Ο Τούρκος σκηνοθέτης Gürcan Keltek, γεννημένος το 1973, είναι ένας ευφάνταστος κινηματογραφικός μετανάστης, που κινείται ανάμεσα σε διαφορετικές φόρμες χωρίς να εντάσσεται σε κανένα κινηματογραφικό είδος. Oι ταινίες του, μικρού ή μεσαίου μεγέθους, πριν από την πρώτη του μεγάλου μήκους μυθοπλασίας, το Meteorlar (Meteors/Μετεωρίτες) του 2017, πηγάζουν όλες από το ντοκιμαντέρ. Το Fazlamesai (Overtime) (2011) αποκαλύπτει τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης μιας περιθωριοποιημένης μουσουλμανικής εργατικής τάξης στην Κωνσταντινούπολη, ενώ το Gulyabani (2018) αφηγείται την ιστορία ενός άντρα που ζει εκτός κοινωνικών συμβάσεων, ενός ανήσυχου πνεύματος σε ένα απελπισμένα μοναχικό τόπο. Το Meteorlar από την άλλη αναφέρεται στο θέμα της πανεθνικής καταστολής των κούρδων αυτονομιστών, που ακολούθησε την τουρκο-κουρδική σύρραξη του 2015 και χρησιμοποιεί πλάνα εποχής που απαθανατίζουν τα γεγονότα. Τα τελευταία συνιστούν απλά το πρώτο στρώμα, ενώ πολλά άλλα έρχονται στη συνέχεια να συσσωρευτούν δημιουργώντας έτσι ένα παλίμψηστο. O Keltek καταγράφει τις συνθήκες και ταυτόχρονα τις υπερβαίνει με αριστοτεχνικό τρόπο: με μια αλάνθαστη αίσθηση του χρόνου περνάει από συγκλονιστικές εικόνες φυσικής ομορφιάς σε ασπρόμαυρες σκηνές δρόμου γεμάτες κόκκους και από τη θαμπή αισθητική των home-movie στα αστραφτερά περιβάλλοντα της βιομηχανικής εργασίας. Το οπτικό υλικό του μερικές φορές εκτοξεύεται με έναν τρόπο που θυμίζει τις εικόνες της ταινίας 2001: A Space Odysee του Stanley Kubrick. Σπάνια έχουν αποδοθεί με τέτοια ένταση και κινηματογραφική δύναμη το πολιτικό και το ιδιωτικό, το μαγικό και το εγκόσμιο.

(δελτίο τύπου Viennale ‘18. μτφρ. Π.)