του Olivier Laxe

Ταινία περιπλάνησης μέσα στην έρημο, με αναφορές στα γουέστερν, η δεύτερη ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη είναι κυρίως μια υπνωτική στους αφηγηματικούς της ρυθμούς περιπλάνηση, σ' ένα τοπίο πνευματικό και θρησκευτικό.
Ιστορίες για τον θεό και τον διάβολο. Έρημος. Ένα αυτοκίνητο σχεδόν διαλυμένο ξεκινά ένα ταξίδι. Πίσω στον χρόνο. Ένα καραβάνι με μουλάρια. Στα κακοτράχαλα βουνά της οροσειράς του Ατλάντα στο Μαρόκο, ένα άλλο καραβάνι. Επικεφαλής ο Σεΐχης, ένας ηλικιωμένος βαρύτατα άρρωστος, Μέσα στο αυτοκίνητο, ένας νεαρός, αποφασισμένος, αναλαμβάνει μια αποστολή: να βοηθήσει το καραβάνι να φθάσει στον προορισμό του. Όμως ο Σεΐχης μια επιθυμία έχει: να πεθάνει. Όταν αυτή υλοποιείται το καραβάνι γίνεται μια μακρά στο χρόνο και το χώρο κηδεία. Η ευθύνη για τη μεταφορά και τη ταφή του νεκρού βαραίνει τους λίγους “εκλεκτούς” που με τη βοήθεια ενός αγγέλου από το μακρινό μέλλον, διασχίζουν τη χιονισμένη οροσειρά. Επικεφαλής ο Ahmed, ο Σαχίμπ, ο “δια Θεού σαλός”, Shakib...
 Γεμάτη θεολογικές αναφορές, αυτή η ταινία δρόμου (ή μάλλον ορειβασίας) είναι μια περιπλάνηση χωρίς προσανατολισμό, αλλά όχι χωρίς προορισμό: κατευθύνονται στη Sijilmasa , μια μεσαιωνική πόλη της οποίας σήμερα έχουν απομείνει μόνο τα ερείπια. Με αναφορές στο έργο του Ben Rivers και ακολουθώντας δρόμους ανάλογους με τον Lisandro Alonso (Jauja) ή τον Gus Van Sant’s (Gerry), η σκηνοθεσία θέτει διαρκώς στο κέντρο της αφήγησης την ανθρώπινη ύπαρξη και τις δοκιμασίες της, σωματικές ή πνευματικές. Η αφήγηση παρακολουθεί τη διαδρομή των ανδρών μέσα στον επιβλητικό ορεινό όγκο του Άτλαντα σ' αυτή τη μακάβρια αποστολή.
Η τοπογραφία, το ανάγλυφο του εδάφους είναι κεντρικό για την ταινία: είναι ό,τι επιβάλλει τις δοκιμασίες στους ταξιδιώτες. Δοκιμασίες σωματικές, αλλά κυρίως πνευματικές: η απελπισία συχνά επιβάλλεται της ηθικής ευθύνης (και των υποχρεώσεων της).
Άλματα στο χρόνο και το χώρο: από το σήμερα στο παρελθόν, και από τη αχανή έρημο στις επαρχιακές πόλεις της ερήμου. Μόνο τα πρόσωπα μένουν τα ίδια. Υπό τους ήχους της αραβικής μουσικής, σαν ένα παραμύθι της Ανατολής, σαν μια ιστορία της Βίβλου ή του Κορανίου, αυτή η ταινία βυθίζει το θεατή σ' ένα σύμπαν παραισθητικό: όπως οι αντικατοπτρισμοί στο μέσο της ερήμου.....

Δημήτρης Μπάμπας