Hayakawa)
H αρπαγή (Le ravissement) / Ίρις Καλτενμπάκ (Iris Kaltenbäck)
Ο πάγος που καίει (The Breaking Ice) / Άντονυ Τσεν (Anthony Chen)
Οι άποικοι (Los Colonos / The Settlers) / Φελίπε Γκαλβέζ Χαμπερλέ (Felipe Gálvez Haberle)
Fremont / Μπαμπάκ Τζαλαλί (Babak Jalali)
Το αγόρι του Θεού (Rapito) / Μάρκο Μπελλόκιο (Marco Bellocchio)
Τα μαθήματα της Μπλάγκα (Blaga’s lessons) / Στεφάν Κομαντάρεφ (Stephan Komandarev)
Το αλάνι (Scrapper) / Σάρλοτ Ρίγκαν (Charlotte Regan)
Εγώ καπετάνιος (Io Capitano ) / Ματέο Γκαρόνε (Matteo Garrone)
Αξιαγάπητη (Loveable) / Λίλια Ινγκολφσντοτίρ (Lilja Ingolfsdottir)
P.S. 1-Πάντα με τον οφειλόμενο μεγάλο σεβασμό απέναντι στον Φράνσις Φορντ Κόπολα και στο έργο του, κατά την άποψή μας το Megalopolis είναι μια τεράστια αποτυχία, ούτε μεγαλειώδης ούτε επική, αλλά δυστυχώς – σκέτη• κι αν αληθεύει αυτό που ακούστηκε, κρίμα για τους υπέροχους αμπελώνες στην Καλιφόρνια που πήγαν στράφι στο βωμό της μεγαλομανίας μιας ιδιοφυίας.
P.S.2- Σε ότι δε αφορά το Anora του Σον Μπέικερ (Sean Baker), διεκδικεί με σοβαρές αξιώσεις μια θέση ανάμεσα στους χειρότερους Χρυσούς Φοίνικες στην ιστορία του Φεστιβάλ των Καννών.
Καλύτερη ελληνική ταινία: Κάμπια νύμφη πεταλούδα /Κύρος Παπαβασιλείου.
Τρεις δίσκοι:
Tomasz Stanko /September Night. ECM Records.
Charles Lloyd / The Sky Will Still Be There Tomorrow. Blue Note Records.
Jacob Bro / Taking Turns. ECM Records
Ένα τραγούδι:
To πέμπτο τραγούδι από το δίσκο Wild God του Nick Cave με τίτλο Final Rescue Attempt.
Τρία βιβλία:
Πολ Λιντς (Paul Lynch), Το τραγούδι του προφήτη (Prophet Song), μετάφραση: Άγγελος Αγγελίδης, Μαρία Αγγελίδου,εκδόσεις Gutenberg / Aldina, Βραβείο Booker 2023.
Γιασουνάρι Καουαμπάτα (Yasunari Kawabata), Η χώρα του χιονιού (Yukiguni /Snow Country), μετάφραση από τα Ιαπωνικά & επίμετρο: Παναγιώτης Ευαγγελίδης, εκδόσεις ΑΓΡΑ.
Μαξ Μπλέχερ (Max Blecher), Φωτεινό άντρο (Vizuina luminată / The Lighted Burrow), μετάφραση-επίμετρο Βίκτωρ Ιβάνοβιτς, εκδόσεις LOGGIA.
* Ο Θωμάς Λιναράς είναι κριτικός κινηματογράφου. Μεταξύ άλλων υπήρξε επιμελητής βιβλίων των εκδόσεων του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ένας εκ των ιδρυτών της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης. Μια συλλογή κριτικών κειμένων του είναι η έκδοση Κινηματογραφικά δεινά: Από τον Βιμ Βέντερς στον Γιασουχίρο Όζου, εκδόσεις Εντευκτηρίου. Το 2019 εκδόθηκε η μονογραφία Stalker: Το μεγάλο πουθενά, από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν.

Δημήτρης Κερκινός
Με τυχαία σειρά.
Τα παιδιά του χειμώνα (The Holdovers) - Alexander Pain
Μην περιμένετε και πολλά από το τέλος του κόσμου (Do not expect too much from the end of the world) – Radu Jude
Υπέροχες Μέρες (Perfect Days) - Wim Wenders
Πέρασμα (გადასვლა / Crossing) - Levan Akin
Η Χίμαιρα (La Chimera) - Alice Rohrwacher
Εγώ, Καπετάνιος (Io capitano) – Matteo Garrone
Anora - Sean Baker
Το αγόρι του Θεού (Rapito / Kidnapped) – Marco Bellochio
Οι Χωρικοί (Chlopi / The Peasants) – DK Welchman & Hugh Welchman
Τοτέμ Tótem – Lila Aviles

Ελληνικές ταινίες
Animal (2023) – Σοφία Εξάρχου
Το Μέντιoυμ (Medium) (2023) – Χριστίνα Ιωακειμίδη
Πολύδροσο (2023) – Αλέξανδρος Βούλγαρης

