Η ταινία καταγράφει την καθημερινότητα στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης Αττικής. Η ταινία αποτελεί ένα διάλογο ανάμεσα στις κλήσεις των πολιτών που χρειάζονται την Άμεση Δράση και στην προσπάθεια διαχείρισης των κλήσεων αυτών. Μέσα από τον διάλογο αυτό ο θεατής κατανοεί πως όσα συμβαίνουν σχετίζονται με την κοινωνική αδικία, την φτώχεια, την κοινωνική βία και την κατάχρηση της εξουσίας.
Ο σκηνοθέτης Γεράσιμος Ρήγας δηλώνει σχετικά: «Με ενδιαφέρει να κάνω ταινίες για την καθημερινότητα σε μικρούς χώρους, όπως άλλωστε έγινε και στις προηγούμενες ταινίες μου. Υπάρχει αρνητική προδιάθεση προς την αστυνομία και καχυποψία προς το κράτος γενικότερα, δικαιολογημένα κατά τη γνώμη μου. Όμως πηγαίνοντας κάποιος ως σκηνοθέτης στο Κέντρο Άμεσης Δράσης πρέπει να αποβάλλει ό,τι στερεότυπα έχει και να προσπαθήσει να κινηματογραφήσει το αντικείμενό του με ειλικρίνεια. Θεωρητικά, ρόλος της αστυνομίας και του κράτους είναι να προστατεύει τους ανίσχυρους, στην πραγματικότητα όμως, δυστυχώς νομίζω ότι στην Ελλάδα προστατεύει τους ισχυρούς, αντί να παίζει έναν κοινωνικό ρόλο. Στο ερώτημα ‘’ποιος είναι ο ρόλος της αστυνομίας;’’ νομίζω είναι κάτι που πρέπει να το απαντήσει η ίδια. Είναι πρόληψη του εγκλήματος, είναι καταγραφή του εγκλήματος, είναι εξιχνίαση; Θεωρώ ότι όπως έχει γίνει η ζωή στην Αθήνα αυτή τη στιγμή, η αστυνομία ασχολείται πιο πολύ με την καταγραφή και την εξιχνίαση, οπότε ουσιαστικά στην πόλη αυτή είναι ο καθένας μόνος του, σαν μια ζούγκλα όπου ο καθένας προσπαθεί να επιβιώσει».
Ως προς την επιλογή των τηλεφωνημάτων στην ταινία, ο Γεράσιμος Ρήγας σχολίασε ότι δεν ήταν συνειδητή, καθώς αυτή ακριβώς είναι η πραγματικότητα στο κέντρο επιχειρήσεων, ενώ κλείνοντας, αναφέρθηκε στη διαδικασία της παραγωγής του ντοκιμαντέρ. «Άδεια πήραμε εύκολα, αλλά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων αντιμετωπίσαμε ορισμένα προβλήματα. Πολλές φορές, ανάλογα με το τι συνέβαινε, μας έλεγαν να σταματήσουμε να γυρίζουμε. Αυτό είναι πολύ δύσκολο σε τέτοιο είδος ντοκιμαντέρ. Παρόλα αυτά, καταφέραμε νομίζω να δείξουμε με ειλικρινή τρόπο τι συμβαίνει στο Κέντρο και να σκιαγραφήσουμε ένα ειλικρινές πορτρέτο της Αθήνας».
(πηγή δελτίο τύπου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ)