του Νίκου Γραμματικού

Μια ταινία οδοιπορικό που διαδραματίζεται μέσα σε μια νύχτα, η Αγρύπνια διερευνά τις κρυφές όψεις των οικογενειακών σχέσεων, εστιάζοντας στις εντάσεις που ξαφνικά έρχονται στην επιφάνεια.
Δύο αδέλφια, που τους χωρίζει μια δεκαετία κι ένα χάσμα απόψεων. Ο Ανδρέας, ο μεγάλος, διεφθαρμένος αστυνομικός, κι ο Νίκος, ο μικρότερος, παπάς. Οι μεταξύ τους σχέσεις ανύπαρκτες έως και εχθρικές, παρόλο που ο Ανδρέας ανέλαβε την ανατροφή του Νίκου όταν ο πατέρας τους πέθανε. Ο μόνος συνδετικός κρίκος η γυναίκα του Ανδρέα που, όμως, βρίσκεται εντελώς αναπάντεχα στην εντατική βαριά τραυματισμένη από το υπηρεσιακό περίστροφο του άνδρα της. Το γεγονός αναγκάζει τα αδέλφια να ξανασυναντηθούν και να περάσουν τη δραματικότερη ίσως νύχτα της ζωής τους, προδιαγράφοντας ένα εντελώς διαφορετικό αύριο και για τους δυο τους.
Ο σκηνοθέτης Νίκος Γραμματικός δηλώνει σχετικά με το θέμα της ταινίας: "Είναι κάτι που με απασχολεί και στις τρεις τελευταίες μου ταινίες. Το θέμα δηλαδή της αποδοχής του «άλλου», του ξένου, του «διαφορετικού». Και ποιοι είναι οι όροι της σύγκρουσης που οδηγούν ή όχι σε αυτήν…. Στην Αγρύπνια, ο «άλλος», ο «ξένος», ο «διαφορετικός» είναι, κυριολεκτικά, ο εξ αίματος αδελφός".
Αναφερόμενος στην σχεδίαση των χαρακτήρων επισημαίνει: "Η επιλογή των επαγγελμάτων των ηρώων έγινε για πολύ πρακτικούς λόγους. Ένας αστυνομικός μπορεί καθημερινά να οπλοφορεί (πόσες φορές έχουμε ακούσει για όπλα που τυχαία εκπυρσοκροτούν)….. και επίσης μπορεί πολύ εύκολα να έχει σχέση με κυκλώματα σωματεμπορίας, πλαστά διαβατήρια κ.λ.π. Ουσιαστικά είναι πράγματα που δανειστήκαμε από την πραγματικότητα . Όσο για τον παπά, θέλαμε κάποιον που να έχει αναλάβει μια «αποστολή» η οποία στη διαδρομή της ταινίας να αλλάζει μορφή. Θεωρήσαμε πως το να ήταν, για παράδειγμα στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, θα φαινόταν τελείως τετριμμένο. Το ιερατικό σχήμα μας πρόσφερε τη δυνατότητα να δώσουμε στο χαρακτήρα τις απολύτως απαραίτητες αποσκευές για να κάνει το ταξίδι της ταινίας".
Για την κεντρική σχέση της ταινίας δηλώνει: "[Οι δύο ήρωες] Διασταυρώνονται στη λεωφόρο του αίματος. Αυτά που τους ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τους χωρίζουν, δεν θέλουν όμως με τίποτα να το παραδεχτούν και , ανεξαρτήτως από την ταινία, αυτό είναι ένα γεγονός που δημιουργεί γενικά συγκρούσεις σήμερα στις σχέσεις μας με τους άλλους."
Ο Νίκος Γραμματικός γεννήθηκε στη Σαλαμίνα το 1963. Σπούδασε Κινηματογράφο και Μαθηματικά. Από το 1984 μέχρι το 1994 ήταν παραγωγός του ραδιοφωνικού προγράμματος «Ο Κινηματογράφος στο Τρίτο Πρόγραμμα» στο κρατικό ραδιόφωνο, σε συνεργασία με τους σκηνοθέτες Αντώνη Κόκκινο και Γιάννη Καρυπίδη. Έχει γυρίσει τις ταινίες Ο Βασιλιάς (2002), Νυχτολούλουδα (ντοκ.,1999) Απόντες (1996), Έξοδος (τηλεταινία1995) Η εποχή των δολοφόνων (1992).