(οι δηλώσεις των συντελεστών)

Claudie Ossard (παραγωγός)
Κάθε σκηνοθέτης έπρεπε να αφηγηθεί την ιστορία μιας ερωτικής συνάντησης σ’ ένα από τα παρισινά arrondissement (διαμερίσματα) μέσα σε πέντε λεπτά και μ’ ένα σχετικά μικρό προϋπολογισμό. Κανένας από τους σκηνοθέτες δεν αισθάνθηκε με οποιοδήποτε τρόπο να περιορίζεται παρόλο που οι προδιαγραφές ήταν τόσο πολύ συγκεκριμένες. Ήμουν περίεργος να δω το Παρίσι μέσα από βλέμμα των ξένων σκηνοθετών. Εμείς οι Παριζιάνοι γνωρίζουμε την πόλη πού καλά και είμαστε τυφλοί από την δύναμη της συνήθειας. Ακριβώς γι’ αυτό πείσθηκα ότι αυτοί οι σκηνοθέτες από τις τέσσερις γωνίες της υφηλίου θα έκαναν το Παρίσι να δείχνει φρέσκο.

Alfonso Cuaron (σκηνοθέτης)
Το σενάριο ήταν γραμμένο στα αγγλικά έτσι η Ludivine (Sagnier) kαι ο Nick Nolte δημιούργησαν είναι μια δυναμική γλώσσα –με την έννοια ότι ο Nick Nolte μιλά άθλια γαλλικά και η Ludivine συνεχώς τον διορθώνει. Αυτό είναι μέρος της δημιουργίας μιας ταινίας: να αφήνεσαι, να εμπιστεύεσαι τους ηθοποιούς σου και τα ένστικτα τους.

Alexander Payne (σκηνοθέτης)
Η ομορφιά μιας μικρούς μήκους ταινίας έγκειται στο ότι μπορεί να’ ναι οτιδήποτε και δεν περιορίζεται από τις αφηγηματικές προσδοκίες που συνήθως έχουμε για μια μεγάλου μήκους ταινία. Μπορείς έτσι να έχεις κινηματογραφικές ιδέες που ποτέ δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν σε μια μεγάλου μήκους ταινία.

Gurinder Chadha (σκηνοθέτις)
Έλαβα ένα e-mail που με ρωτούσε αν θα ήθελα να λάβω μέρος σ’ αυτό το όμορφο σχέδιο και αμέσως απάντησα ότι θα μ’ άρεσε. Σε δέκα λεπτά είχα γράψει το προσχέδιο της ιστορίας που θα ήθελα να αφηγηθώ. Ήθελα να κάνω μια ταινία για μια νεαρή μουσουλμάνα Παριζιάνα και κατά την άποψη μου θα μπορούσε αυτή η ιστορία να είναι σε οποιοδήποτε συνοικία - όμως μου δόθηκε το 5ο διαμέρισμα. Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι αποδείχθηκε ότι εκεί υπήρχε το τζαμί του Παρισιού, κάτι που δεν γνώριζα. Έτσι είναι προφανές ότι ο Αλλάχ είχε κάποια σχέση με την ταινία.

Ludivine Sagnier (ηθοποιός)
Για μένα αναμφισβήτητα η ταινία είναι διαφορετική απ’ ότι για τους άλλους σκηνοθέτες ή ηθοποιούς, επειδή εγώ είμαι Παριζιάνα, Αγαπώ την πόλη και ζω σ’ αυτή καθημερινά. Μ’ αρέσει η φιλοδοξία που υπάρχει σ’ αυτή. Σαν Παριζιάνος ήθελα να υπάρχει σ’ αυτή η οπτική ενός εξωτερικού παρατηρητή και όχι ένα Παρίσι των καρτ ποστάλ με τους παριζιάνους, τα μπερέ και τις μπαγκέτες. Ήθελα κάτι βαθύ και ανθεκτικό.

(δηλώσεις σε συνέντευξη τύπου στο φεστιβάλ Καννών 2006)