του George Lucas

Στην επιστημονική φαντασία και στη fantasy πιέζεις τα πράγματα ως προς το τι μπορεί να κάνει το μέσο (ο κινηματογράφος). Ήταν λόγω απογοήτευσης που πίεσα, όσο πίεσα, τον συγκεκριμένο τομέα της ψηφιακής τεχνολογίας. Και επειδή έχω μια εταιρεία την ILM που κάνει ειδικά εφε αυτό τράβηξε μπροστά τα πράγματα. Επίσης έχω και άλλη μία εταιρεία, την THX, που εστιάζει στο να συντηρείται και να διατηρείται αναλλοίωτη η ποιότητα στους κινηματογράφους: έχουμε ανθρώπους που γυρνάνε στις κινηματογραφικές αίθουσες και ελέγχουν αν η κόπια που προβάλλεται έχει ξυσίματα και αν προβάλλεται με το σωστό επίπεδο φωτισμού. Το σημαντικό στην ψηφιακή τεχνολογία σε σχέση με την προβολή είναι ότι διασφαλίζει ποιοτικό έλεγχο. Αυτό για μένα είναι πολύ μεγάλο θέμα.
(…...) Θα ήθελα να εξισώσω το που βρισκόμαστε το 2002 ως προς την ψηφιακή τεχνολογία, με το επίπεδο που βρισκόταν ο κινηματογράφος το 1902: είναι το ίδιο επίπεδο. Έχουμε ήδη 2 εκατομμύρια pixel (σ.τ.μ. εικονοσημεία, φωτεινές κουκίδες διαφόρων χρωμάτων που σχηματίζουν την εικόνα στην τηλεοπτική οθόνη, όσο περισσότερα τόσο καλύτερη η ποιότητα της εικόνας), και υπάρχουν κάμερες που θα κυκλοφορήσουν με 10 εκατομμύρια pixels, έτσι θα έχουμε ένα τρομακτικό άλμα στη ποιότητα της εικόνας. Αυτό με το οποίο ασχολούμαστε είναι η τέχνη του σινεμά -και όχι η τέχνη της φωτοχημικής διαδικασίας-, είναι η τέχνη της κινούμενης εικόνας. Το πως αποκτούμε την κινούμενη εικόνα είναι άσχετο. Είναι παρόμοιο με την μετάβαση από την εποχή της ζωγραφικής fresco στην εποχή της ζωγραφικής με λάδι. Το λάδι είναι πιο εύκαμπτο μέσο. Δεν είμαι σίγουρος αν ο ιμπρεσιονισμός θα συνέβαινε αν δεν έβγαιναν οι καλλιτέχνες έξω στο φως του ήλιου, όπου μπορούσαν να αλλάζουν τον πίνακα τους καθώς δούλευαν, κάνοντας στρώματα πάνω στα στρώματα. Άλλαξε ολοκληρωτικά τον τρόπο που οι άνθρωποι έβλεπαν τα πράγματα. Περνάμε από το φωτογραφικό μέσο σ' ένα ζωγραφικό μέσο. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά. Ακόμα και αν βγάζετε φωτογραφίες, με μια ψηφιακή κάμερα, οι δυνατότητες να δουλέψουμε μ' αυτές είναι αληθινά ζωγραφικές. Βγάζω τις εικόνες και τις επεξεργάζομαι, τις ελέγχω δραματουργικά, γιατί έχω την ILM, αυτό το τμήμα προχωρημένης επεξεργασίας.
(…...) Αν στο μέλλον αποδειχθεί ότι τα 24 καρέ το λεπτό έχουν μια επίπτωση, μια επίδραση -και πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο έχουν- τότε αυτήν την επίδραση μπορείς να την αναδημιουργήσεις βάζοντας ένα μαύρο καρέ ανάμεσα στα υπάρχοντα. Η ψηφιακή τεχνολογία είναι μαλακή, εύπλαστη,: μπορείς να κάνεις τα πάντα. Είμαι πεπεισμένος ότι το φιλμ έχει ψυχή και αυτή είναι το τίναγμα στη οπή της μηχανή προβολής: κάνει τα μάτια σου να κινούνται συνέχεια -κάτι που τα κουράζει-, ωστόσο αυτό κάνει την εικόνα μαλακή και πολτώδη, κάπως χαλαρή και ζέστη. Νομίζω ότι αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η ψηφιακή εικόνα είναι κάπως ψυχρή και αυστηρή, επειδή αυτή είναι σταθερή. Όμως αν θέλεις να δημιουργήσεις το άνοιγμα και το κλείσιμο της μηχανής προβολής, το τίναγμα, μπορείς. Εγώ προτιμώ την σταθερότητα: σου προσφέρει μια καθαρότερη, ευκρινέστερη εικόνα.

(αποσπάσματα από συνέντευξη του George Lucas στο Film Comment July / Aug 02).