Ντοκιμαντέρ
Καμιά άλλη γη (No Other Land) – Basel Adra, Hamdan Balla, Yuval Abraham & Rachel Szor
Δαχομέη (Dahomey) - Mati Diop
Στο ποταμόπλοιο (Sur l'Adamant / On The Adamant) – Nicolas Philibert
Soundtrack to un coup d’ etat - Johan Grimonprez – Παράλληλο Κύκλωμα/Φεστιβάλ
Ernest Cole, Lost and Found - Raoul Peck – Παράλληλο Κύκλωμα/Φεστιβάλ

Παράλληλο κύκλωμα (Φεστιβάλ)
Caught by the Tides (Jia Zhang-ke)
Windless (Pavel G. Vesnakov)
Red Path (Lotfi Achour)
Le Mohican (Frédéric Farrucci)
Edge of Night (Türker Süer)
Grand Tour (Miguel Gomes)
Misericordia (Alain Guiraudie)
L’ Histoire de Souleymane (Boris Lojkine)
Thank You For Banking With Us (Laila Abbas)
Who Do I Belong To (Meryam Joobeur)
Flow (Gints Zilbalodis)
New Dawn Fades (Gürcan Keltek)
The Empire (Bruno Dumont)
The Girl With The Needle (Magnus von Horn)
Universal Language (Matthew Rankin)

*Ο Δημήτρης Κερκινός είναι υπεύθυνος Αφιερωμάτων και του Survey Expanded στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.


Σωτήρης Ζήκος
ΞΕΝΕΣ
Υπέροχες Μέρες (Perfect Days) (2023)
Black Dog (狗阵 / Gouzhen) (2024)
Yπόθεση Γκολντμάν (Le Procès Goldman / The Goldman Case) (2023)
Ο Διάβολος Δεν Υπάρχει (悪は存在しない / Aku wa sonzai shinai / Evil Does Not Exist) (2023)
Emilia Pérez (2024)
Bird (2024)
Ιστορίες καλοσύνης (Kinds of Kindness) (2024)
Μόνοι στη Νέα Υόρκη (Daddio) (2023)
Μικρά Πρόστυχα Γράμματα (Wicked Little Letters) (2023)
Ένα Τέλος και μια Αρχή / The End We Start From (2024)

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
Ο τελευταίος ταξιτζής (The Last Taxi Driver) (2023)
Animal (2023)
Η Αφρίν στον καιρό της πλημμύρας (Mighty Afrin: in the time of floods) (2023)

* Ο Σωτήρης Ζήκος είναι κριτικός κινηματογράφου. Διετέλεσε διευθυντής και αρχισυντάκτης σε κινηματογραφικά (και όχι μόνο) περιοδικά. Έχει γράψει σενάρια για ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Η έκδοση Κορνήλιος Καστοριάδης, Κώστας Αξελός, Γιώργος Χειμωνάς , Επίκεντρο (2020) που περιλαμβάνει συνεντεύξεις που έκανε με τους Καστοριάδη, Αξελό και Χειμωνά.

Θόδωρος Σούμας
ΞΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
Το διπλανό δωμάτιο, του Αλμοντοβάρ
Μαύρος σκύλος, του Γκουάν Χου
Το αγόρι του Θεού, του Μπελόκιο
Παρθενόπη, του Σορεντίνο
Υπνοθεραπεία, του Ντε Γκέερ
Αξιαγάπητη, της Λίλια Ινγκολφοντστίρ
Το περασμένο καλοκαίρι, της Μπρεϊγιά
Μην περιμένετε και πολλά από το τέλος του κόσμου, του Ράντου Ζούντε
Ο διάβολος δεν υπάρχει, του Χαμαγκούτσι
Ο σπόρος της ιερής συκιάς, του Ρασούλοφ
Perfect day, του Βέντερς
Hitman, του Λινκλέιτερ
Λίμνη Φάλκον, της Σαρλότ Λε Μπον
Το δέντρο με τις χρυσές πεταλούδες, του Τιεν Αν Φαν
Φρίμοντ, του Μπαμπάκ Τζαλαλί

ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Animal, της Εξάρχου
Καλοκαίρι με την Κάρμεν, του Μαυροειδή

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Στο ποταμόπλοιο, του Φιλιμπέρ

* Ο Θόδωρος Σούμας είναι κριτικός κινηματογράφου. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Εθνικές κινηματογραφίες, στιλ και σκηνοθέτες, Αιγόκερως (2009), Κινηματογράφος και έρωτας, Αιγόκερως (2005), 12 Ευρωπαίοι σκηνοθέτες, Αιγόκερως (1999). Tο 2019 κυκλοφόρησε Το ημερολόγιο ενός αδέξιου εραστή (εκδόσεις Βακχικόν). Το 2021 κυκλοφόρησε το Κινηματογραφικοί Δημιουργοί”(εκδόσεις Αιγόκερως)


