Ο Jan Hrebejk είναι ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της νέας γενιάς στην Τσεχία. Οι ταινίες του είναι γεμάτες ζωντάνια, χιούμορ, ένταση και πολλές φορές χαρακτηρίζονται απο μια γλυκιά μελαγχολική αίσθηση.
Γεννήθηκε στην Πράγα, το 1967, και σπούδασε σενάριο και μοντάζ, από το 1987 έως το 1991, στην φημισμένη Ακαδημία Κινηματογράφου της Πράγας (FAMU). Γύρισε τις πρώτες του μικρού μήκους ταινίες ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, αποσπώντας θετικές κριτικές, καθώς και βραβεία σε σπουδαστικά φεστιβάλ.
Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία ήταν το μιούζικαλ Big Beat, που έκανε την πρεμιέρα του το 1993. Βασισμένο σε σενάριο του φίλου, συμφοιτητή και μόνιμου συνεργάτη του Χρέμπεκ, Πετρ Γιαρτσόφσκι, πρόκειται για μια ρετρό κωμωδία για την έλευση του ροκ εν ρολ στην Τσεχοσλοβακία στα τέλη της δεκαετία του '50. Η δημοφιλής αυτή ταινία κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Τσεχικό Λιοντάρι καλύτερης σκηνοθεσίας, καλύτερου αντρικού ρόλου, καλύτερης ταινίας και καλύτερης πρωτότυπης μουσικής.
Η επόμενη ταινία του, με τίτλο Μια ζεστή φωλιά, είναι μεν κωμωδία, θέτει όμως το σοβαρό ερώτημα του τι είναι πιο σημαντικό: το τι πιστεύει κανείς, ή το τι πράττει στην καθημερινή του ζωή; Η μουσική της ταινίας, μεγάλη σημασίας πάντα για τον Χρέμπεκ, είναι μια συλλογή από τραγούδια της εποχής, ερμηνευμένα από τοπικά συγκροτήματα και τραγουδιστές, και εκφράζει το βάθος του χάσματος των γενεών. Οι γονείς, μεγαλωμένοι με swing και ρωσική δημοτική μουσική, ακούν την επίσημα καθιερωμένη ποπ, ενώ τα νέα παιδιά υποστηρίζουν ένα τσεχικό είδος ροκ εν ρολ, γνωστό ως "Big Beat".
Το Μια ζεστή φωλιά έσπασε τα ταμεία στην Τσεχία, κάνοντας περισσότερα εισιτήρια από τις χολυγουντιανές παραγωγές και εξίσου με την βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του Γιαν Σβέρακ, Ο μικρός Κόλια, εκπροσώπησε δε την Τσεχία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ.
Η πιο πρόσφατη ταινία του Χρέμπεκ, Ιστορίες διχασμού και... εγκυμοσύνης (Divided We Fall), ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας. H ταινία εκτυλίσσεται σε μια μικρή πόλη της Tσεχίας το 1943, με κεντρικούς ήρωες ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά, τον Γιόζεφ και τη Mαρί. Είναι σχετικά απαθείς προς τη γερμανική κατοχή, ώσπου ο Γιόζεφ βρίσκει έναν παλιό του γείτονα, τον εβραίο Nτάβιντ, που έχει μόλις δραπετεύσει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Tερέζινστατ. O Γιόζεφ, με τη βοήθεια της Mαρί, του φτιάχτουν μια κρυψώνα στο πατάρι του σπιτιού τους. Tο ζευγάρι ανησυχεί για τον καλύτερό τους φίλο, Xορστ, ο οποίος συνεργάζεται με τους Γερμανούς και ποθεί τη Mαρί. Όταν εκείνη τον αποκρούει, ο Xορστ αποφασίζει να εκδικηθεί, υποχρεώνοντάς τους να φιλοξενήσουν έναν υψηλόβαθμο Nαζί στο δωμάτιο που προόριζαν για παιδικό, και βάζοντας έτσι σε κίνδυνο και το ζευγάρι και τον Nτάβιντ. H Mαρί εξηγεί στον Xορστ ότι δεν μπορεί να παραχωρήσει το δωμάτιο γιατί είναι έγκυος, παρότι ο Γιόζεφ έχει μόλις διαγνωστεί ως στείρος...

(Πηγή: Δελτίο Τύπου του 42ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης)