(Τρεις μέρες του καλοκαιριού)
της Mirjana Vukomanovic

Καλοκαίρι του 1995, Βελιγράδι, λίμνη Σάβα. Ο Σέργκιε και ο φίλος του Νίκολας, έχουν μόλις επιστρέψει από τον πόλεμο. Καθώς η ζωή μετά από τον πόλεμο είναι δύσκολη, οι δύο φίλοι εργάζονται στην παραλία, κάνοντας τους φρουρούς και νοικιάζοντας ομπρέλες και καρέκλες. Θα γνωρίσουν την Σόνια, μια κοπέλα που εργάζεται μαζί τους και την οποία ο Σέργκιε ερωτεύεται. Η Σόνια, για να υποστηρίξει τη διαλυμένη οικογένεια της, αναγκάζεται να γίνει πόρνη. Οι καιροί μετά τον πόλεμο είναι δύσκολοι, η επιβίωση έχει γίνει ένας πραγματικός αγώνας και οι δύο φίλοι πρέπει, για να επιβιώσουν, να προσαρμοστούν στο «νέο πνεύμα» των καιρών. Ο Σέργκιε, καθώς αδυνατεί να αποδεχθεί τη νέα κατάσταση, πέφτει σιγά-σιγά σε κατάθλιψη. Το έγκλημα μοιάζει η μόνη λύση στο αδιέξοδο του…
Στην πρώτη της ταινία, η Μιργιάνα Βουκομάνοβιτς (Mirjana Vukomanovic) επέλεξε ορισμένους από τα πιο γνωστούς ηθοποιούς του Γιουγκοσλαβικού κινηματογράφου, ηθοποιούς που το ελληνικό κοινό γνώρισε στις ταινίες του Εμίρ Κουστουρίτσα (Underground, Do You Remember Dolly Bell) και του Νταγκόγιεβιτς (Τα Ομορφα Χωριά, Όμορφα Καίγονται). Κεντρικό θέμα στην αφήγηση είναι οι δυσκολίες της ειρήνης, οι προσπάθειες, που κάνουν οι ήρωες της ταινίας για να στήσουν τις ζωές τους μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής κρίσης. Μέσα από τις εικόνες της ταινίας αναδύεται ο αγώνας και η αγωνία των απλών ανθρώπων: Είναι η ανάγκη για αγάπη και φιλία, είναι η απόπειρα τους να δημιουργήσουν μια απλή, κανονική ζωή, είναι τέλος η απελπισία που παραμονεύει, για να υπονομεύσει κάθε προσπάθεια τους…
Δ.Μ.