Γιάννης Μουγγολιάς
Φτάσαμε αισίως στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα και ο κινηματογράφος με ζωή από το μεταίχμιο του 19ου και του 20ου αιώνα έχει πει πάρα πολλά με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Κι αν κάποιες φορές επαναλαμβάνεται ή στερείται της φρέσκιας, καινοτόμας εκφραστικής γλώσσας να μας μιλήσει για πράγματα έτσι κι αλλιώς ειπωμένα, δεν παύει να διατηρεί τη γοητεία του και να μας καλεί κοντά του. 2025 λοιπόν προ των πυλών και τί καλύτερο να θυμηθούμε συγκινήσεις και εμπειρίες σε κλειστές αίθουσες και θερινά σινεμά κατά τη διάρκεια του 2024. Το καλοκαίρι του 2024 όπως κάθε κινηματογραφικό καλοκαίρι συνιστάται για απολαύσεις στα θερινά σινεμά και για επανεκδόσεις κλασικών αριστουργημάτων. Από όλα είχε φέτος ο καλοκαιρινός μπαξές. Από Χίτσκοκ μέχρι: «Ο κανόνας του παιχνιδιού» του Ζαν Ρενουάρ, «Ο επιστάτης Σάνσο» του Κένζι Μιζογκούτσι, «Ο Ηδονοβλεψίας» του Μάικλ Πάουελ, «Η μπαλάντα του Ναραγιάμα» του Κεϊσούκε Κινοσίτα, «Ρασομόν» του Ακίρα Κουροσάβα, «Η γυναίκα στους αμμόλοφους» του Χιρόσι Τεσιγκαχάρα, «Το κουρδιστό πορτοκάλι» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, «Στις σκιές των ξεχασμένων προγόνων» του Σεργκέι Παρατζάνοφ και άλλα πολλά παλαιά και πολύ καλά.
Όμως το σινεμά είναι κυρίως σκοτεινή αίθουσα, συγκέντρωση, μεγάλη οθόνη χωρίς ηχητικούς και οπτικούς αντιπερισπασμούς του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα ταινίες της εποχής μας, ταινίες που γεννώνται και προβάλλονται τον καιρό που τις βλέπουμε για πρώτη φορά.

Οι 10 καλύτερες ξένες ταινίες
1.«Μαύρος κότσυφας, μαύρο βατόμουρο» της Ελένε Ναβεριάνι
2.«Φρίμοντ» του Μπαμπάκ Τζαλαλί
3. «Άγνωστοι μεταξύ μας» του Άντριου Χέιγκ
4. «Η ηλιαχτίδα μου» του Χιρόσι Ουκουγιάμα
5.«Πλάνο 75» της Τσι Χαγιακάουα
6. «Οι Άποικοι» του Φελίπε Γκαλβέζ
7. «Μικρά πράγματα σαν κι αυτά» του Τιμ Μιέλαντς
8. «Η αρπαγή» της Ιρίς Καλτενμπάκ
9.«Τα παιδιά του χειμώνα» του Αλεξάντερ Πέιν
10. «Το δέντρο με τις χρυσές πεταλούδες» του Φαμ Τιεν Αν
Εκτός της δεκάδας, θα υπογράμμιζα κάποιες σημαντικές ταινίες: «Ο Διάβολος δεν υπάρχει» του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι, «Ο πάγος που καίει» του Άντονι Τσεν, «Το διπλανό δωμάτιο» του Πέδρο Αλμοδόβαρ, «Υπέροχες μέρες» του Βιμ Βέντερς, «Black Dog» του Γκουάν Χου, «Μην περιμένετε και πολλά από το τέλος του κόσμου» του Ράντου Ζούντε, «Io, Capitano» του Ματέο Γκαρόνε, «Μάμα Γκλόρια» της Μαρί Αματσουκελί, «Λίμνη Φάλκον» της Σαρλότ Λε Μπον, «Για Πάντα Νέοι» της Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι.
Ως ταινία αποκάλυψη θα επιλέξω τη γαλλική ταινία «Emilia Perez» τoυ Ζακ Οντιάρ όχι γιατί υπογράφεται από έναν νέο δημιουργό του οποίου το έργο μας είναι άγνωστο και μας εξέπληξε αφού ο Οντιάρ ανήκει στην αφρόκρεμα των σύγχρονων σκηνοθετών που είναι συνεπείς στο ραντεβού τους και μας αποζημιώνουν με τον καλύτερο τρόπο, αλλά γιατί την άνυδρη και φτωχή κινηματογραφικά περίοδο μετά το καλοκαίρι είναι μια σπουδαία ταινία που ξεχωρίζει. Ο Οντιάρ στα 72 του παραμένει πρωτοπόρος, ρηξικέλευθος, ανήσυχος, τολμηρός με έντονο το στοιχείο της πρόκλησης, κινηματογραφώντας έναν ακόμη άνδρα σε αδυναμία, έναν ακόμη άνδρα σε αποκαθήλωση ή σε ανάσταση, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν. Και αυτό δεν είναι καθόλου λίγο και είναι πολύ αποκαλυπτικό.

Οι 3 καλύτερες ελληνικές ταινίες
1.«Animal» της Σοφίας Εξάρχου
2. «Ο Τελευταίος Ταξιτζής» του Στέργιου Πάσχου
3. «Πολύδροσο» του Αλέξανδρου Βούλγαρη

Τα 5 καλύτερα ντοκιμαντέρ
1.«Δαχομέη» της Ματί Ντιόπ
2. «Αντίλαλος» της Τατιάνα Χουέζο,
3. «Καμιά άλλη γη» (συλλογικό)
4. «Η Αφρίν στον καιρό της πλημμύρας» του Άγγελου Ράλλη
5. «Βάρδια» του Γρηγόρη Ρέντη

* Ο Γιάννης Μουγγολιάς είναι δημοσιογράφος με έμφαση σε θέματα μουσικής, κινηματογράφου και λογοτεχνίας. Ήταν εμπνευστής και επί πολλά χρόνια καλλιτεχνικός υπεύθυνος του διεθνούς φεστιβάλ "Jazz+Πράξεις" της Πάτρας

Σπύρος Γάγγας
Σε μια σχετικά ικανοποιητική χρονιά (αν σκεφτεί κανείς, σε αντιπαραβολή, την θεαματικά πλουσιότερη ετήσια συγκομιδή από δεκαετίες του περασμένου αιώνα), οι δέκα καλύτερες ταινίες που ξεχώρισα είναι οι εξής (με αξιολογική σειρά):
1) Μην περιμένετε και πολλά από το τέλος του κόσμου (Do not expect too much from the end of the world) του Ράντου Ζούντε
2) Pacifiction του Άλμπερτ Σέρα
3) Made in England: Οι ταινίες των Πάουελ και Πρεσμπέργκερ (Made in England: The Films of Powell and Pressburger) του Ντέιβιντ Χίντον -χωρίς ημερομηνία διανομής ακόμη.
4) Anora του Σον Μπέικερ
5) Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου
6) Κλείσε τα μάτια (Close your eyes) του Βίκτορ Ερίθε -χωρίς ημερομηνία διανομής ακόμη.
7) Υπέροχες Μέρες (Perfect Days) του Βιμ Βέντερς
8) Τα παιδιά του χειμώνα (The Holdovers) του Αλεξάντερ Πέιν
9) Εγώ, Καπετάνιος (Io capitano) του Ματέο Γκαρόνε
10) Το Θηρίο (La bête / The Beast) του Μπερτράν Μπονελό

Αξιοπρόσεκτες είναι, επίσης, οι ακόλουθες ταινίες:
Yπόθεση Γκολντμάν (Le Procès Goldman / The Goldman Case) του Σεντρίκ Καν
Samsara του Λόις Πατίνιο
Το αγόρι του Θεού (Rapito / Kidnapped) του Μάρκο Μπελόκιο
Μαρία (Maria) του Πάμπλο Λαραΐν
Ιστορίες καλοσύνης (Kinds of Kindness) του Γιώργου Λάνθιμου
Ωρολογιακός μηχανισμός (Unrueh) του Σιρίλ Σόιμπλιν

Τέλος, από τις δεκάδες παλαιότερες και σπουδαίες ταινίες τις οποίες ανακάλυψα μέσα στο 2024, ενδεικτικά πέντε σημαντικές:
1)Ο Άνθρωπος των λουλουδιών (Man of Flowers) του Πολ Κοξ, Αυστραλία, 1983
2)Ίλιγγος (Ζávrat) του Κάρελ Καχύνια, Τσεχοσλοβακία, 1963.
3)Το Δάκρυ του κοριτσιού (O Lacrimâ de fatâ) του Ιωσήφ Ντέμιαν, Ρουμανία, 1980
4)Τείχη (Mathilukal) του Αντούρ Γκοπαλακρισνάν, Ινδία, 1990
5)Οι Τσιγγάνοι βρίσκονται κοντά στον Παράδεισο (Tabor ukhodit v nebo) του Εμίλ Λοτεάνου, ΕΣΣΔ, 1975

* Ο Σπύρος Γάγγας διδάσκει κοινωνιολογία και σπουδές κινηματογράφου στο Deree-The American College of Greece. Παράλληλα, ασχολείται με την κριτική κινηματογράφου και έχει δημοσιεύσει για το ιαπωνικό σινεμά καθώς και για την σχέση κινηματογράφου και κοινωνίας. Μικρότερα κείμενά του για τον κινηματογράφο φιλοξενήθηκαν στο περιοδικό «Το Δέντρο». Έχει διατελέσει πρόεδρος του Edinburgh University Film Society (1992-1993). Είναι δημιουργός του κινηματογραφικού μπλογκ Vanguard Cinema.

Αχιλλέας Ντελλής
Aδύνατο να παρακολουθεί κανείς όλες τις ταινίες που παράγονται ανά έτος. Φύσει και θέσει. Ωστόσο μπορεί να έχει κάποιους οδοδείκτες. Βραβεία σε φεστιβάλ (όσκαρ), εμπορικές επιτυχίες, συζητήσεις σε περιοδικά και φόρα (φεστιβάλ, letterboxd), γνώμες και προτάσεις φίλων και κυρίως προσωπικό εν-διαφέρον. Με βάση αυτά, οι ταινίες που είδα μέσα στο 2024 (μερικές είναι του 2023) και που μου έκαναν εντύπωση (δηλαδή εντυπώθηκαν στο μυαλό και στην καρδιά) είναι οι εξής δέκα (χωρίς αξιολογική σειρά).
• Aku wa sonzai shinai (Ο Διάβολος δεν υπάρχει, σκην. Ryûsuke Hamaguchi)
• Cerrar los ojos (σκην. Víctor Erice)
• Crossing (σκην. Levan Akin)
• Furiosa: A Mad Max Saga (σκην. George Miller)
• Io Capitano (Εγώ, Καπετάνιος, σκην. Matteo Garrone)
• Kuru Otlar Üstüne (Ξερά χόρτα, σκην. Nuri Bilge Ceylan)
• La Chimera (Η χίμαιρα, σκην. Alice Rohrwacher)
• Stormskärs-Maja (σκην. Tiina Lymi)
• The Zone of Interest (σκην. Jonathan Glazer)
• The Holdovers (Τα παιδιά του χειμώνα, σκην. Alexander Payne)

Ντοκιμαντέρ:
• AKOE - Αμφί: Η ιστορία μιας επανάστασης (σκην. Ιωσήφ Βαρδάκης)
• Call me Kate (σκην. Lorna Tucker)
• Φωνή στη νύχτα (σκην. Χρήστος Τόλης, Όλγα Λασκαράτου, Άρης Λυχναράς)
Απο κει και πέρα υπάρχει ένα πλήθος ταινιών (πλην ελληνικών) που μου άρεσαν. Ενδεικτικά οι επόμενες δέκα:
• I Tartassati (σκην. Steno1959)
• Goupi Mains Rouge (Συνέβη στο πανδοχείο, 1943, σκην. Jacques Becker)
• Guardie E Ladri (1951, σκην. Mario Monicelli Steno)
• La banda degli onesti (1956, σκην. Camillo Mastrocinque)
• Them! (Το FBI σε συναγερμό, 1954, σκην. Gordon Douglas)
• The Big Clock (Το άλλοθι του δολοφόνου, σκην. John Farrow1948)
• The Suspect (Η φωνή του αίματος, 1944, σκην. Robert Siodmak)
• Totò, Peppino e... la malafemmina (1956, σκην. Camillo Mastrocinque)
• Seppuku (Χαρακίρι, 1962, σκην. Masaki Kobayashi)
• Sevmek Zamanı (1965, σκην. Metin Erksan)

* Ο Αχιλλέας Ντελλής είναι κριτικός κινηματογράφου, συνεργάτης του Σινεφίλια [Cinephilia.Gr]. Αρθογραφεί τακτικά στην έντυπη και διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Φρέαρ [http:/ / frear.gr/ ]


Δώρος Δημητρίου
Μερικές ταινίες που ξεχώρισα το 2024:

Ξένες Ταινίες
Τα Παιδιά του Χειμώνα (The Holdovers) – Alexander Payne
Μικρά Πρόστυχα Γράμματα (Wicked Little Letters) – Thea Sharrock
Άγνωστοι Μεταξύ μας (All Of Us Strangers) – Andrew Haigh
Υπέροχες Μέρες (Perfect Days) – Wim Wenders
Dune: Μέρος Δεύτερο (Dune: Part Two) – Denis Villeneuve
Εμφύλιος Πόλεμος (Civil War) – Alex Garland
Ιστορίες Καλοσύνης (Kinds of Kindness) – Γιώργος Λάνθιμος
Ραντεβού με έναν Serial Killer (Woman of the Hour) – Anna Kendrick
The Apprentice – Ali Abbasi
Ένα Ήσυχο Μέρος: Μέρα Πρώτη (A Quiet Place: Day One) – Michael Sarnoski

Κυπριακές Ταινίες
Η Κάλτσα – Κύρος Παπαβασιλείου
Κυπριακή Μικρού Μήκους: Pink Moon – Meray Diner
Κυπριακό Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ: Requiem in Salt – Νικόλας Ιορδάνου, Σύλβια Νικολαΐδου

Ελληνικές Ταινίες
Animal – Σοφία Εξάρχου
Ελληνικό Ντοκιμαντέρ: 80 Χρόνια Σαββόπουλος - Κώστας Μανιάτης, Δημήτρης Κουλέλης
Ελληνικό Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ: Η Ζωή και το Έργο του Γιανούλη Χαλεπά – Ζίνα Παπαδοπούλου

Παιδικές Ταινίες μεγάλου μήκους
Coco Farm – Sébastien Gagné
Victoria Must Go – Gunnbjörg Gunnarsdóttir

Σειρά
Senna (Netflix)
Ted Lasso (Apple+)

Video Installation
“Terminal Beach” by Troika (at the MAK Museum, Vienna)

Ερμηνείες
Paul Giamatti (The Holdovers)
Jessie Buckley (Wicked Little Letters)
Sebastian Stan (The Apprentice)
Kirsten Dunst (Civil War)

*Ο Δώρος Δημητρίου είναι ένας από τους καλλιτεχνικούς διευθυντές του φεστιβάλ "Εικόνες και Όψεις του Εναλλακτικού Κινηματογράφου" (Λευκωσία), μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Κιν/φου Κύπρου, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της CIFEJ και μέλος της ECFA. Είναι αντιπρόεδρος και επιμελητής εκδηλώσεων του Φωτογραφικού Σωματείου «Φωτοδός» και υπεύθυνος κινηματογραφικών δράσεων στο Πολιτιστικό Εργαστήρι Αγίων Ομολογητών. Είναι, επίσης, Οργανωτικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογραφικές Μέρες Κύπρος 2025.

