Khook (Pig ), Mani Haghighi
O Hasan είναι γεμάτος οργή. Όντας στη μαύρη λίστα των σκηνοθετών έχει χρόνια να γυρίσει ταινία. Η ηθοποιός που έγινε διάσημη εξαιτίας του και με την οποία είναι ερωτευμένος θέλει τώρα να παίξει στην ταινία άλλου σκηνοθέτη. Με τη γυναίκα του βρίσκονται σε απόσταση, ενώ και η κόρη του θέλει κι αυτή να απομακρυνθεί. Επιπλέον η γηραιά μητέρα του που ζει μαζί του αρχίζει σιγά σιγά να τα χάνει. Το χειρότερο όμως όλων είναι το γεγονός ότι στην Τεχεράνη και στα περίχωρα σκηνοθέτες δολοφονούνται. Γιατί όμως ο serial killer τον αγνοεί επιδεικτικά, μόνο αυτόν απ’ τους υπόλοιπους; Μήπως δεν είναι ο καλύτερος σκηνοθέτης στην πόλη; Γιατί δεν καρατομείται; Η απογοήτευσή του μεγαλώνει, όταν ύστερα από μια σειρά από περίεργες παρεξηγήσεις, καταλήγει να είναι ο κύριος ύποπτος. Και η φρενίτιδα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με τα παραληρηματικά σχόλια καταβαραθρώνει όλο και περισσότερο τη φήμη του. Ο Hasan χρειάζεται ένα σατανικό σχέδιο για να αποκαταστήσει το όνομά του. Στο Khook (Pig) ο ναρκισσισμός και η ματαιοδοξία ξεσπαθώνουν με όλους τους δυνατούς τρόπους αλλά γρήγορα ακολουθεί η τιμωρία. Και όλα αυτά χωρίς ίχνος χαιρεκακίας. Αντίθετα αυτή η βίαιη κωμωδία εξελίσσεται σε αινιγματικό ψυχολογικό πορτρέτο ενός άνδρα που αρνείται να μεγαλώσει, μιας βαθιά βασανισμένης καλλιτεχνικής ψυχής.

Mein Bruder heißt Robert und ist ein Idiot ( My Brother's Name is Robert and He is an Idiot), Philip Gröning
Καλοκαίρι. Ένα επαρχιακό βενζινάδικο και δίπλα οι αραβοσιτώνες. Ο Robert βοηθάει την Elena να προετοιμαστεί για την τελευταία της σχολική εξέταση στη φιλοσοφία. Τα δίδυμα ζουν στο δικό τους κόσμο. Άλλοτε είναι τρυφερά το ένα στο άλλο και άλλοτε σχεδόν βίαια. Του Robert του αρέσει να πίνει μπίρα και να μιλάει για τον Brentano και τον Heidegger: «Το Είναι του ανθρώπου είναι ο χρόνος.» Ό, τι τα συνδέει είναι κάποιες συνήθειες, σχεδόν τελετουργικές, τα παιχνίδια, η αγάπη στα στοιχήματα. Η Εlena ζηλεύει την καλύτερή της φίλη και θέλει να μάθει αν ο Robert κοιμήθηκε μαζί της, αλλά δε ρωτάει. Τον προκαλεί σε ένα τολμηρό στοίχημα και έχουν 48 ώρες μπροστά τους για να το κερδίσουν. Το παιχνίδι σοβαρεύει επικίνδυνα, όσο αρχίζει να διαγράφεται το τέλος της παιδικής τους ηλικίας. Ο Philip Gröning περιγράφει μια περίοδο αναταραχής στο κατώφλι της ενηλικίωσης, σε μια ταινία της οποίας ο ρυθμός καθορίζεται από την υποκειμενική αίσθηση του χρόνου των δύο νεαρών ηρώων. Αυτό το καλοκαίρι τους θα μπορούσε να κρατήσει για πάντα. Όσο όμως μάχονται να ανεξαρτητοποιηθούν ο ένας από τον άλλον, άλλο τόσο βυθίζονται σε μια συμβιωτική σχέση.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή, κατάλογος Φεστιβάλ Βερολίνου, επιμέλεια Π.)