Τετάρτη, 27/8
Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance), Alejandro González Iñárritu
Η ταινία είναι μια μαύρη κωμωδία που αφηγείται την ιστορία ενός ηθοποιού. Έχει γίνει διάσημος για την ερμηνεία του σε ρόλο υπερ-ήρωα, ωστόσο ο ίδιος παλεύει για να παίξει στο Broadway. Τις ημέρες που απομένουν μέχρι την βραδιά της πρεμιέρας, μάχεται το εγώ του και προσπαθεί να ανακτήσει την οικογένειά του, την καριέρα του, και τον εαυτό του.
Ο Alejandro González Iñárritu, σκηνοθέτης της ταινίας δηλώνει: «Στη δικτατορία του εγώ, όλοι μας έχουμε υποκύψει. Μας προσφέρει χαρά με τις δόξες του παρελθόντος μας ή μας βυθίζει στην αγωνία για τις ενδεχόμενες δυστυχίες του μέλλοντός μας. Ανίκανο το εγώ να αντιμετωπίσει το παρόν, μάς προσπερνά η πραγματική ζωή, και μας κάνει να χάσουμε το ραντεβού μας με αυτό. Η μάχη του εγώ ... είναι τόσο τραγική που είναι κωμική. Όπως ο Δον Κιχώτης, έτσι και εμείς δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από μια γελοία κωμωδία των λαθών. Αν η ταινία είναι κάποιες αλήθειες που λέγονται μέσα από ψέματα ή είναι κάποια ψέματα που λέγονται με αλήθεια, τότε ίσως, αυτή η ταινία αντιπροσωπεύει τη δική μου μάχη ενάντια εγώ».
Με τους Michael Keaton, Zach Galifianakis, Edward Norton, Amy Ryan, Emma Stone, Naomi Watts.

Πέμπτη, 28/8
La Rançon De La Gloire, Xavier Beauvois
Στις όχθες της λίμνης της Γενεύης. Τέλος της δεκαετίας του εβδομήντα. Βγαίνοντας από τη φυλακή, ο Eddy-ένας 40χρονος Βέλγος μικροαπατεώνας- συναντά τον φίλο του, Osman. Κάνουν μια συμφωνία: ο Osman θα αφήσει τον Eddy μείνει στο σπίτι του και σε αντάλλαγμα, ο Eddy θα αναλάβει τη φροντίδα του 7χρονης κόρη του Samira, της οποίας η μητέρα είναι στο νοσοκομείο. Είναι η εποχή των Χριστουγέννων, όμως η ανέχεια κάνει τον Eddy δύσθυμο. Στην τηλεόραση ανακοινώνεται ο θάνατος του Τσάρλι Τσάπλιν και γίνεται αναφορά στην αμύθητη περιουσία του. Ο Eddy κάνει όνειρα ... και έχει με μια τρελή ιδέα: τι θα γινόταν αν έκλεβε το πτώμα του ηθοποιού και ζητούσαν λύτρα από την οικογένεια;
Ο Xavier Beauvois σκηνοθέτης δηλώνει: «Η πρόθεση δεν ήταν να αναπαραστήσουμε με ειλικρίνεια την ιστορία των δύο φίλων, ή να κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ για ένα γεγονός που, στο κάτω -κάτω, δεν αξίζει τέτοιας προσοχή ... αλλά μάλλον να γλιστρήσουμε, σιγά-σιγά, προς μια γλυκόπικρη κωμωδία, μια ταινία που να είναι και αστεία και συγκινητική ... Κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια κωμωδία à l'italienne…»

Ghesseha (Tales), Rakhshan Banietemad
Η ταινία εστιάζει ως επί το πλείστον σε γυναικεία πρόσωπα από τις προηγούμενες ταινίες της Rakhshan Banietemad, πρόσωπα που εκπροσωπούν διαφορετικά στρώματα της ιρανικής κοινωνίας. Επιπλέον, η ταινία σχηματίζει μια θαρραλέα και έντιμη εικόνα της κατάστασης στην ιρανική κοινωνία και των ζητημάτων που την απασχολούν, όπως οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και των εργαζομένων κ.α.. Τα πρόσωπα που περιλαμβάνει -κινηματογραφιστές, εργαζόμενοι, διανοούμενοι, δημόσιοι υπάλληλοι, κλπ-, έχουν ένα κοινό: Είναι όλοι παθιασμένοι και σημαδεύονται από την αγάπη. Η ταινία, στην πραγματικότητα, είναι μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε μητέρες και γιους, σε συζύγους και συζύγους, σε άνδρες και γυναίκες στους οποίους η αγάπη και το πάθος τους δίνει την ελπίδα να ξεπεράσουν τις δυσκολίες. Έτσι βρίσκουν τη δύναμη να συνεχίσουν τους αγώνες τους για μια καλύτερη ζωή…
Η Rakhshan Banietemad, σκηνοθέτις της ταινίας δηλώνει: «Μετά από τρεις δεκαετίες σκηνοθεσίας, τα πρόσωπα των ντοκιμαντέρ και των ταινιών μου είναι για μένα ακόμα παρόντα, ζω μαζί τους. Η ταινία είναι μια επιστροφή στα πρόσωπα των προηγούμενων ταινιών μου, κάτω όμως από τις σημερινές συνθήκες. Αν και η ταινία είναι πλήρως ανεξάρτητη από τις προηγούμενες μου ταινίες, ωστόσο για μένα και για όσους τις έχουν δει, είναι ένα πανόραμα της ανθρώπινης μοίρας και των κοινωνικών συνθηκών των τριών τελευταίων δεκαετιών».

The Look Of Silence, Joshua Oppenheimer
Μετά την προηγούμενη ταινία του σκηνοθέτη - The Act of Killing – και αυτό το ντοκιμαντέρ εστιάζει στα της γενοκτονίας της Ινδονησίας. Μια οικογένεια επιζώντων ανακαλύπτει το πώς ο γιος τους δολοφονήθηκε και ποίοι τον δολοφόνησαν. Οι δολοφόνοι ζουν στον ίδιο δρόμο, και βρίσκονται στην εξουσία από τότε που συνέβη η γενοκτονία. Ο μικρότερος γιος της οικογένειας, ένας οφθαλμίατρος, επιδιώκει να φέρει στο προσκήνιο τα γεγονότα του παρελθόντος: αναρωτιέται πώς θα αναθρέψει τα παιδιά του σε μια κοινωνία όπου οι επιζώντες τρομοκρατούνται μέσα στη σιωπή, και όλοι τρομοκρατούνται αντιμετωπίζοντας τους δολοφόνους ως ήρωες. Στην αναζήτηση των απαντήσεων, αποφασίζει να αντιμετωπίσει τους δολοφόνους του αδελφού του. Οι δολοφόνοι εξακολουθούν να κατέχουν την εξουσία, και γι’ αυτό αυτές οι συναντήσεις -συγκρούσεις είναι επικίνδυνες. Οι δολοφόνοι ανταποκρίνονται στην πρόκληση με φόβο, θυμό, και άμεσες απειλές. …

Παρασκευή, 29/8
99 Homes, Ramin Bahrani
Όλοι το γνωρίζουν: με τη σκληρή δουλειά δεν πας πουθενά. Στο ηλιόλουστο Ορλάντο της Φλόριντα, ο οικοδόμος Dennis Nash εκδιώκεται με έξωση από το σπίτι του από έναν χαρισματικό μεσίτης ακινήτων, τον Mike Carver. Αναγκάζεται να μετακομίσει μαζί με την μητέρα του και το νεαρός γιος σε ένα άθλιο μοτέλ. Όμως μια απρόσμενη ευκαιρία επιτρέπει στον Nash να κάνει μια συμφωνία με το διάβολο: αρχίζει να εργάζεται για τον Carver σε μια απελπισμένη προσπάθεια να πάρει το σπίτι του πίσω. Όμως ο Carver παρασέρνει τον Nash σε έναν επικίνδυνο κόσμο …
Με τους Andrew Garfield, Michael Shannon, Laura Dern, Noah Lomax…
Ο Ramin Bahrani, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Ο απλός άνθρωπος παντού σε όλο τον κόσμο δεν μπορεί πλέον να κάνει κάτι με την σκληρή, τίμια δουλειά, δεν μπορεί να υπερνικήσει τη συστηματική απληστία και τη διαφθορά. Όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το εκτελεστικό απόσπασμα, τότε δίνες τα χέρια στον δήμιο σου; Υπάρχει, τότε, κάποια άλλη επιλογή εκτός από μια συμφωνία με το διάβολο;»

Im Keller (In the Basement), Ulrich Seidl
Η ταινία εστιάζει στις ανθρώπινες εμμονές. Διαδραματίζεται στα υπόγεια και ασχολείται με το τι κάνουν οι άνθρωποι σε αυτά, στον ελεύθερο χρόνο τους. Η ταινία εστιάζει σε μουσικές μπάντες με πνευστά και σε άριες της όπερας, σε ακριβά έπιπλα και φτηνά ανδρικά αστεία, στη σεξουαλικότητα και το σαδισμό, στα γυμναστήρια και το φασισμό, σε μαστίγια και κούκλες, φίδια και όπλα, στην αγάπη και τη λαχτάρα για αγάπη. Χρησιμοποιώντας ως κυρίαρχη μορφή εικόνες – tableaux, κάτι τόσο χαρακτηριστικό για το σκηνοθετικό του ύφος, ο Ulrich Seidl/ Ούλριχ Ζάιντλ με το ντοκιμαντέρ αυτό διερευνά τα υπόγεια της αυστριακης ψυχής.
Ο Ulrich Seidl, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Το υπόγειο στην Αυστρία είναι ο τόπος του ελεύθερου χρόνου και της ιδιωτικής- προσωπικής ζωής. Πολλοί Αυστριακοί περνούν περισσότερο χρόνο στο υπόγειο του σπιτιού τους, από ό,τι στο σαλόνι τους, που συχνά είναι μόνο για το θεαθήναι. Στο υπόγειο θα απολαύσουν πραγματικά τα χόμπι, τα πάθη και τις εμμονές τους. Αλλά στο ασυνείδητο μας, το υπόγειο είναι επίσης ένα μέρος του σκότους, ένας τόπος φόβου, τοπίο της ανθρώπινης αβύσσους».

Anime nere, Francesco Munzi
Η ταινία αφηγείται, σαν ένα γουέστερν, την ιστορία μιας εγκληματικής οικογένειας της καλαβρέζικης μαφίας. Σ’ αυτήν οι νόμοι του αίματος και η βεντέτα υπερισχύουν των πάντων. Μια ιστορία που ξεκινά από την Ολλανδία και διασχίζει το Μιλάνο για να καταλήξει, μέσα από τις κορυφές του Aspromonte, στην Καλαβρία: εδώ όπου όλα αρχίζουν και τελειώνουν. Η ταινία αφηγείται την ιστορία των τριών αδελφών, γιων του βοσκού, που είναι μέλος της ‘Ντραγκέτα…
Ο Francesco Munzi, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Γύρισα την ταινία στην πόλη που συγγραφείς και δημοσιογράφοι έχουν στιγματίσει ως έναν από τους τόπους που κυριαρχεί η μαφία στην Ιταλία, ένα από τα νευραλγικά κέντρα της Καλαβρέζικης ‘Ντραγκέτα: στο Africo. Όταν είπα ότι ήθελα να κάνω εκεί τα γυρίσματα, όλοι προσπάθησαν να με αποτρέψουν: πάρα πολύ δύσκολο το θέμα της ταινίας, πάρα πολύ απρόσιτο, πολύ επικίνδυνο. Ήταν αδύνατο να γυριστεί ταινία. Η πραγματικότητα που βρήκα εκεί ήταν πολύ πιο περίπλοκη και ποικίλη. Είδα την καχυποψία να μεταμορφώνεται σε περιέργεια και τους ανθρώπους της πόλης να μας ανοίγουν τα σπίτια τους. Ανέμειξα τους ηθοποιούς μου με τους κατοίκους της πόλης.. Χωρίς αυτούς η ταινία θα ήταν φτωχότερη. Το Africo έχει μια πολύ άγρια και βίαιη ιστορία, πλημμυρισμένη από την εγκληματικότητα, αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πολλά πράγματα για τη χώρα μας. Από το Africo μπορείτε να δείτε την Ιταλία καλύτερα.»

Σαββάτο, 30/8
Manglehorn, David Gordon Green
Σε μια μικρή πόλη ζει ο Angelo Manglehorn. Δεν έχει ποτέ συνέλθει από την απώλεια του έρωτα της ζωής του, της Κλάρας. Προσηλωμένος στη μνήμη της, νιώθει συναισθηματικά πιο κοντά στην αγαπημένη του γάτα, παρά στους ανθρώπους γύρω του. Βρίσκει καταφύγιο στη δουλειά του και στην καθημερινή ρουτίνα. Παρόλο την απομόνωση του διατηρεί τη σχέση του με το γιο του. Ωστόσο το ενδεχόμενο ενός νέου έρωτα βάζει τον ήρωα ανάμεσα σ’ ένα δίλημμα: διχάζεται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Η ταινία ένα συγκινητικό και γεμάτο ουμανισμό πορτρέτο ενός άνδρα και αποδίδεται με συναισθηματική απλότητα και ιδιοσυγκρασιακό χιούμορ.
Με τους Al Pacino, Holly Hunter, Harmony Korine, Chris Messina.
Ο David Gordon Green, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Η ταινία εστιάζει σ’ έναν άντρα ο οποίος εγκατέλειψε τον έρωτα της ζωής του και τώρα, καθώς ο κόσμος θρυμματίζεται μπροστά του, το έχει μετανιώσει. Είναι μια ιστορία αγάπης. Αφορά τις επιλογές που κάποιος κάνει όταν είναι νέος και πως αυτό αντανακλάται στις καταστάσεις που αργότερα έχουν δημιουργηθεί στη ζωή. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν θέλει να καταλήξει να κάθεται στο σπίτι μόνος της, μιλώντας με τη γάτα του. Νομίζω ότι υπάρχει ένα όμορφο χιούμορ. Πάνω και πέρα από κάθε αντίληψη για την αφήγηση, υπάρχει ο Al Pacino και το πώς εξερευνά , με ένα τρόπο οικείο, έναν χαρακτήρα που προσπαθεί να ανασυγκροτηθεί».

3 Coeurs, Benoît Jacquot
Μια νύχτα σε μια γαλλική επαρχιακή πόλη. Ο Marc χάνει το τρένο του για το Παρίσι. Συναντά την Sylvie. Περιπλανιούνται παρέα στους δρόμους μέχρι το πρωί, συζητώντας για τα πάντα εκτός από τον εαυτό τους. Ο Marc παίρνει το πρώτο τραίνο της επιστροφής, και κανονίζουν να βρεθούν με την Sylvie στο Παρίσι, λίγες μέρες αργότερα. Δεν ξέρουν τίποτα ο ένας για τον άλλο. Η Sylvie πάει στο ραντεβού αλλά ο Marc, λόγω μιας ατυχίας δεν καταφέρνει να είναι εκεί. Την αναζητά αλλά καταλήγει να βρει κάποια άλλη: την Sophie. Δεν ξέρει ότι αυτή είναι η αδερφή της Sylvie. Ο Marc και η Sylvie συναντιούνται και πάλι. Η αρμονία στη σχέση τους εξακολουθεί να υπάρχει... αλλά τώρα ίσως είναι πια αργά...
 Με τους Benoît Poelvoorde, Charlotte Gainsbourg, Chiara Mastroianni, Catherine Deneuve
Ο Benoît Jacquot, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Η λέξη «μελόδραμα» συχνά χρησιμοποιείται υποτιμητικά. Ωστόσο, από τις απαρχές του κινηματογράφου, πολλές από τις μεγάλες ταινίες είναι μελοδράματα. Οι άνθρωποι θέλουν να κλάψουν. Οι σκηνοθέτες θέλουν να κάνουν το κοινό να κλαίει με τις αποτυχίες, τα ατυχήματα, τους χωρισμούς, που διαταράσσουν τις αρμονίες. Οι άνθρωποι, ασυναίσθητα, θέλουν να κλαίνε από ευγνωμοσύνη... Οι θεατές είναι ευγνώμονες για το ότι οι άνθρωποι στην οθόνη βιώνουν ό,τι αυτοί ποτέ δεν θέλουν να ζήσουν. Αισθάνονται ότι είναι σε γνώριμο έδαφος. Και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο τα πάντα σε αυτήν την ταινία, πρέπει να είναι οικεία και γνώριμα. Το πάθος, τα ήθη, τα πρόσωπα πρέπει να είναι στις σωστές τους διαστάσεις. Εξάλλου, ένα μελόδραμα είναι και σύγχρονο και διαχρονικό».

The Humbling, Barry Levinson
Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός ηθοποιού του θεάτρου, ο οποίος έχει μια σχέση με μια λεσβία γυναίκα που έχει τα μισά του χρόνια.
Ο Simon Axler δεν ξέρει τίποτε άλλο στη ζωή του παρά μόνο τη θεατρική σκηνή: από τα δεκατρία του βρίσκεται σ’ αυτήν. Όταν νιώθει ότι σιγά -σιγά χάνει την τέχνη και το ταλέντο του, καταρρέει. Καταφεύγει στο δάσος, σε ένα απομονωμένο εξοχικό σπίτι στο Κονέκτικατ, για να ζήσει μια ήσυχη ζωή. Εκεί τον επισκέπτεται η κόρη του πιο στενού του φίλου. Η μεταξύ τους σχέση έχει κάποιες ασυνήθιστες εναλλαγές, καθώς άνθρωποι από το παρελθόν τους έρχονται στο προσκήνιο και το χάος κυριαρχεί. Με βάση το ομώνυμο μυθιστόρημα του Philip Roth, η ταινία είναι μια κωμωδία με στοιχεία τραγικά για έναν άνθρωπο που για πάρα πολύ καιρό έχει ζήσει μέσα στον φανταστικό του κόσμο και δεν μπορεί πλέον να επανέλθει στην πραγματικότητα.
Με τους Al Pacino, Greta Gerwig, Nina Arianda, Barry Levinson, Dianne Wiest, Charles Grodin.

Κυριακή, 31/8
The Cut, Fatih Akin
Μαρντίν, 1915. Ένα βράδυ, η τουρκική αστυνομία συλλαμβάνει όλους του Αρμένιους της πόλης. Μεταξύ τους βρίσκεται και ο Nazaret Manoogian, ο οποίος χωρίζεται από την οικογένειά του. Χρόνια αργότερα, αφού κατάφερε να επιβιώσει της γενοκτονίας, μαθαίνει ότι οι δύο κόρες του, είναι ακόμα ζωντανές. Τις αναζητά. Η αναζήτησή τον οδηγεί από τις ερήμους της Μεσοποταμίας στα άγονα και έρημα λιβάδια της Βόρειας Ντακότα. Σε αυτή την οδύσσεια, συναντά μια σειρά από πολύ διαφορετικά πρόσωπα: καλόκαρδους και καλόβουλους ανθρώπους, αλλά και τον ίδιο τον διάβολο μεταμορφωμένο.
Με τους Tahar Rahim, Akin Gazi, Simon Abkarian, George Georgiou
Ο Fatih Akin, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Το Cut είναι μια επική ταινία, ένα δράμα, μια περιπέτεια και ένα γουέστερν -όλα σε ένα. Η ταινία μπορεί να διαδραματίζεται πριν από εκατό χρόνια, αλλά δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη: αφηγείται μια ιστορία για τον πόλεμο και τους εκτοπισμούς. Απεικονίζει τη δύναμη της αγάπης και της ελπίδας, που μας δίνει τη δυνατότητα να επιτύχουμε το αδιανόητο. Το Cut είναι συμπύκνωση της τριλογίας Αγάπη, Θανάτος και ο Διάβολος. Διερευνά το θέμα του «διαβόλου», εξετάζει το κακό και το τι αυτό είναι δυνατό να προκαλέσει στους άλλους -είτε ασυναίσθητα είτε εσκεμμένα. Δείχνει τη λεπτή γραμμή που συχνά χωρίζει το καλό από το κακό. Το Cut είναι μια πολύ προσωπική ταινία. Θεματικά, είναι μια διερεύνηση της συνείδησή μου, και ως προς τη μορφή εκφράζει το πάθος μου για το σινεμά».

Hungry Hearts, Saverio Costanzo
Ο Jude είναι Αμερικανός και η Mina Ιταλίδα. Συναντιούνται τυχαία στη Νέα Υόρκη. Μετά από έναν θυελλώδη έρωτα, παντρεύονται και η Mina μείνει έγκυος. Μια καινούργια ζωή αρχίζει και για τους δύο. Από τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, η Mina είναι πεπεισμένη ότι το παιδί της θα είναι κάτι εξαιρετικό: είναι το μητρικό της ένστικτο που της το λέει. Αυτό το παιδί πρέπει να είναι προστατευμένο από όλη την ρύπανση του έξω κόσμου, και πρέπει επίσης να διατηρήσει την καθαρότητα του. Για χάρη της αγάπης του, ο Jude συμφωνεί μαζί της. Ωστόσο γρήγορα έρχεται αντιμέτωπος με μια τρομερή αλήθεια: ο γιος του δεν μεγαλώνει, και η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο. Ο Jude πρέπει να δράσει γρήγορα. Υποψίες και μια κρυφή δυσαρέσκεια δηλητηριάζει τη σχέση του Jude με την Mina…
Με τους Adam Driver, Alba Rohrwacher, Roberta Maxwell.
Ο Saverio Costanzo, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Διάβασα το βιβλίο του Marco Franzoso ενάμιση πριν από γράψω το σενάριο. Με εντυπωσίασε, αλλά ταυτόχρονα και με απώθησε , ίσως γιατί κάπως, κάπου η ιστορία με επηρέασε. Ο χρόνος περνούσε και, μια μέρα, άρχισα να δουλεύω πάνω στο σενάριο, ακολουθώντας τις αναμνήσεις μου, χωρίς να διαβάσω ξανά το βιβλίο. Έτσι η ιστορία του Franzoso με ακολούθησε, σε μια αναζήτηση, που κατέληξε να γίνει μια πολύ προσωπική ιστορία».

Loin Des Hommes, David Oelhoffen
Αλγερία, 1954. Η εξέγερση ενάντια στην αποικιοκρατία είναι στο αποκορύφωμα της.Δύο άνδρες, διαφορετικοί μεταξύ τους που οι συγκυρίες της αναταραχής τους φέρνουν κοντά. Αναγκάζονται μαζί να τραπούν σε φυγή στο όρος Άτλας. Στη μέση του ενός παγωμένου χειμώνα, ο Daru, ένας μοναχικός δάσκαλος, πρέπει να συνοδεύσει τον Mohamed, έναν χωρικό που κατηγορείται για δολοφονία. Καταδιώκονται από έφιππους που επιζητούν την συνοπτική απόδοση δικαιοσύνης και εποίκους που θέλουν να πάρουν εκδίκηση. Οι δύο άνδρες αποφασίζουν να έρθουν αντιμέτωποι με το άγνωστο. Μαζί, παλεύουν για να κερδίσουν την ελευθερία τους.
Με τους Viggo Mortensen, Reda Kateb.
Ο David Oelhoffen, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Από την πρώτη μου κιόλας ανάγνωση του διηγήματος του Camus, L'hôte, το είδα σαν ένα γουέστερν. Βεβαίως, ένα αντισυμβατικό γουέστερν, που βυθίζεται στην ιστορία της Ευρώπης και με φόντο τις ορεινές περιοχές της Βόρειας Αφρικής, όμως πάντα ένα γουέστερν. Πιστή στους κώδικες του είδους, στην ταινία, υπάρχουν οι αποικιοκράτες, οι ιθαγενείς, ένας κρατούμενος που συνοδεύεται και μια ιστορία που καταλήγει στη βία. Μια σύγκρουση μεταξύ δύο συστημάτων δικαίου βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας. Παρατηρούμε δύο πολιτισμούς και δύο ηθικές αντιλήψεις να εξαναγκάζονται από την ιστορία σε συνύπαρξη. Το τοπίο της ερήμου έχει το ρόλο ενός πρόσθετου χαρακτήρα στην ιστορία. Λουσμένο από το λαμπερό φως της Βόρειας Αφρικής, ήταν ένας όμορφος αλλά απρόβλεπτος σύντροφος για την ταινία».

Δευτέρα, 1/9
Olive Kitteridge 1-2, Lisa Cholodenko
Καλύπτοντας μια χρονική περίοδο είκοσι πέντε χρόνων, η αφήγηση της ταινίας επικεντρώνεται στην Olive Kitteridge, μια καθηγήτρια μαθηματικών σε λύκειο, και τις σχέσεις της με τον σύζυγό της, Henry, ένα χαμηλών τόνων και καλόκαρδο φαρμακοποιό, τον γιο της Christopher, ο οποίος υποφέρει από τις φροντίδες της μητέρας του, και τους άλλους κατοίκους της πόλης, των οποίων οι ιστορίες επηρεάζουν τη ζωή της Olive.
Βασισμένη στο βραβευμένο με Πούλιτζερ μυθιστόρημα της Elizabeth Strout, Olive Kitteridge, η ταινία αφηγείται την άλλοτε γλυκιά, άλλοτε αστεία, και άλλοτε τραγική ιστορία μιας φαινομενικά ήρεμης πόλης της Νέας Αγγλίας. Παράνομες υποθέσεις, το έγκλημα και η τραγωδία, μέσα από την αφήγηση της Olive Kitteridge, της οποία το πνεύμα και σκληρότητα κρύβει μια ζεστή, αλλά βασανισμένη καρδιά και μια ηθική στάση.
Με τους Frances McDormand, Richard Jenkins, Bill Murray, John Gallagher Jr., Zoe Kazan.
Η Lisa Cholodenko, σκηνοθέτις της ταινίας, δηλώνει: «Το σενάριο ήταν ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει ποτέ: αστείο, τραγικό, ειρωνικό, ιδιοσυγκρασιακό, και βαθιά ανθρώπινο -μια καλειδοσκοπική άποψη της πραγματικής ζωής μέσα από μια κομψή ακαταστασία. Αμέσως ήξερα ότι ήταν μια ταινία που έπρεπε να κάνω. Η οδύσσεια μιας δυνατής γυναίκας σε μικρή παράκτια πόλη του Maine. Η ταινία είναι μια περιήγηση στις μεγαλύτερες επιτυχίες ή αποτυχίες που συναντά κάποιος στη ζωής. Η αφήγηση, που αποτελείται από τέσσερα μέρη και εκτείνεται σε δεκαετίες, είναι στη μορφή της απατηλά ντεμοντέ. Αλλά αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην Olive Kitteridge είναι ότι μέσα στο παλιό υπάρχει τοποθετημένο το σύγχρονο, μέσα στο οικείο υπάρχει το μυστηριώδες, και στο συμβατικό βρίσκεται κάτι πραγματικά ανατρεπτικό».