Νίκος Οικονομίδης
Οι καλύτερες νέες ταινίες που παίχτηκαν σε ελληνικές αίθουσες το 2024:

1) Pacifiction, Άλμπερτ Σέρα
2) Υπέροχες μέρες, Wim Wenders
3) Challengers, Luca Guadagnino
4) Η Χίμαιρα, Alice Rohrwacher
5) Ο Διάβολος δεν υπάρχει, Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι
6) Ο φίλος μου το ρομπότ, Πάμπλο Μπέρχερ
7) Ένα ήσυχο μέρος: μέρα πρώτη, Michael Sarnoski
8) Ιστορίες καλοσύνης, Γιώργος Λάνθιμος
9) Οι μηχανόβιοι, Τζεφ Νίκολς
10) Deadpool & Wolverine, Σον Λέβι

Και οι καλύτερες που δεν παίχτηκαν σε αίθουσες:
1) The Palace, Roman Polanski
2) Trenque Lauquen, Laura Citarella
3) Cerrar los ojos, Víctor Erice

* Ο Νίκος Οικονομίδης είναι σινεφίλ. Υπήρξε συντάκτης του κινηματογραφικού περιοδικού Οθόνη.

Χριστιάνα Ιωάννου
10 ταινίες μεγάλου μήκους που ξεχώρισα το 2024:
On Becoming A Guinea Fowl – Rungano Nyoni
The Substance - Coralie Fargeat
Anora – Sean Baker
The Brutalist – Brady Corbet
Bird – Andrea Arnold
Hard Truths – Mike Leigh
Emilia Perez – Jacques Audiard
All We Imagine As Light – Payal Kapadia
Wim Wenders – Perfect Days
La Chimera – Alice Rohrwacher

Ταινίες μικρού μήκους
The Man Who Could Not Remain Silent - Nebojša Slijepčević
Pena’s Special Hauling – Anssi Kasitonni
My Mother Is A Cow – Moara Passoni
Looking She Said I Forget – Naomi Pacifique
Across The Waters – Viv Li

Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους
The Landscape and the Fury - Nicole Vögele
A Fidai Film – Kamal Aljafari
My Memory Is Full Of Ghosts – Anas Zawahri

Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους
White Cloud - Emmanuel Van Der Auwera
A Move – Elahe Esmaili
Memories Of An Unborn Sun – Marcel Mrejen

* Η Χριστιάνα Ιωάννου είναι σκηνοθέτρια, επιμελήτρια προγραμμάτων και μέλος της προκριματικής ομάδας του διεθνούς διαγωνιστικού τμήματος στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, επιμελήτρια του Φεστιβάλ Εικόνες και Όψεις του Εναλλακτικού Κινηματογράφου και ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Υπήρξε καλλιτεχνική διευθύντρια του Cyprus Contemporary Film Centre.

Μίμης Χρυσομάλλης
10 ταινίες που ξεχώρισα το 2024
Black Dog (Gou Ζhen, σκην. Guan Hu)
Ένα πρωτότυπο αφήγημα που καταφέρνει με μαεστρία να συνδυάσει κοινωνική κριτική και ποιητική διάθεση μέσα από μια αναζωογονητικά δημιουργική κινηματογραφική προσέγγιση.
Πέρασμα (Crossing, σκην. Levan Akin)
Μια διεισδυτική ματιά στο ζήτημα της ταυτότητας φύλου μέσα από μια ιστορία αναζήτησης στη σημερινή Κωνσταντινούπολη, ένα μέρος «όπου οι άνθρωποι έρχονται για να εξαφανιστούν».
Υπέροχες Μέρες (Perfect Days, σκην. Wim Wenders)
Το πορτρέτο ενός απλού ανθρώπου που αγωνίζεται σιωπηλά να βρει τον αληθινό εαυτό του και μαζί μια εύθραυστη ελευθερία, δοσμένο με οξυδέρκεια, ευαισθησία, και οδηγό ένα εξαιρετικό σάουντρακ.
Τα Παιδιά του Χειμώνα (The Holdovers, σκην. Alexander Payne)
Η ανησυχία της εφηβείας συναντάει τον κυνισμό των ματαιωμένων προσδοκιών μέσα από μια σπαρταριστή - αλλά και εξόχως βαθυστόχαστη - ιστορία ενηλικίωσης για όλες τις ηλικίες.
Bird (σκην. Andrea Arnold)
Μπιτάτο, νεανικό, δυναμικό, queer, αληθινό, συγκινητικό, το Bird καταδύεται στην καταχνιά του περιθωρίου και των δυσλειτουργικών οικογενειών, για να αποδράσει μέσα από μια χαραμάδα ελπίδας για τις ανθρώπινες σχέσεις.
Το Διπλανό Δωμάτιο (The Room Next Door, σκην. Pedro Almodóvar)
Αν και «έκτος έδρας» γεωγραφικά και γλωσσικά, ο Αλμοδόβαρ χτίζει μια άρτια σπουδή γύρω από το ζήτημα της ευθανασίας, υποβοηθούμενος και ο ίδιος από την εξαιρετική ερμηνεία της Τίλντα Σουίντον.
Υπόθεση Γκολντμάν (Le Procès Goldman, σκην. Cédric Kahn)
Δικαστικό δράμα με σασπένς και έντονο ρυθμό που καθηλώνει, βασισμένο στην περιβόητη υπόθεση που δίχασε τη γαλλική κοινωνία τη δεκαετία του ’70.
Anora (σκην. Sean Baker)
Νεο-αμερικανική εκδοχή της Σταχτοπούτας που, αν και ίσως όχι αντάξια ενός Χρυσού Φοίνικα, καταφέρνει να προβληματίσει καυτηριάζοντας πολλαπλές όψεις της σύγχρονης κοινωνίας.
Animal (σκην. Σοφία Εξάρχου)
Η άλλη όψη του ελληνικού καλοκαιριού, έντεχνα αποτυπωμένη με ρεαλισμό και οξύτητα - εντυπωσιακή η ερμηνεία της Δήμητρας Βλαγκοπούλου ως Κάλια, αποπνέοντας μια μελαγχολία εμποτισμένη με μικροδόσεις τρυφερότητας.
Πρωτόγαλα (σκην. Παναγιώτης Παπαφράγκος)
Με αφετηρία την καταγραφή της εκτροφής νεογέννητων αμνοεριφίων, η ταινία ξεφεύγει από τα στενά όρια της παρατήρησης, προσεγγίζοντας με πειραματική διάθεση, ευαισθησία, και στοχαστικότητα τον αέναο κύκλο ζωής – θανάτου – αναγέννησης.

