του Χρήστου Χουλιάρα

Μια ταινία -αφιέρωμα σ' έναν σημαντικό "καταραμένο" έλληνα σκηνοθέτη, που σημάδεψε ανεξίτηλα μια γενιά ελλήνων σινεφίλ.
Καταγράφοντας τη δυναμική του Έλληνα σκηνοθέτη και συγγραφέα Νίκου Νικολαΐδη, το ντοκιμαντέρ Directing Hell [Σκηνοθετώντας την κόλαση] αποτελεί μια προσπάθεια αποκρυπτογράφησης της προσωπικότητάς του, του σκηνοθετικού του σύμπαντος και των συμβόλων του. Εστιάζοντας πάντα σε χαρακτήρες ηθικά αμφιλεγόμενους, ο Νίκος Νικολαΐδης δημιούργησε ταινίες που εξακολουθούν να διχάζουν και να σοκάρουν. Σε εποχές που τα πολιτικά οράματα είχαν αρχίσει να ξεθωριάζουν, ο Νικολαΐδης παρουσίασε ένα σκοτεινό και απαισιόδοξο παρόν, με μόνη ελπίδα και λύτρωση το θάνατο των ηρώων του. Συνεργάτες, φίλοι, αρχειακό υλικό από τα γυρίσματα των ταινιών του, οι ταινίες του μα και ο ίδιος, μιλούν και παραθέτουν τη δική τους άποψη γι’ αυτό που άλλαξε, προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει στον κινηματογράφο ο Νίκος Νικολαΐδης.
Ο σκηνοθέτης της ταινιάς Χρήστος Χουλιάρας, σε συνέντευξη του στο in.gr, δηλώνει: " πώς είναι για έναν σκηνοθέτη να κάνει μια ταινία για έναν πολύ μεγάλο σκηνοθέτη; Πολύ δύσκολο. Όσο και να προσπαθείς να ξεπεράσεις αυτό το άγχος, είναι ο Νικολαΐδης. Στην Ελλάδα έχει ένα φανατικό κοινό. Ήταν δύσκολο λόγω της φύσης και του χαρακτήρα του Νικολαΐδη. Αν και τον έζησα, προσπάθησα να αποστασιοποιηθώ όσο περισσότερο γίνεται. Είχα τρομερό άγχος εάν η δουλειά μου θα υποστηρίξει το έργο του Νίκου. Ωστόσο, δεν έκανα μια αγιογραφία. Είναι μια άλλη ματιά στο έργο του που μπορεί να ωθήσει κάποιους να ψάξουν περισσότερο το σινεμά του. Προσπάθησα να κρατήσω το ντοκιμαντέρ ουδέτερο. Δεν με ενδιέφερε να πω τι σπουδαίος σκηνοθέτης ήταν. Άλλωστε, είχε και θετικά και αρνητικά. Στο τέλος λέει κάτι η Ροζίτα Σώκου, πολύ σημαντικό: «Αν δεν τον λάτρευες, δεν θα τον ανεχόσουν». Αυτό χαρακτηρίζει πολύ τον Νίκο."
(δ.τ.)