του Μισέλ Δημόπουλου

Ο Ντον Α. Πενμπέικερ/  D. A. Pennebaker.(1925-2019) που πέθανε την Πέμπτη 1 Αυγούστου 2019, ήταν μάλλον ο τελευταίος εκπρόσωπος της γενιάς των μεγάλων πιονιέρων του αμερικάνικου ντιρέκτ ή σινεμά βεριτέ των Ρίτσαρντ Λίκοκ, Άλμπερτ και Ντέιβιντ Μέιζελς, Ρόμπερτ Ντρού. Είχε εξειδικευτεί κυρίως στα κυκλώματα και τα παρασκήνια της ροκ μουσικής της χρυσής εικοσαετίας. Σε μια εποχή όπου τα ντοκιμαντέρ ήταν σπάνιο είδος, είχαμε μείνει κάγκελο βλέποντας , φοιτητές τότε, για πρώτη φορά σε ταινία, στο «Don’t look back”(1967) τον τσαμπουκαλή αλλά χαρισματικό Μπομπ Ντύλαν σε τουρνέ στην Αγγλία με όλο το αλισβερίσι του σταρσύστεμ της αντικουλτούρας της εποχής. Ο σκηνοθέτης ομολόγησε ότι όταν ξεκίνησε το ντοκιμαντέρ δεν του γέμιζε το μάτι αλλά βλέποντας τον καθημερινά πωρώθηκε με το πρόσωπο και τον καλλιτέχνη. Ένα χρόνο αργότερα απεικονίζει το πρώτο μεγάλο φεστιβάλ ροκ στο «Μόντερευ Ποπ» με πολλούς ροκ σταρ αποθανατίζοντας μάλιστα τον μέγα Τζίμι Χέντριξ να κατασπαράζει τη κιθάρα του, πραγματικό ηλεκτροσόκ για τους θεατές. Παραλίγο να συνεργαστεί με τον Γκοντάρ σε μια ταινία για τις εξεγέρσεις των Αμερικανών φοιτητών αρχές ’70, αλλά το σχέδιο ναυάγησε. Γύρισε το 1973 την αποχαιρετιστήρια συναυλία του Ντέιβιντ Μπόουι στον Ziggy Stardust, απανωτές ταινίες για τη ροκ και τη μαύρη μουσική αλλά και κομμάτια πιο πολιτικά και σίγουρα καθοριστικά στο χώρο αυτό όπως το «War Room» για την εκλογική καμπάνια του Μπιλ Κλίντον όπου ανακαλύπτουμε για πρώτη φορά τον σύμβουλο του τον Τζόρτζ Στεφανόπουλο.
Ο Πενμπέικερ γύρισε πολλά ντοκιμαντέρ (γύρω στα εξήντα), ευγενικός και διακριτικός, ήταν σαν σκιά στα γυρίσματα. Βραβεύτηκε με τιμητικό Όσκαρ το 2012.

(Πρώτη δημοσίευση ανάρτηση στο facebook)