Il Giovane Favoloso, Mario Martone
Ο Giacomo Leopardi είναι ένα παιδί θαύμα που μεγαλώνει κάτω από το αυστηρό βλέμμα του πατέρα του, σ’ ένα σπίτι που είναι μια βιβλιοθήκη. Το μυαλό του περιπλανιέται, αλλά το σπίτι είναι μια φυλακή: διαβάζει τα πάντα, αλλά ο κόσμος βρίσκεται πάντα εκεί έξω. Στην Ευρώπη, τα πράγματα αλλάζουν, επαναστάσεις ξεσπούν, και ο Giacomo προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκτήσει επαφές με τον εξωτερικό κόσμο. Στην ηλικία των είκοσι τεσσάρων ετών, όταν τελικά αφήνει τελικά το Recanati, η υψηλή κοινωνία της Ιταλίας τον υποδέχεται -όμως αυτός δεν μπορεί τελικά να ταιριάξει μ’ αυτήν. Στη Φλωρεντία εμπλέκεται σε ένα ερωτικό τρίγωνο με τον Antonio Ranieri, έναν ναπολιτάνο φίλο του με τον οποίο μοιράζεται την μποέμ ζωή του, και την όμορφη Fanny. Τελικά μαζί με Ranieri μετακομίζει στην Νάπολη. Εκεί οι συνθήκες ζωής είναι άθλιες.. .
Ιστορία για μια ιδιοφυΐα, για τα πάθη, την ποίηση, τον έρωτα και την περιπέτεια. Ο Mario Martone, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Το σενάριο βασίζεται σε γραπτά του Leopardi και στο σύνολο της αλληλογραφίας του. Το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στο ανέκδοτο χαρακτήρα της ιστορίας: η ζωή του Leopardi είναι όπως και τα γραπτά του, δεν υπάρχει ούτε μια γραμμή του, που δεν είναι αυτοβιογραφική. Κάνοντας μια ταινία για τη ζωή του Leopardi συνεπάγεται να αποκαλύψεις έναν ελεύθερο στη σκέψη άνθρωπο, έναν είρωνα, έναν περιφρονητή των κοινωνικών συμβάσεων, έναν επαναστάτη. Για το λόγο αυτό, συχνά εξοστρακίστηκε από την κοινωνία του 19ου αιώνα. Ένας ποιητής, που πρέπει να απελευθερωθεί μία για πάντα από τη ρητορική που τον παρουσιάζει λόγω της ασθένειάς του ως θλιμμένο και μελαγχολικό».
Ο Giacomo Leopardi ήταν Ιταλός ρομαντικός ποιητής και φιλόσοφος, ένας από τους μεγάλους Ιταλούς ποιητές του 19ου αιώνα.

Τρίτη, 2/9
Jayueui Onduk (Hill Of Freedom), Hong Sangsoo
Η Kwon, μια καθηγήτρια ξένων γλωσσών, επισκέπτεται την παλιά της δουλειά και εκεί της δίνουν ένα χοντρό φάκελο που απευθύνεται σε αυτήν. Ένας Γιαπωνέζος δάσκαλος που λέγεται Mori της είχε κάνει πρόταση γάμου πριν δύο χρόνια. Τον απέρριψε. Ο Mori αμέσως επέστρεψε στην Ιαπωνία, αλλά τώρα γύρισε πάλι πίσω στην Κορέα και την αναζητά. Ο φάκελος έχει επιστολές που της είχε γράψει κατά τη διάρκεια της αναζήτησής του στην Σεούλ. Αφού η Kwon τελειώνει την ανάγνωση της πρώτης επιστολής στο λόμπι, κατεβαίνοντας τις σκάλες, λιποθυμά και τις πέφτουν οι επιστολές. Όταν τις μαζεύει από το πάτωμα, τότε βλέπει ότι δεν υπάρχουν ημερομηνίες στα γράμματα. Δεν ξέρει με ποια σειρά αυτά γράφτηκαν.
Ο Hong Sangsoo, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Αυτή ήταν αρχική μου σκέψη: μια γυναίκα που παίρνει επιστολές από έναν άνδρα από το παρελθόν της. Ένας άνδρας για τον οποίο αυτή παραμένει αναποφάσιστη. Ο χοντρός φάκελος περιέχει μια ομάδα αχρονολόγητων επιστολών γραμμένων σε μορφή ημερολογίου. Η έκπληκτη γυναίκα μπερδεύει τις επιστολές. Πώς επηρεάζει αυτό το γεγονός τη σημασία του περιεχομένου που αυτή θα διαβάσει; Μπορεί αυτό το μπέρδεμα της σειράς να μειώσει σοκ της γυναίκας, όταν διαβάζει τις επιστολές των επιστολές του άνδρα;»

En Duva Satt På En Gren Och Funderade På Tillvaron (A Pigeon Sat On A Branch Reflecting On Existence) , Roy Andersson
Ως ένας σύγχρονος «Δον Κιχώτης» με τον Σάντσο Πάντσα, ο Sam και ο Jonathan, δύο πλανόδιοι πωλητές που πουλάνε είδη νεωτερισμού, βυθίζονται σε μια καλειδοσκοπική περιπλάνηση στο ανθρώπινο πεπρωμένο. Ένα ταξίδι που παρουσιάζει την ομορφιά που κρύβουν οι μικρές στιγμές της ζωής, τη μικρότητα των άλλων, το χιούμορ και την τραγωδία που είναι μέσα μας, το μεγαλείο της ζωής, καθώς και τις αδυναμίες της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο Roy Andersson, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Η ταινία αποτελείται από καθημερινές αλλά και όχι και τόσο καθημερινές ιστορίες που απεικονίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη στο μεγαλείο και αλλά τις μικρότητες της, την ομορφιά και την τραγωδία, την υπερβολή και τη θλίψη, -ένα πανόραμα, σαν να τις αφηγείται ένα πουλί που παρατηρεί για την ανθρώπινη κατάσταση. Το περιστέρι είναι έκπληκτο από την ανθρώπινη δραστηριότητα, τη βλακεία, την υπεροψία και τις αναταράξεις της -προσπαθεί να κατανοήσει και να καταλάβει. Ως το τρίτο μέρος μιας τριλογίας, η ταινία έχει ως στόχο να δημιουργήσει μια ένταση ανάμεσα στο κοινότοπο και το ουσιαστικό, το κωμικό και το τραγικό, για να γίνει φανερή η διαλεκτική και η δυναμική φύση της ύπαρξης , ενώ η σχηματοποιείται ο συλλογισμός ότι η ανθρωπότητα είναι πιθανώς οδεύει προς αποκάλυψη, αλλά και ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι στα χέρια μας».

Nobi (Fires On The Plain), Shinya Tsukamoto
Λίγο πριν το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά την εισβολή σε ένα νησί των Φιλιππίνων, οι Ιάπωνες στρατιώτες έρχονται αντιμέτωποι με μια σφοδρή αντεπίθεση από τους ντόπιους και τις συμμαχικές δυνάμεις. Είναι θέμα χρόνου πριν και οι λίγοι επιζώντες αφανισθούν. Πάσχοντας από φυματίωση ο στρατιώτης Tamura εγκαταλείπεται από την διμοιρία του και τους στρατιωτικούς γιατρούς. Μια ομάδα στρατιωτών με ανίατες ασθένειες και βαριά τραυματισμένοι βρίσκονται έξω από το νοσοκομείο και απλά περιμένουν να πεθάνουν. Μαζί τους βρίσκεται και ο Tamura, ωστόσο εκείνο το βράδυ, το πυροβολικό καταστρέφει το νοσοκομείο. ο Tamura γλυτώνει και περιπλανιέται μέσα στη ζούγκλα. Βρίσκεται αντιμέτωπος με τις υπέρτερες δυνάμεις της φύσης…
Ο Shinya Tsukamoto, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Έχω κάνει ταινίες για τους ανθρώπους που είναι παγιδευμένοι στην πόλη. Με αυτή την ταινία θέλω να δείξω στους κατοίκους της πόλης, ότι η πόλη δεν είναι ο κόσμος. Είναι σαν ένα ακυβέρνητο σκάφος που πλέει στη θάλασσα της φύσης. Παρουσιάζοντας τους ανθρώπους να εμπλέκονται στην ανοησία του πολέμου, αναρωτιέμαι γιατί ποιο λόγο επιλέγουμε να πολεμάμε. Εάν το να πολεμάς είναι ένα βασικό μας ένστικτο, θα ήθελα να διερευνήσω εάν η νοημοσύνη έχει κάποιο ρόλο να παίξει σε αυτό. Δεν πιστεύω στις ταινίες προπαγάνδας. Έτσι, αυτό που εισπράττετε από την ταινία μου εξαρτάται από σας. Αισθάνομαι αυτόν τον ηλικίας εβδομήντα χρόνων τρόμο και τις κραυγές εκείνων που σαπίζουν στη ζούγκλα. Τις συλλαμβάνει ένα ραντάρ που άμεσα συνδέεται με τη σπονδυλική μου στήλη, και αυτά τα ερεθίσματα τα ενσταλλάσω σε κάθε καρέ. Αν αισθάνεστε κάτι από όλα αυτά, τα έχω καταφέρει».

Τετάρτη, 3/9
Hwajang (Revivre), Im Kwontaek
Ο κ. Oh, ένας άντρας γύρω στα πενήντα του, χάνει τη σύζυγό του μετά από μια μάχη τεσσάρων ετών με τον καρκίνο και ασχολείται με τα της κηδείας. Στέλεχος σε μια μεγάλη εταιρεία καλλυντικών, ο κ. Oh υπήρξε ένας εξαιρετικά αφοσιωμένος σύζυγος και φρόντισε με ιδιαίτερη προσοχή την άρρωστη γυναίκα του. Μετά την κηδεία, το σπίτι του γεμίζει με επισκέπτες, και μεταξύ τους είναι και οι υφιστάμενοί του, που του φέρνουν έγγραφα που απαιτούν την έγκριση του κ. Oh. Ωστόσο την προσοχή του κ. Oh τραβά κάτι, ή μάλλον κάποια που ήρθε ως επισκέπτης, ντυμένη με ένα μαύρο επίσημο κοστούμι: η υφιστάμενη του, Choo Eunjoo, για την οποία στο παρελθόν έτρεφε κάποια αισθήματα. Ακροβατώντας μεταξύ των φροντίδων για την άρρωστη γυναίκα του και τον απαιτητικών εταιρικών καθηκόντων, ο κ. Oh φαντασιώνει να κάνει έρωτα με την Choo Eunjoo….
Ο Im Kwontaek, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει : «Πάντα με εντυπωσίαζαν οι ρεαλιστικές πινελιές στο έργο του Kim Hoon. Ήμουν πεπεισμένος ότι το έργο του Hwajang άξιζε μια μεταφορά στην κινηματογραφική οθόνη, καθώς διαφοροποιείται από τα θέματα της καλλιτεχνικής ψυχής, τα στοιχεία της κορεάτικης παράδοσης, το ταξίδι για την αναζήτησης της αλήθειας –με τα οποία έχω ασχοληθεί στις 101 ταινίες μου. Πάει ένα βήμα παραπέρα, καθώς αντιμετωπίζει τα θεμελιώδη ζητήματα της ζωής, του θανάτου και της σεξουαλικότητας. Ήθελα μέσω της ταινίας να αποκαλύψω τον πόνο και τον έρωτα να είναι μαζί μέσα στην καρδιά ενός ατόμου. Ο καθένας έχει μέσα του την αγάπη και μια εσωτερική ζωή που είναι δύσκολο να εκφραστεί. Ήθελα να τα βγάλω αυτά έξω».

