του Jay Roach

Καταγραφή των δύσκολων χρόνων μιας λαμπρής καριέρας, η ταινία σχεδιάζει το πορτραίτο ενός αληθινού αγωνιστή.
Η αφήγηση καταγράφει τη ζωή του Dalton Trumbo (στο ρόλο ο Bryan Cranston), ενός από τους πιο σημαντικούς σεναριογράφους του κλασικού Χόλιγουντ. Ο Dalton Trumbo, ο οποίος ήταν κομμουνιστής, στο αποκορύφωμα της καριέρας του βρέθηκε αντιμέτωπος με μια σφοδρότατη ιδεολογικού χαρακτήρα επίθεση σχετική με τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Βρισκόμαστε στα χρόνια του “Ψυχρού πολέμου”, όταν ο ανταγωνισμός των υπερδυνάμεων μεταξύ ΗΠΑ και της τότε ΕΣΣΔ βρίσκεται στην κορύφωσή του. Και αν στις σοβιετικές “δημοκρατίες” ήταν οι σταλινικές εκκαθαρίσεις που έδιναν τον τόνο, στις ΗΠΑ ήταν οι αντικομμουνιστικές εκστρατείες ενάντια σε διανοούμενους που μετέφεραν στο εσωτερικό της κοινωνίας αυτόν τον ανταγωνισμό. Στις ΗΠΑ οι πιο προβεβλημένοι (αλλά όχι οι μόνοι) στόχοι της εκστρατείας ήταν τα μέλη της καλλιτεχνικής κοινότητας του Χόλιγουντ. Το αποτέλεσμα αυτής της εκστρατείας - πέραν από τον περιορισμό και την έκπτωση στις οπτικές των ταινιών που παρήχθησαν εκείνα τα χρόνια στο Χόλιγουντ-, ήταν καλλιτεχνικές καριέρες να καταστραφούν, ταλαντούχοι άνθρωποι να βρεθούν ξαφνικά στιγματισμένοι και άνεργοι. Οι προσωπικές τραγωδίες, απόρροια αυτών των αποκλεισμών, ήταν μια συχνή τραγική κατάληξη. Αυτό είναι το ιστορικό φόντο της ταινίας.
Το σημείο εκκίνησης της αφήγησης είναι το 1947, όταν η αντικομουνιστική εκστρατεία είναι στα σπάργανα της, και η κατάληξη της, 10 χρόνια αργότερα, όταν ο Dalton Trumbo έχει καταφέρει να νικήσεις τις “σκοτεινές” δυνάμεις και να επανέλθει στο φωτισμένο με τους προβολείς χολιγουντιανό προσκήνιο: όταν γράφει τα σενάρια για τις ταινίες Spartacus με τον Kirk Douglas σε σκηνοθεσία Stanley Kubrick, και για την ταινία Exodus σε σκηνοθεσία του Otto Preminger.
Ακολουθώντας την τυπολογία της μελοδραματικής χολιγουντιανής ταινίας, και αναμιγνύοντας τα πραγματικά γεγονότα με τα επινοημένα, ο σκηνοθέτης εξαρχής απαλύνει τις πολιτικές αιχμές: ό,τι βλέπουμε είναι τα βάσανα ενός προσώπου και η αντίσταση του στις έξωθεν επιβουλές, ο αγώνας του να νικήσει το Κακό. Στον αγώνα του αυτό είναι δύο οι καταφυγές του. Η πρώτη είναι η οικία, το σπίτι -άλλοτε το αχανές εξοχικό και άλλοτε, στα δύσκολα χρόνια, το μικρό σπίτι στα προάστια- και η οικογένεια, ως ένα καταφύγιο αλλά, και όπως η πραγματικότητα εντέλει αποδεικνύει, ο λόγος του αγώνα. Και αν στην αρχή της αφήγησης ο οικογενειακός βίος είναι υποβαθμισμένος, είναι στα τελευταία μέτρα που ο ρόλος της καθίσταται καθοριστικός για την κατανόηση των πεπραγμένων του Dalton Trumbo.
Όμως η αληθινή ύστατη καταφυγή του σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια υπήρξε  η ίδια η δημιουργία. Πυρετώδης αλλά και ασθματική, η δημιουργία για τον ταλαντούχο σεναριογράφο δεν είναι μόνο ο τρόπος να αγνοήσει, να παρακάμψει το Κακό, και εντέλει να το νικήσει κατά κράτος. Είναι κυρίως ο λόγος της ύπαρξής του....

Δημήτρης Μπάμπας