του Μισέλ Δημόπουλου
Η επαναστατική βράβευση του Μπονγκ Τζούν Χο/ Bong Joon-ho με τον απόλυτο και ιστορικό θρίαμβο των τεσσάρων κορυφαίων Όσκαρ της βραδιάς (απελπιστικά πληκτικής ακόμα και σε fast-forward) για την ταινία του «Παράσιτα»- αγαλματίδια που πέρασαν κάτω από τη μύτη του Χόλιγουντ και κατέληξαν για πρώτη φορά στα χέρια Νοτιοκορεάτη δημιουργού - μου φερε στο νου το τόσο διακριτικό πέρασμα του από την Θεσσαλονίκη το 2003. Είχε κουβαληθεί από την Νότιοκορέα με τη σύζυγό του και το πιτσιρίκι του (που τώρα σπουδάζει κινηματογράφο στη σχολή της Σεούλ) να παρουσιάσει στο κοινό του Φεστιβάλ (η φωτ. στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης) τη δεύτερη δημιουργία του, το εξαιρετικό «Μνήμες εγκλήματος», μια αστυνομική ταινία μοναδικού θεματικού εύρους που φανέρωνε ήδη την σκηνοθετική του μαστοριά. Από μια αληθινή υπόθεση ενός serial killer σε μια κορεάτικη επαρχεία που είχε μείνει ανεξιχνίαστη το 1986 (και που τελικά αποκαλύφτηκε η ταυτότητα του φονιά τριάντα χρόνια αργότερα χάρη στην έρευνα DNA), o Μπονγκ κατάφερε να αποσπάσει και να αναδείξει όλες τις πτυχές της αστυνομικής έρευνας που κατέληξε τότε σε φιάσκο, τις ιστορικές, τις πολιτικές, τις κοινωνικές, τις μεταφυσικές και τις τραγελαφικές. Ο σκηνοθέτης μου είχε πει ότι ήταν φανατικός των κόμικς και κυρίως των ιαπωνικών μάνγκα. Ξεκάθαρο είναι στις κατοπινές διεθνείς παραγωγές του αλλά και στα «Παράσιτα» όπου οι χαρακτήρες μοιάζουν λείοι και μονοκόμματοι, όμως ανατρέπεται συνεχώς και αβίαστα η εικόνα που ο θεατής σχηματίζει γι αυτούς όπως παλιά στις καλύτερες Ιταλικές κωμωδίες. Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για κωμωδία αλλά για μαύρη κωμωδία, μοχθηρή σάτιρα, κοινωνικό θρίλερ και όλα αυτά μαζί κεντημένα στο χιλιοστό και με μια σκηνοθετική προσέγγιση στη λεπτομέρεια. Δικαίως η ταινία σάρωσε όλες αυτές τις φοβερές διακρίσεις και έσπασε τα ταμεία παντού στο κόσμο (καταρρίπτοντας απανωτά ρεκόρ για κορεάτικη ταινία). Και είναι μια δικαίωση για μας τους φανατικούς του Ασιατικού Σινεμά που μια σχετικά μικρή χώρα (50 εκατ ) ανάπτυξε μέσα σε 40 χρόνια, μετά τη δικτατορία του Παρκ, μια κινηματογραφία πρώτου μεγέθους και με 5-6 πρωτοκλασάτους δημιουργούς.
(Πρώτη δημοσίευση ανάρτηση στο facebook)
