Η Sigourney Weaver έχει μία μακρά καριέρα ηθοποιού τόσο στο θέατρο όσο και στο κινηματογράφο. Από το The Year Of Living Dangerously (Peter Weir) στο Death and the Maiden (Roman Polanski) και από το Working Girl στο Ice Storm οικοδόμησε μια καριέρα βασισμένη σε ρόλους δυναμικών και απόλυτα αφοσιωμένων στο σκοπό τους, γυναικών. Μακριά από τις γοητευτικές και σαγηνευτικές γυναικείες παρουσίες που το Χόλιγουντ σε τακτά χρονικά διαστήματα προωθεί (για να χαθούν στην λήθη ύστερα από λίγο χρόνο), η Sigourney Weaver κατασκεύασε στον κινηματογράφο την εικόνα μιας γυναίκας αποφασισμένης να παλέψει μέχρι το τέλος για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τα πιστεύω της. Είναι αυτή η εικόνα που συναντάμε στην τριλογία -τετραλογία με την νέα ταινία- Alien. Η Sigourney Weaver αποτελεί την πρώτη ηρωίδα ταινιών δράσης που επιβιώνει -κυριολεκτικά και μεταφορικά-, μια γυναικεία παρουσία αυτάρκη και σχεδόν απόλυτα φεμινιστική: οι άνδρες στις ταινίες της σειράς Alien, απλώς αποτελούν στην πλειοψηφία τους μέρος του ντεκόρ και πρόσωπα προς ανάλωση, από το πανταχού, παρόν τέρας.
Στα αποσπάσματα που ακολουθεί σχολιάζει τις ταινίες της σειράς Alien...
Δ.Μ.

Η ΑΡΧΗ
Ο Ridley Scott και εγώ ήμασταν σε παρόμοιες θέσεις -είχε κάνει μόνο μια ταινία, το Duellist. Υπάρχει κάτι που έχει σχέση με την εντιμότητα και την ευθύτητα του Ridley, και το οποίο που έδωσε στο πρώτο Alien, τόση ανθεκτικότητα. Στο πρώτο Alien αισθάνθηκα ότι η Ripley θα προερχόταν από μια οικογένεια στρατιωτικών. Πηγαίνει σύμφωνα με τους κανονισμούς και όταν άρχισε όλο αυτό το χάος δεν υπήρχε πουθενά να στηριχθεί, παρά μόνο στα ένστικτα της. Ετσι η διαδρομή που διανύει στην διάρκεια της ταινίας είναι από μια δύσκαμπτη νεαρή αξιωματικός σε μια επιζών.

ALIENS
Στο Aliens ο Jim Cameron απλώς μου έγραψε ένα υπέροχο ρόλο. Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα που μπόρεσε να πάρει το χαρακτήρα της Ripley και να τον εμπλουτίσει, να τις δώσεις τόσο δυνατά πράγματα να κάνει. Η ιδέα της Ripley ως επαναστάτριας -η εταιρία την αφαιρεί τα πολιτικά της δικαιώματα όταν γυρίζει πίσω. Είναι ένα ανεπιθύμητο πρόσωπο, είναι μια επαναστάτρια ενάντια στο σύστημα γιατί ξέρει τι πραγματικά είναι αυτό το σύστημα. Εδωσε μ' ένα διαφορετικό τρόπο στην Ripley τόσο πολύ κουράγιο και τόση πολύ ακεραιότητα.

ALIEN3
Και φυσικά είχε αυτή την ελάσσονα ιστορία αγάπης και στο Alien3 το πρώτο πράγμα που κάνει ο David Fincher είναι να καταστρέψει όλη την ιστορία. Σκοτώνει το μικρό κορίτσι και παίρνει το μόνο πρόσωπο με το οποίο συνδέεται συναισθηματικά, τον Michael Biehn και τους βάζει και τους δύο στο νεκροτομείο. Η Ripley χάνει οτιδήποτε, στο οποίο θα μπορούσε να προσβλέπει για το μέλλον, για μια φυσιολογική ζωή. Και φυσικά ανακαλύπτει ότι έχει ένα alien μέσα της. Αυτό για μένα είναι το πιο υπαρξιακό στοιχείο. Η όλη εμπειρία του Alien3 ήταν δύσκολη. Το στούντιο προσέλαβε τον David Fincher και σκέφτηκα ότι ήταν υπέροχος. Ομως όταν αυτός άρχισε να δουλεύει πανικοβλήθηκαν. Και θεώρησα ότι ήταν ασυγχώρητοι: ξέρεις να προσλαμβάνεις ένα θαυμάσιο νεαρό σκηνοθέτης και να μην τον υποστηρίζεις.
Εκείνη την εποχή ήθελα πραγματικά να κάνω ένα σωρό άλλα πράγματα. Ήταν τέλεια [που ο χαρακτήρας που υποδυόμουνα πέθανε] -έπρεπε να αποχωρήσω και να κάνω αλλού είδους δουλείες και μετά να γυρίσω μ' ένα σχεδόν νέο χαρακτήρα.

ALIEN RESURRECTION
Άκουσα ότι θα έκαναν το Alien εναντίον του Predator. Δεν ήθελα να έχω σχέση με κάτι τέτοιο: το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι να κολλήσω σε μια σειρά, η οποία θα γινόταν μόνο για τα χρήματα. Ο Tom Rothman και ο Peter Chernin (από την εταιρεία παραγωγής Fox) προσέλαβαν τον Joss Whedon (Buffy the Vampire Slayer) για να γράψει ένα σενάριο το οποίο βρήκα αξιόλογο. Με σαγήνευσε. Κατά πρώτο ρόλο δεν θα υποδυόμουνα τον ίδιο ρόλο. Και ήταν πρόκληση για μένα να επανέλθω στη ζωή. Ξαφνικά συζητούσαμε για μια εποχή όπου θα μπορούσαν να σε επαναφέρουν στη ζωή ενάντια στην θέληση σου.
Στο Alien Resurrection η Ripley είναι κατά ένα μέρος alien. Δεν ανήκει σε κανένα κόσμο. Αισθάνομαι ότι περισσότερο της λείπει ο κόσμος του alien, έχει κάπως κολλήσει στον κόσμο των ανθρώπων, ο οποίος της φαίνεται λίγο γελοίος, εξαιτίας του ότι αυτοί πάντα καυγαδίζουν. Προέρχεται από τον τόπο του θανάτου -αν πραγματικά έχεις πεθάνει έχεις μια πολύ διαφορετική άποψη για την επιβίωση. Δεν είναι πλέον στις προθέσεις να σώζει ανθρώπινες ζωές. Είναι μάλλον περισσότερο μια μηδενίστρια. Από την άλλη πλευρά το ζώο [alien] μέσα της θα έκανε τα πάντα για να επιβιώσει. Είναι σαν το αίμα του alien να την κάνει να αισθάνεται περισσότερο ζωντανή και περισσότερο μέσα στο σώμα της. Είναι τόσο δυνατή, είναι αισθησιακή, είναι πολύ απαιτητική, έχει μεγαλύτερη αίσθηση του χιούμορ. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει επειδή έχει πεθάνει.

(αποσπάσματα από συνέντευξη της Sigourney Weaver στην ειδική έκδοση του αμερικάνικου περιοδικού Premiere: Women In Hollywood 1998- απόδοση Δημήτρης Μπάμπας)