του Αντώνη Μποσκοΐτη
«Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος,
το νου σου, ε;»
Κατερίνα Γώγου
Η Κατερίνα Γώγου έζησε σαν τη φλόγα του κεριού που τρεμοπαίζει, έγραψε τα οριακά της ποιήματα, πόνεσε για τους ανθρώπους γύρω της και στο τέλος έκανε μια ροκ εν ρολ βουτιά στο θάνατο ως Ιδανική Αυτόχειρας στην Αθήνα των αρχών του '90.
Ακριβώς 20 χρόνια μετά τον θάνατο της ηθοποιού και ποιήτριας Κατερίνας Γώγου (1940 - 1993), την θυμούνται όσοι διασταύρωσαν τους δρόμους τους με τον δικό της, ηθοποιοί, ποιητές, πολιτικοί ακτιβιστές, σκηνοθέτες, τραγουδιστές και τραγουδοποιοί. Ο Γιώργος Κορδέλας, σύντροφος της Γώγου για ένα διάστημα, ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, η μουσικός Λένα Πλάτωνος, ο μουσικός Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο ηθοποιός Αντώνης Καφετζόπουλος, η Ολια Λαζαρίδου, η transsexual Εύα Κουμαριανού, η Μαρία Λαγγουρέλη, ο σκηνοθέτης Αντρέας Θωμόπουλος (μοιράστηκε μαζί της ένα βραβείο σεναρίου για την Οστρια στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) και ο ηθοποιός/ σκηνοθέτης Νίκος Καλογερόπουλος, είναι ανάμεσα σε εκείνους που καταθέτουν τις αναμνήσεις ή τις σκέψεις τους για την ασυμβίβαστη προσωπικότητα της Κατερίνας Γώγου. Το κινηματογραφικό πορτρέτο της σε άσπρο και μαύρο που επιμελήθηκε ο Αντώνης Μποσκοΐτης, συμπληρώνεται με ανέκδοτο οπτικοακουστικό υλικό και δραματοποιημένες σεκάνς με την ηθοποιό Λουκία Μιχαλοπούλου, ενώ σημαντικό βοήθημα υπήρξε η εμπεριστατωμένη βιογραφία για τη Γώγου Ερωτας Θανάτου της Αγάπης Βιργινίας Σπυράτου.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Αντώνης Μποσκοΐτης δηλώνει, σε συνέντευξή του στην Χρυσούλα Παπαϊωάννου: "Ανέκαθεν με έλκυαν οι «καταραμένοι βίοι» των καλλιτεχνών, αυτών που, σύμφωνα και με τον Θανάση Νιάρχο, αναλαμβάνουν να σηκώσουν τα βάρη για όλους εμάς τους βολεμένους και ενδεχομένως τους άτολμους. Όταν μάλιστα ένας βίος συναρπαστικός για εμάς, όσο και τυραννικός για τους ίδιους τους καλλιτέχνες, συνδυάζεται με ένα αξιόλογο έργο τους, τότε η περίπτωσή τους συνολικά με εξιτάρει πολύ ως σκηνοθέτη - βιογράφο τους. Και η Κατερίνα Γώγου, όσο και αν ακόμη αμφισβητείται από το ποιητικό - λογοτεχνικό κατεστημένο, υπήρξε σίγουρα μια πολύ σπουδαία ποιήτρια. "
Ο Αντώνης Μποσκοΐτης έχει στο ενεργητικό του τα ντοκιμαντέρ για την ερμηνεύτρια Φλέρυ Νταντωνάκη, την ελληνική ρόκ σκηνή των 70'ς ("Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ" - 2006) και τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο ("Οδύσσειες Σωμάτων - Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο" - 2010). Το ντοκιμαντέρ αυτό κλείνει μία τριλογία που ο σκηνοθέτης είχε ξεκινήσει το 2002 με το πορτρέτο της Φλέρυς Νταντωνάκη και συνεχίστηκε το 2006 με την ιστορία της γένεσης του ελληνικού ροκ. Μία σειρά πορτρέτων από οριακές προσωπικότητες που έζησαν στην πόλη της Αθήνας, αποτελεί το νήμα που συνδέει τα ντοκιμαντέρ μεταξύ τους και φωτίζει το ιδιόρρυθμο αστικό τοπίο μιας εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
(πηγή δ.τ.)