Le Dernier Coup De Marteau, Alix Delaporte
Όταν ο Victor έρχεται για πρώτη φορά στην Όπερα του Montpellier, δεν ξέρει τίποτα για τη μουσική. Ούτε γνωρίζει τον πατέρα του, τον Samuel Rovinski, που είναι εκεί για να διευθύνει την 6η Συμφωνία του Mahler. Είναι αντιμέτωπος με το γεγονός ότι η μητέρα του Nadia είναι ερωτευμένη. Για να αλλάξει την πορεία ενός αβέβαιου μέλλοντος του, ο Victor αποφάσισε να βγει από την αφάνεια…
Η Alix Delaporte, σκηνοθέτις της ταινίας, δηλώνει : «Στις ταινίες μου, δεν υπάρχει πολύ διάλογος. Αυτό δεν είναι ένας στόχος που εκ των πρότερων θέτω, απλώς προκύπτει στην πορεία. Δεν είναι θέμα σιωπής, αλλά μάλλον το παρθένο έδαφος. Ακριβώς όπως συμβαίνει με τον Victor, λίγο πριν κλείσει τα 14 χρόνια του. Με αυτόν ως κεντρικό πρόσωπο, ήθελα να διερευνήσω την απουσία του πατέρα και το φόβο της απώλειας της μητέρα του. Να ανακαλύψω μαζί του την κλασική μουσική, ενώ μια ορχήστρα κάνει πρόβες. Και αυτό που έχει σημασία για μένα ήταν αυτό το αγόρι να βιώσει για πρώτη φορά την καλλιτεχνική συγκίνηση».

Sivas, Kaan Müjdeci
Διαδραματιζόμενη σ’ ένα χωριό στην ανατολική Τουρκία, η ταινία έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον Aslan, ένα 11χρονο και τον Sivas, ένα σκυλί. Ο Aslan βρίσκει τον Sivas βαριά τραυματισμένο σε ένα χαντάκι, σχεδόν ετοιμοθάνατο. Εν τω μεταξύ, μια σχολική παράσταση απασχολεί τον Aslan: είναι απογοητευμένος επειδή έχασε το ρόλο του πρίγκιπα από τον Osman, γιος του επικεφαλή του χωριού του και ερωτικό αντίζηλο του. Ενώ ο Osman φαίνεται να κερδίζει την αγάπη της Ayse, της «πριγκίπισσας» του χωριού, ο Aslan προσπαθεί να την εντυπωσιάσει με τον καινούριο του φίλο του, τον Sivas…
Ο Kaan Müjdeci, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει : «Είναι ταινία με μια πειραματική μορφή. Ωστόσο, ο στόχος μου δεν ήταν η ταινία επί τούτου να είναι πειραματική, αλλά περισσότερο να προσπαθεί να είναι μια πιστή αντανάκλαση της ευμετάβλητης ζωής της υπαίθρου στην Ανατολία. Ίσως η στερεότυπη εικόνα της υπαίθρου στην Τουρκία -ή οπουδήποτε στον κόσμο- να είναι στατική, αμετάβλητη, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με εκείνη της πόλης. Οι "επεξεργασμένες" εικόνες από τις ταινίες που απεικονίζουν τη ζωή του χωριού παρουσιάζουν ένα οικισμό όπου επικρατεί η "υπνηλία", και ένα πρόσωπο που αποζητά να ξεφύγει. Αυτό που είχα στο μυαλό μου, σκηνοθετώντας την ταινία, ήταν να αποφευχθεί αυτή η πεπατημένη οδός».

Πέμπτη, 4/9
Chuangru Zhe (Red Amnesia), Wang Xiaoshuai
Η Deng είναι μια πεισματάρα συνταξιούχος χήρα, που παρά τις προσπάθειες της οικογένειας της, περνάει τις μέρες της φροντίζοντας τους δύο ενήλικες γιους της και την ηλικιωμένη μητέρα της. Αλλά η καθημερινή της ρουτίνα αρχίζει να εκτροχιάζεται όταν αρχίζει να δέχεται ανώνυμες κλήσεις. Τι της συμβαίνει; Ποιος θα μπορούσε να έχει κάτι εναντίον της; Ακόμη και το φάντασμα του άντρα της φαίνεται να μην γνωρίζει ...
Ο Wang Xiaoshuai,σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Μετά το θάνατο του πατέρα μου, η 70χρονη μητέρα μου, που ζούσε μόνη της, εξακολουθούσε να θέλει να φροντίζει εμένα και τα εγγόνια της. Η ζωή της με έκανε να προβληματιστώ σχετικά με τον κινέζικο τρόπο ζωής. Η γενιά της έχει χάσει την ατομικότητα της. Δεν ξέρουν ποιοι είναι και πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή. Γεννήθηκαν περίπου το 1949, μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, είναι μορφωμένοι, και στη συνέχεια βίωσαν όλα τα διαφορετικά πολιτικά κινήματα που πέρασαν από τη χώρα μας. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν υποστεί την πλύση εγκεφάλου και έχουν γίνει αναίσθητοι. Αυτός είναι ο λόγος της κενότητα της ύπαρξής τους. Η γριούλα της ταινίας παρεισφρέει στις ζωές των άλλων. Και η γενιά μας και οι μελλοντικές γενιές πιθανόν να συνεχίσουν αυτή η εισβολή στη ζωή των άλλων. Μας έχουν όλους σφραγίσει με ένα τρόπο κινέζικο. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό. Η ταινία είναι για μας, για το σήμερα, για το πώς ξεχνάς αυτές τις ζημίες που έχεις υποστεί. Εάν η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη, θα συνεχιστεί αυτή η παραβίαση των ζωές των άλλων -γιατί μας έχει παραβιάσει τη σκέψη και τη συνείδηση μας».

Cymbeline, Michael Almereyda
Ο βασιλιάς Cymbeline, αρχηγός του Motorcycle Club της Βρετανίας, έρχεται σε σύγκρουση με τη διεφθαρμένη Ρωμαϊκή Αστυνομία. Η λαμπερή αλλά ανυπάκουη κόρη του Imogen δέχεται επιθέσεις για την τιμή και τη ζωή της. Η γυναίκα του Cymbeline και ο γιος της, εποφθαλμιούν την αυτοκρατορία του βασιλιά. Ο γάμος της Imogen με τον Posthumus υπονομεύεται από τον Iachimo, έναν κακόβουλο ξένο. Τα αιώνια θέματα του Shakespeare είναι η αγάπη και η προδοσία, η εκδίκηση και η συγχώρεση, ο θάνατος και η ανανέωση...
Με τους Ethan Hawke, Dakota Johnson, Milla Jovovich, Ed Harris.
Ο Michael Almereyda,σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Εκτός από μια παραγωγή του BBC του 1982, το έργο Cymbeline δεν έχει γίνει ποτέ ταινία, παρόλο που η ιστορία που αφηγείται είναι πλούσια και η Imogen θεωρείται ως μια από τις πιο εκθαμβωτικές ηρωίδες του Shakespeare. Η διασκευή αυτή μεταφέρει την ιστορία στη σημερινή Αμερική. Ένιωσα ότι θα άξιζε τον κόπο να συγκρουστεί η 4 αιώνων ποίηση του Shakespeare με τις εντάσεις και την τεχνολογία της σύγχρονης πραγματικότητας».

