(μια ανάρτηση στο Facebook)
Michel Demopoulos / Μισέλ Δημόπουλος
Ανάρτηση στις 28 Ιανουαρίου 2019
Τώρα που η θαυμάσια αυτή χώρα που λέγεται Βραζιλία μπήκε στο άθλιο και γελοιωδέστατο σκοτάδι του ακροδεξιού και ρατσιστή Ζαϊρ Μπολσονάρο, δανείζομαι από το παλιό μου φίλο Fabiano Canosa την εμβληματική αυτή φωτογραφία (είναι του David Zingg και την ξέθαψε από το αρχείο του) όπου εμφανίζεται η αφρόκρεμα του κινηματογραφικού κινήματος Cinema Novo που έδρασε την εποχή της στρατιωτικής χούντας (1964-1985). Η εθνική αυτή κινηματογραφική σχολή, ελάχιστα γνωστή στη χώρα μας - πέρα από ένα αφιέρωμα στην Κινηματογραφική Λέσχη της Ερτ και στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2006 – έπαιξε (παράλληλα και με μια μουσική έκρηξη) τεράστιο ρόλο στη χειραφέτηση της βραζιλιάνικης κουλτούρας και στην κοινωνική και καλλιτεχνική συνείδηση της 7ης τέχνης στη χώρα καθώς μαστιζόταν από μια στυγνή δικτατορία. Λοιπόν έχουμε και λέμε: κάτω-κάτω ο πατριάρχης Νέλσον Περέιρα Ντος Σάντος, από τα αριστερά Ρούι Γκέρα, Ζοακίμ Πέδρο Ντε Αντράντε, Βάλτερ Λίμα Τζούνιορ, Ζελίτο Βιάνα, ο παραγωγός και διευθ. Φωτογραφίας Λουις Κάρλος Μπαρέτο, ο πολύς Γκλάουμπερ Ρόσα και ο Λέον Χίρτσμαν. Οι «απόστολοι» του Σίνεμα Νόβο τα μολυβένια χρόνια της Βραζιλίας.
* Ο Μισέλ Δημόπουλος / Michel Demopoulos είναι κριτικός κινηματογράφου. Υπήρξε αρχισυντάκτης και διευθυντής του θρυλικού περιοδικού “Σύγχρονος Κινηματογράφος”, καλλιτεχνικός διευθυντής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1991-2004) και προγραμματιστής, μαζί με τον Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, της Κινηματογραφικής Λέσχης στην κρατική τηλεόραση. Σήμερα δουλεύει σε εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, είναι μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής στο Lisbon & Estoril Film Festival και ιδρυτικό μέλος των βραβείων LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
