των Çağla Zencirci &Guillaume Giovanetti
(κριτική: Δημήτρης Μπάμπας)
1999. Τουρκία. Στα περίχωρα της Άγκυρας. Μια γυναικεία φωνή απαντά σε μια τηλεφωνική κλήση. Βρισκόμαστε στο ημιφωτισμένο σύμπαν των ερωτικών call center.
Η Azru χωρισμένη, με γιο στην εφηβεία, είναι εργαζόμενη σε ένα τηλεφωνικό κέντρο ερωτικών κλήσεων. Όντας σε θέσει αδυναμίας, προσπαθεί να αποκρούσει τις ερωτικές πιέσεις από το αφεντικό της. Ένας σεισμός που συμβαίνει πυροδοτεί την αφήγηση. Η Azru βρίσκεται στο κέντρο ενός κυκλώνα, όπου εκτός από τις έκτακτες ανάγκες που προκαλεί ο σεισμός, βρίσκεται αντιμέτωπη με τη διαπλοκή της μαφίας με την πολιτική...
Οι σκηνοθέτες, ακολουθώντας δρόμους από την προηγούμενη τους ταινίας με τον τίτλο Sibel (2018), κτίζουν τις αφηγηματικές και δραματικές εντάσεις γύρω από τον κεντρικό γυναικείο χαρακτήρα. Μια γυναίκα, όχι πια στην πρώτης νεότητα, που σημαδεύεται από τις αγωνίες της επιβίωσης αλλά και τα άγχη της μητρότητας -ένα ρόλο που υποδύεται εξαιρετικά η Saadet Işıl Aksoy, γνώριμή μας από τις ταινίες του Semih Kaplanoğlu (Egg. 2007, Milk. 2008). Είναι το πρόσωπο της που αποτελεί το πεδίο όπου καταγράφονται οι εντάσεις και απορροφώνται οι πιέσεις
Η ταινία ανήκει στο είδος του τηλεφωνικού θρίλερ (Phone Booth. 2002), ένα κινηματογραφικό είδος όπου όλη η δράση είναι κυρίως ακουστική, και η πρώτη ύλη είναι οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις της ηρωίδας. Σ’ αυτό το είδος ό,τι έχει σημασία είναι το εκτός πεδίου, που συνιστά και την απειλή για την ηρωίδα. Είναι ο διάλογος της ηρωίδας με το εκτός πεδίου που συγκροτεί τις δραματικές συγκρούσεις και προκαλεί τις αφηγηματικές εντάσεις. Μέσα από αυτές αναδύεται η γυναίκα ως θύμα μιας κοινωνίας, το πρόσωπο που υφίσταται τις πιέσεις. Εξάλλου αυτό αναδύεται από τον τρόπο που κινηματογραφείται η ηρωίδα: είναι η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που επιβάλλεται. Και γι’ αυτό, το τέλος της ταινίας με την ηρωίδα να φωτίζεται από το φως τους ήλιου και να δηλώνει ευθαρσώς την ταυτότητά της συνιστά ένα τόνο αισιοδοξίας. Ένα happy end που αφορά όχι τόσο τα αφηγηματικά δρώμενα, όσο την ίδια ηρωίδα...
Φεστιβάλ Βερολίνου 2025/ Panorama