* Ο Μίμης Χρυσομάλλης είναι μουσικός και σινεφίλ. Αρθρογραφεί τακτικά για θέματα μουσικής και κινηματογράφου, και ήταν διευθυντής παραγωγής στα ντοκιμαντέρ Ενθύμιον (2021) και Τα 4 Eπίπεδα της Ύπαρξης (2019). 

Ζωή- Μυρτώ Ρηγοπούλου
Αγαπημένες ταινίες του 2024
Ξένες ταινίες:
Emilia Perez του Ζακ Οντιάρ
Το καλοκαίρι μου με την Ιρένε του Κάρλο Σιρόνι
Το δέντρο με τις χρυσές πεταλούδες του Τιεν Αν Φαν
Άγνωστοι μεταξύ μας του Άντριου Χέιγκ
Ο διάβολος δεν υπάρχει του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι
Υπέροχες μέρες του Βιμ Βέντερς
Φρίμοντ του Μπαμπάκ Τζαλαλί
Ανθρωπίστρια βρικόλακας αναζητά αυτοκτονικό άτομο της Αριάν Λουί-Σεζ
Black dog του Γκουάν Χου
Μικρά πράγματα σαν κι αυτά του Τιμ Μιέλαντς

Ξένα ντοκιμαντέρ:
Καμιά άλλη γη των Μπάζελ Άντρα, Χαμντάν Μπαλάλ, Γιουβάλ Αμπραχάμ, Ρέιτσελ Ζορ
Σάουντρακ για ένα πραξικόπημα του Γιόχαν Γριμονπρές
Menus-Plaisirs – Les Troisgros του Φρέντερικ Γουάιζμαν
Οι ωραίες της Καμπούλ των Μαργκό Μπεν & Σολέν Σαλβόν-Φιοριτί
Το τελευταίο τραγούδι της Καμπούλ των Κέβιν ΜακΝτόναλντ και Ρούχι Χαμίντ
Από τον Αμπντούλ στη Λεϊλά της Λεϊλά Αλμπαγιάτι
Ζωηρές συζητήσεις μεταξύ αυτών που ακούνε φωνές του Τριστάν Τιλ

Ελληνικές ταινίες:
Animal της Σοφίας Εξάρχου
Το καλοκαίρι της Κάρμεν του Ζαχαρία Μαυροειδή
Ο Νόμος του Μέρφυ του Άγγελου Φραντζή
Υπάρχω του Γιώργου Τσεμπερόπουλου
Με αξιοπρέπεια του Δημήτρη Κατσιμίρη

Ελληνικά ντοκιμαντέρ:
Γιάννης Σπανός: Πίσω απ’ τη μαρκίζα του Άρη Δόριζα
Η Αφρίν στον καιρό της πλημμύρας του Άγγελου Ράλλη
Λενάκι, δύο φωτιές και δύο κατάρες του Δημήτρη Ινδαρέ
Πανελλήνιον των Σπύρου Μαντζαβίνου & Κώστα Αντάραχα
Πρωτόγαλα του Παναγιώτη Παπαφράγκου
Αποχαιρετισμός: Ξαφνικά η μνήμη άρχισε να θυμάται της Άντας Πίτσου
Αζήτητοι της Μαριάννας Οικονόμου

* Η Ζωή- Μυρτώ Ρηγοπούλου είναι ψυχολόγος, κριτικός κινηματογράφου και μεταφράστρια. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου Καλοί καιροί, εκδ. Κέδρος (2005).

