του Μάκη Παπαδημητράτου

Μετά την ταινία Τσίου και τους κωμικούς της τόνους, ο Μάκης Παπαδημητράτος επιλέγει τους τόνους μιας κωμικοτραγωδίας. Σ’ αυτήν απέναντι από τον κόσμο του περιθωρίου -που μοιάζει να κατάγεται από την προηγούμενή του ταινία- τοποθετεί τον κόσμο της άρχουσας τάξης. Είναι μια αντίθεση ανάμεσα σ’ ένα κόσμο παραβατικό που όμως στον πυρήνα του είναι αθώος και σ’ ένα κόσμο βαθύτατα διεφθαρμένο. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτή και η κατάληξη τραγική.
Δυο μικροκλέφτες στην Αθήνα του 2007. Μπαίνουν σε σπίτια και παίρνουν λίγα, για να μην τους καταλάβουν πως τα πήραν, και να μπορέσουν να ξαναμπούν μετά από λίγο καιρό και να πάρουν πάλι λίγα. Δεν τους φτάνουν όμως! Μεταπουλούν κλεμμένα, ποντάρουν στο στοίχημα ελπίζοντας στο εύκολο κέρδος. Μια ζωή, χωρίς ζωή, θεατές μπροστά στην τηλεόραση. Τέλμα. Και ξαφνικά ένας στόχος: Ένα ταξίδι στο Άμστερνταμ. Τώρα χρειάζονται περισσότερα χρήματα και θα πρέπει να βρουν τρόπο να τα κερδίσουν. Πρέπει να σκεφτούν το μεγάλο κόλπο. Ένα σπίτι πλουσίων, το αδειάζουν κανονικά και βγήκανε τα λεφτά για το ταξίδι. Ο ένας μέσα, ο άλλος τσίλιες. Στο σπίτι όμως, δε βρίσκουν χρήματα, βρίσκουν ένα μυστικό που κανείς δεν έπρεπε να ξέρει. Ένα μυστικό ζωής και θανάτου…
Ο Μάκης Παπαδημητράτος σημειώνει σχετικά με την ταινία του: «Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, κάποιοι άνθρωποι κάνουν τα χειρότερα εγκλήματα σε βάρος άλλων ανθρώπων, με σκοπό το κέρδος. Πόλεμοι, δολοφονίες, φυλακίσεις, βασανισμοί, δουλεμπορία, εκμετάλλευση, ναρκωτικά, καταστολή, διαφθορά, καταστροφή του περιβάλλοντος... Αυτοί που ορίζουν τις ζωές όλου του κόσμου, αδιαφορώντας όμως γι’ αυτές.Ο ρόλος που μας έχουν επιβάλλει, είναι του θεατή. Θεατές της ζωής. Βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας, αλλά δεν μπορούμε να αντιδράσουμε γιατί φοβόμαστε. Συντηρώντας μας το φόβο, ζούμε στα πλαίσια που μας ορίζουν. Πνίγουμε τις ενοχές μας για την αδράνειά μας απέναντι στην αδικία, με θεωρίες. Ένα αμυντικό σύστημα του μυαλού μας, για να μην νοιώθουμε συνένοχοι.
Αν η τέχνη σήμερα, έχει κάποιο λόγο ύπαρξης, είναι να προσπαθεί να σπάσει αυτό το αμυντικό σύστημα.»