Pasolini, Abel Ferrara
Μια μέρα, μια ζωή. Ρώμη, τη νύχτα της 2ας Νοεμβρίου 1975 ο μεγάλος Ιταλός ποιητής και σκηνοθέτης Pier Paolo Pasolini δολοφονήθηκε. Ο Pier Paolo Pasolini είναι το σύμβολο μιας τέχνης που αγωνίζεται ενάντια στην εξουσία. Το συγγραφικό του έργο προκαλεί σκάνδαλα, οι ταινίες του διώκονται από τους λογοκριτές, πολλοί άνθρωποι τον αγαπούν και πολλοί τον μισούν. Την ημέρα του θανάτου του, ο Pier Paolo Pasolini περνά τις τελευταίες ώρες του με την αγαπημένη του μητέρα και αργότερα με τους πιο αγαπητούς φίλους του. Και τελικά βγαίνει για βόλτα μέσα στη νύχτα, με την Alfa Romeo του, αναζητώντας την περιπέτειας στην αιώνια πόλη. Την αυγή, ο Pier Paolo Pasolini βρίσκεται νεκρός σε μια παραλία στην Ostia, στις παρυφές της πόλης. Μια ταινία σαν ένα όνειρο, μια μείξη πραγματικότητας και φαντασίας: ο Abel Ferrara ανασυνθέτει την τελευταία ημέρα της ζωής του μεγάλου αυτού ποιητή.
Με τους Willem Dafoe, Riccardo Scamarcio, Ninetto Davoli, Valerio Mastandrea, Maria de Medeiros, Adriana Asti, Salvatore Ruocco.
Ο Abel Ferrara γράφει για την ταινία:
«Αναζητώντας τον θάνατο του τελευταίου ποιητή
βρίσκω το δολοφόνο μέσα μου
Να ακονίζει τα εργαλεία της άγνοια του για τις
αναμνήσεις από αξέχαστες πράξεις
ευγένειας, στα λόγια και σε έργα,
ιδέες αδύνατες να κατανοήσει».

Παρασκευή, 5/9
Belye Nochi Pochtalona Alekseya Tryapitsyna (The Postman’s White Nights), Andrei Konchalovsky
Η ταινία εστιάζει στη ζωή των κατοίκων ενός απομακρυσμένου χωριού στη Ρωσία. Ο μόνος τρόπος που οι κάτοικοι μπορούν να φτάσουν στην στεριά είναι διασχίζοντας τη λίμνη με βάρκα. Μόνο λίγοι άνθρωποι ζουν εκεί, και όλοι μεταξύ τους γνωρίζονται πολύ καλά. Οι χωρικοί ζουν όπως ζούσαν οι πρόγονοί τους εδώ και αιώνες. Παράγουν μόνο όσα χρειάζονται για την επιβίωσή τους. Ένας ταχυδρόμος, που εκπροσωπεί τις τοπικές αρχές και τις κοινωνικές υπηρεσίες, είναι η μόνη σχέση τους με τον έξω κόσμο. Μια γυναίκα στο χωριό, με την οποία ο ταχυδρόμος είναι ερωτευμένος, αποφασίζει να δραπετεύσει από αυτή τη ζωή και να μετακομίσει στην πόλη. Την ίδια στιγμή, κάποιοι κλέβουν την εξωλέμβια μηχανή του ταχυδρόμου. …
Το σενάριο βασίζεται σε πραγματικούς χαρακτήρες και στην ταινία οι χωρικοί παίζουν τον εαυτό τους.
Ο Andrei Konchalovsky, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Κατά τα τελευταία χρόνια, με βασανίζει η αβεβαιότητα του αν μπορώ πραγματικά να κατανοήσω την ουσία του κινηματογράφου. Αυτή η ταινία είναι η προσπάθειά μου στην ανακάλυψη νέων δυνατοτήτων που προσφέρονται από τις κινούμενες εικόνες που συνοδεύονται από ήχο. Μια προσπάθεια να δούμε τον κόσμο γύρω μας μέσα από τα μάτια ενός "νεογέννητου". Μια προσπάθεια για να μελετηθεί χωρίς βιασύνη η ζωή. Ο στοχασμός, η ενατένιση είναι μια κατάσταση στην οποία ένα άτομο έχει επίγνωση της ενότητας του με το σύμπαν. Ίσως αυτή η ταινία είναι η προσπάθειά μου στο να ασκήσω την ακοή μου και να προσπαθήσω να ακούσω τους ψίθυρους του σύμπαντος».

Good Kill, Andrew Niccol
Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός πιλότου πολεμικού αεροπλάνου, του Major Tommy Egan, ο οποίος έχει πετάξει με F16 στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Εξακολουθεί ακόμα να πετά σε αποστολές στην Ασία, αλλά τώρα το κάνει από το εσωτερικό ενός πολύ διαφορετικού πιλοτηρίου -7000 μίλια μακριά στη Νεβάδα των ΗΠΑ. Τώρα είναι πιλότος σε drone. Μετά από 8 ώρες πόλεμο με τους Ταλιμπάν, επιστρέφει στο σπίτι του, στα προάστια, για να τσακωθεί με τη σύζυγό του και τα παιδιά του. Πρόκειται για τη νέα σχιζοφρένεια του πολέμου. Αυτή δεν είναι μια ιστορία για το μέλλον του πολέμου, είναι για το παρόν του.
Με τους Ethan Hawke, Bruce Greenwood, January Jones, Zoë Kravitz, Jake Abel.
Ο Andrew Niccol, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Η ταινία εστιάζει στις ηθικές συγκρούσεις και τα διλήμματα που προκύπτουν από την χρήση αυτής της νέα τεχνολογίας (των drone). Ωστόσο είναι μια πάρα πολύ προσωπική ιστορία. Ο Tommy γίνεται ένα θύμα ενός πολέμου στον οποίο πολεμά από την άλλη άκρη της γης. Είναι ένας πιλότος, που θρηνεί για το θάνατο της αληθινής πτήσης, που υποφέρει από νευρικές διαταραχές λόγω του πολέμου, ενώ επιπλέον υποφέρει και από αισθήματα ενοχής επειδή είναι τόσο μακριά από τον πόλεμο, μέσα σε ένα κλιματιζόμενο δωμάτιο, μέσα στην απόλυτη ασφάλεια. Είναι αποσυνδεμένος από την πραγματική ζωή. Είναι περισσότερο προσηλωμένος στους στόχους του και τις οικογένειές των, παρά στη δική του οικογένεια. (…) Η ταινία είναι μελέτη ενός χαρακτήρα –η κρίση στη ζωή ενός στρατιώτη -, αλλά είναι επίσης μια ιστορία επικών διαστάσεων με δίδαγμα».

(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Βενετίας, σημειώσεις για την παραγωγή)