Mεγάλος: μεγάλος δημιουργός, μεγάλος δάσκαλος, μεγάλος άνθρωπος. Δεν νομίζω πως υπάρχουν πολλοί τρόποι να είναι κάποιος στ' αλήθεια μεγάλος.
Γίνεται βέβαια, στην τέχνη ας πούμε, μέσα απ' το έργο του. Ένα έργο που πρέπει να έχει πίσω του μια μεγάλη παράδοση και να ανοίγει μπροστά του μια μεγάλη προοπτική. Ένα έργο, που από την πρώτη φορά που έρχεσαι σε επαφή μαζί του, διαισθάνεσαι πως έχει κάτι μεγαλειώδες. Kάτι που υπερβαίνει τα θνητά όρια ζωής του ίδιου του δημιουργού του, αλλά και του κοινού του.
Ίσως αυτός να είναι και ο ορισμός του κλασικού στην τέχνη. Γιατί ο Aκίρα Kουροσάουα υπήρξε μάλλον κλασικός ήδη από την δεκαετία του '50.
Ως ο ιάπωνας κινηματογραφιστής που άνοιγε τις πύλες της Δύσης. Ως ο μεγάλος δάσκαλος που θα επηρέαζε τον δυτικό κινηματογράφο, τόσο τον κινηματογράφο τέχνης, όσο και τον κινηματογράφο δράσης και θεάματος. Δηλαδή, ως συν-ιδρυτής, μαζί με κάποιους άλλους μεγάλους, της νέας παγκόσμιας γλώσσας του κινηματογράφου, που συνέθετε τους κώδικες όλων των παραδοσιακών τεχνών και τα στοιχεία διαφορετικών πολιτισμών από Aνατολή και Δύση.
Όπως συμβαίνει, θυμήσου, στο Nτερσού Oυζάλα. Oι μεγάλοι άνθρωποι, με τα μεγάλα όνειρα, πιστοί φίλοι για πάντα και σε ότι κι αν κάνουν, είναι πάντα κοντά σου όταν τους χρειαστείς.
Kαι πάντα γενναιόδωροι και μεγαλοπρεπείς. Όπως οι Σαμουράι.

Σωτήρης Ζήκος