(μια συνέντευξη τύπου)
Οι τίτλοι ‘’underground’’ και ‘’πρωτοποριακό’’ είναι παρεξηγημένοι. Αυτό που είναι πραγματικά πρωτοποριακό στην εποχή κατά την οποία συμβαίνει, αύριο μεθαύριο γίνεται κάτι κλασικό. Έχουμε δει πολύ μεγάλους σκηνοθέτες οι οποίοι στην αρχή της καριέρας τους έκαναν ταινίες που δεν μπόρεσαν να βρεθούν κοντά σε ένα ευρύτερο κοινό ή δυσκολεύτηκαν πάρα πολύ, αργότερα όμως όταν μπόρεσαν να κατανοηθούν και από ένα ευρύτερο κοινό, καταλάβαμε ότι αυτός είναι ο πιο κλασικός κινηματογράφος, ένας κινηματογράφος αναφοράς.
Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει κινηματογραφική εκπαίδευση. Πιστεύω ότι η δουλειά ενός δημιουργού, ενός καλλιτέχνη, είναι να παίρνει το αόρατο και να το κάνει ορατό, δηλαδή να μετατρέπει την καθημερινότητα σε κάτι επικό. Πώς διδάσκεται αυτό; Αυτή τη δουλειά δεν την επιλέγουμε, μας επιλέγει. Εγώ έγινα κινηματογραφιστής από ανάγκη.
(...) Δεν παίρνω μέρος στην προσωπική μυθολογία κανενός, ούτε καν του εαυτού μου, οπότε δεν θα κινηματογραφούσα μια πόλη για τη μυθολογία της. Επιμένω να κινηματογραφώ στην Ελλάδα παρά όλες αυτές τις δυσκολίες γιατί πιστεύω ότι οι δυσκολίες πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Όπως λέει ο ποιητής ‘’η πόλη ακολουθεί’’. Δε νομίζω ότι αυτά που κουβαλά κάθε άνθρωπος θα αλλάξουν με το βλέμμα ή ότι θα αλλάξει αν βρεθεί σε άλλη πόλη. Η επερχόμενη ταινία μου ήταν ένα πολύ μεγάλο στοίχημα επειδή για το σενάριο έδειξαν τεράστιο ενδιαφέρον και τα στούντιο του Χόλιγουντ, όμως πίστεψα ότι στις δύσκολες εποχές μπορούν να βγουν μεγάλα πράγματα από την Ελλάδα και ότι έχουμε πάρα πολύ καιρό να εξάγουμε κάτι. Γι’ αυτό και επιμένω παρ’ όλες τις δυσκολίες, νομίζω ότι θα κάνει καλό. 
[Σχετικά με την ταινία Frankenstein: A Death Odyssey]Καταρχήν, θέλω να ξεκινήσω μιλώντας για τη Μέρι Σέλεϊ, μια σπουδαία συγγραφέα η οποία μαζί με τον σύζυγό της, τον μεγάλο ποιητή Πέρσι Σέλεϊ και τον στενό τους φίλο Λόρδο Βύρωνα, ανήκουν στους ρομαντικούς, καταραμένους ποιητές. Έγραψα μια μεταφορά του μύθου του Φρανκεστάιν στη σύγχρονη εποχή, κάτι που προσπαθούσε πολλά χρόνια να το κάνει και το Χόλιγουντ, δηλαδή να μπορέσει να ανανεώσει το μύθο φέρνοντάς τον στη σύγχρονη εποχή. Το σενάριο γράφτηκε πριν από λιγότερο από ένα χρόνο και βρήκε μεγάλη ανταπόκριση. Στο Τορόντο επιλέχθηκε ανάμεσα στα δώδεκα καλύτερα ευρωπαϊκά σενάρια και με το σενάριο ουσιαστικά άρχισε να προσεγγίζει σπουδαίους συνεργάτες όπως ο Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι που θα γράψει την πρωτότυπη μουσική, ο Στίβεν Μπέρκοφ που θα υποδυθεί έναν από τους χαρακτηριστικότερους ρόλους, αλλά και ο Παναγιώτης Ράππας διεθνής έλληνας animator και ειδικός στα ειδικά εφέ και επί δεκαετίας συνεργάτης του Σπίλμπεργκ. Σύντομα θα ανακοινωθούν και περισσότερα ονόματα. Είναι ένα πάρα πολύ φιλόδοξο σχέδιο και ελπίζω να πάει καλά.
(...) Είναι πάρα πολύ δυσάρεστα τα πράγματα, σίγουρα δεν μπορώ να τα ωραιοποιήσω. Είμαστε στιγματισμένοι στο εξωτερικό αυτή τη στιγμή. Υπάρχει αρνητική διάθεση. Το να πάρεις τηλέφωνο στο εξωτερικό και να ζητήσεις λεφτά για μια ταινία λέγοντας ότι είσαι Έλληνας, είναι χειρότερο από το να τους πεις ότι είσαι ο... αντίχριστος. Έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα, αλλά νομίζω ότι και σαν άνθρωποι και σαν λαός δεν υποχωρούμε.
(αποσπάσματα από συνέντευξη Τύπου, την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012, στο πλαίσιο του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)