Καλλιόπη Πουτούρογλου
Σε κινηματογραφικές αίθουσες
I.
Do Not Expect Too Much from the End of the World, Radu Jude
Emilia Perez, Jacques Audiard
The Holdovers, Alexander Payne
Perfect Days, Wim Wenders
The Seed of the Sacred Fig, Mohammad Rasoulof
Verbrannte Erde, Thomas Arslan
Evil Does Not Exist, Ryûsuke Hamaguchi
The Beast, Bertrand Bonello
The Breaking Ice, Anthony Chen
L' île rouge, Robin Campillo
II.
Unrueh (2022), Cyril Schäublin
Pacifiction ( 2022), Albert Serra

Σε Φεστιβάλ
Grand Tour, Miguel Gomes
A Traveler's Needs, Hong Sang Soo
Cidade; Campo, Juliana Rojas
On Falling, Laura Carreira
L'histoire de Souleymane, Boris Lojkine
Simon of The Mountain, Federico Luis
All We Imagine as Light, Payal Kapadia
Hiver à Sokcho, Koya Kamura
Quell’estate con Irène, Carlo Sironi
Matt and Mara, Kazik Radwanski
The Other Way Around, Jonás Trueba

Σε πλατφόρμες
Los delincuentes, Rodrigo Moreno
Juror#2, Clint Eastwood

Ντοκιμαντέρ
Dahomey, Mati Diop
No Other Land, Basel Adra, Hamdan Ballal, Yuval Abraham, Rachel Szor
Soundtrack to a Coup d'Etat, Johan Grimonprez
My Stolen planet, Farahnaz Sharifi
Intercepted, Oksana Karpovych
Reas, Lola Arias
Filmstunde_23, Edgar Reitz, Jörg Adolph
I’m Not Everything I Want to Be, Klára Tasovská.
Cinéma Laika, Veljiko Vidak
Architecton, Victor Kossakovsky

Eλληνικές
Animal, Σοφία Εξάρχου
Κυνήγι, Χρήστος Πυθαράς
Πρωτόγαλα, Παναγιώτης Παπαφράγκος
Κιούκα πριν το τέλος του καλοκαιριού, Κωστής Χαραμουντάνης
H Kάλτσα, Κύρος Παπαβασιλείου

* Η Καλλιόπη Πουτούρογλου είναι κριτικός κινηματογράφου, βοηθός σύνταξης του Σινεφίλια [Cinephilia.Gr]

Δημήτρης Μπάμπας
Διανομή –κινηματογραφικές αίθουσες
I.
Nu aștepta prea mult de la sfârșitul lumii/ Μην περιμένετε πολλά από το τέλος του κόσμου, Radu Jude
Inside the Yellow Cocoon Shell / Το δέντρο με τις χρυσές πεταλούδες, Phạm Thiên Ân
Black Dog / Gouzhen, Guan Hu
Evil Does Not Exist/ Ο διάβολος δεν υπάρχει , Ryusuke Hamaguchi
Ran dong / The Breaking Ice/ Ο πάγος που καίει, Anthony Chen
Blackbird Blackbird Blackberry/ Μαύρος Κότσιφας Μαύρο Βατόμουρο , Elene Naveriani
The Holdovers/ Τα παιδιά του χειμώνα, Alexander Payne
Perfect Days/ Υπέροχες μέρες, Wim Wenders
Passages/ Περάσματα, Ira Sachs
Rapito/ Το αγόρι του Θεού, Marco Bellocchio
La Chimera/ Η Χίμαιρα, Alice Rohrwacher
Uriui haru / In Our Day/ Μέσα Στη Μέρα, Hong Sang-soo
La bête/ Το θηρίο , Bertrand Bonello
Unrueh/ Ωρολογιακός μηχανισμός, Cyril Schäublin
The Seed of the Sacred Fig/ Ο σπόρος της ιερής συκιάς, Mohammad Rasoulof

II.
Trap/ Παγίδα, M. Night Shyamalan.
Hit Man, Richard Linklater
Emilia Pérez, Jacques Audiard
Le Procès Goldman/ Yπόθεση Γκολντμάν, Cédric Kahn

III.
Κάμπια Νύμφη Πεταλούδα, Κύρος Παπαβασιλείου
Ο τελευταίος ταξιτζής , Στέργιος Πάσχος

IV.
Βάρδια (Dogwatch) , Γρηγόρης Ρέντης
Η Αφρίν στον καιρό της πλημμύρας (Mighty Afrin: in the time of floods) , Άγγελος Ράλλης

Παράλληλο κύκλωμα (φεστιβάλ, πλατφόρμες κ.α.)
I.
Juror#2, Clint Eastwood
A Traveler's Needs, Hong Sang Soo
Cidade; Campo, Juliana Rojas
Volveréis/ The Other Way Around, Jonás Trueba
Los delincuentes, Rodrigo Moreno
Le Mohican, Frédéric Farrucci
Universal Language, Matthew Rankin

II.
Intercepted, Oksana Karpovych
I’m Not Everything I Want to Be, Klára Tasovská
Israel Palestina på Svensk TV 1958-1989/ (Israel Palestine on Swedish TV 1958-1989), Göran Hugo Olsson

III.
Πανελλήνιον, Σπύρος Μαντζαβίνος & Κώστα Αντάραχα
Πρωτόγαλα, Παναγιώτης Παπαφράγκος

IV.
H Kάλτσα, Κύρος Παπαβασιλείου
Κυνήγι, Χρήστος Πυθαράς
Λούλα LeBlanc, Στέργιος Πάσχος

Τηλεοπτική Σειρά
Αργά άλογα (Slow Horses) Season 01

* Ο Δημήτρης Μπάμπας είναι υπεύθυνος σύνταξης του Σινεφίλια [Cinephilia.Gr] και επιμελητής προγράμματος στο φεστιβάλ Εικόνες και όψεις του Εναλλακτικού Κινηματογράφου (Λευκωσία).