Βραβευμένη ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός, η Ισίλντ Λε Μπεσκό (Isild Le Besco) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 22 Νοεμβρίου του 1982 και, με τον χαρακτηριστικά παράδοξο τρόπο που συμβαίνουν τα σημαντικά πράγματα στην τέχνη, τη γνωρίσαμε πρώτα λόγω του υποκριτικού της ταλέντου και μετά ως πολυδιάστατο παιδί - θαύμα.
Η πιο περιζήτητη αποκάλυψη του σύγχρονου γαλλικού σινεμά, η γυναίκα που οι New York Times χαρακτήρισαν ως το σημερινό It Girl, δεν έχει κλείσει ακόμα τα 26 της χρόνια κι έχει ολοκληρώσει τέσσερις ταινίες με τη δική της, αδιαμφισβήτητη υπογραφή. Κλέψαμε μια ματιά στη ραφαελική ομορφιά της όταν ήταν μόνο 14, στο μικρού μήκους La Puce, που απέσπασε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών. Μόνο μέσα στο 2000 έκοψε την ανάσα ως ηθοποιός στο Sade του Μπενουά Ζακό (κερδίζοντας, ταυτόχρονα, το βραβείο Σεζάρ πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού), πρωταγωνίστησε στο Bye Bye Babylon του Ραφαέλ Φρίντμαν κι εμφανίστηκε στο Roberto Succo του Σεντρίκ Καν και στο Τα Κορίτσια δεν Ξέρουν Κολύμπι της Αν-Σοφί Μπιρό.
Η εύθραυστη ομορφιά της καμουφλάρει μια βετεράνο του κινηματογράφου, μια και η Λε Μπεσκό έχει, ήδη, δημιουργήσει ή συμμετάσχει σε ταινίες ισάριθμες με τα χρόνια της. Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο, με τίτλο Demi-tarif, εντυπωσίασε με τη σκληρή και αυθεντική παρουσίαση της εφηβείας -καθόλου παράξενο, μια και έγραψε το σενάριο όταν η ίδια ήταν 16 χρόνων.
Έγραψε τη νέα της ταινία, Charly, έχοντας στο μυαλό τον μικρό της αδελφό, Κόλια Λίτσερ, ο οποίος και αναλαμβάνει το ρόλο του Νικολά, ενός θλιμμένου 14χρονου αγοριού που εγκαταλείπει τη μοναχική και φτωχική ζωή του κι αναζητά την απεραντοσύνη της θάλασσας μαζί και τον εαυτό του. Στο ταξίδι του γνωρίζει την Τσάρλι (Ζιλί-Μαρί Παρμεντιέ), μια ατίθαση μα συνάμα μανιακή με την τάξη νεαρή που ζει σ’ ένα τροχόσπιτο.
Φαινομενικά απλή στην αφήγησή της, η ταινία συγκλονίζει, ωστόσο, με την τόλμη και τη φιλοδοξία της, με τις μεγάλες ανάσες σιωπής, την απουσία μουσικής και τις εντυπωσιακές εικόνες υποβρύχιας ζωής που παραπέμπουν στο υποσυνείδητο του ήρωα της.
«Ήθελα, πάντα, να κάνω τα πράγματα με τον δικό μου τρόπο, ακόμα κι όταν ήμουν πολύ μικρή,» λέει η Λε Μπεσκό. «Η πρώτη ιδέα που μου ήρθε γράφοντας, ήταν κάποιου που πηγαίνει στο χιόνι και κάνει έρωτα μ’ ένα κορίτσι. Το χιόνι αργότερα έγινε θάλασσα. Αλλά το σημαντικό στοιχείο έμεινε ίδιο η μοναξιά του να είσαι νέος και χωρίς συντροφιά.»

(πηγή δελτίο τύπου)