του John Michael McDonagh
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)
guard1.jpg

Είναι ένα αυθεντικό γουέστερν με την παλιομοδίτικη έννοια του όρου. Μόνο που εδώ ως «Άγρια Δύση» λογίζεται η Δυτική Ιρλανδία, όπου βρίσκεται η απομονωμένη παραμεθόρια κωμόπολη όπου και διαδραματίζεται η ιστορία μας. Παρεπιμπτόντως, η εν λόγω κωμόπολη διαθέτει ένα τοπίο ασυνήθιστα άγονο και βραχώδες για ιρλανδική τοποθεσία.
Η εντυπωσιακή ευρυγώνια κινηματογράφηση της ταινίας, η ποιητικότητά της, ο μυθολογικός της αντίκτυπος και το κυνικό της χιούμορ παραπέμπουν ευθέως στην παράδοση των κλασικών φιλμ του Τζον Φορντ και του Πρέστον Στάρτζες.
Η ταινία δεν έχει καμία σχέση με τις πεσιμιστικές, απαισιόδοξες ταινίες που έχει να επιδείξει ο σύγχρονος εγγλέζικος και ιρλανδέζικος κινηματογράφος, καθώς οι ιδιοσυγκρασιακοί του χαρακτήρες διαθέτουν ένα ανατρεπτικό χιούμορ, το οποίο αποτελεί τη μαγιά για ποικίλα ξεκαρδιστικά στιγμιότυπα.
Ο χαρακτήρας του Τζέρι ξεπήδησε από το 11λεπτο φιλμ «The Second Death» που είχα σκηνοθετήσει προ δεκαετίας και ήταν ο βασικός χαρακτήρας στην επόμενη μικρού μήκους ταινία που ξεκίνησα να γράφω. Όταν, λοιπόν, αποφάσισα να καταπιαστώ με το σενάριο του «Εκτός Νόμου και Χρόνου», πήρα τις δέκα σελίδες που είχα ετοιμάσει για εκείνη την ταινία και έστησα την εναρκτήρια σεκάνς. Αργότερα μου ήρθε η έμπνευση για την «φασαριόζικη» σεκάνς του φινάλε και στη συνέχεια όλα τα υπόλοιπα βρήκαν τη θέση τους στην ιστορία σχεδόν από μόνα τους. Μέσα σε 13 μέρες, ουσιαστικά, είχα στα χέρια μου το σενάριο πανέτοιμο!
guard2.jpg
Η αλήθεια είναι πως συνέθεσα τον χαρακτήρα του αρχιφύλακα Μπόιλ με βάση κάποια προσωπικά μου βιώματα. Υπήρξαν στιγμές όπου συγκεκριμένοι μηχανισμοί εντός της κινηματογραφικής βιομηχανίας με έφερναν εκτός εαυτού και τότε ήταν που σκεφτόμουν το πόσο ακραία θα ήταν η αντίδραση του Μπόιλ, αν βρισκόταν στη θέση μου. Θα μπορούσα λοιπόν να πω πως, κατά κάποιο τρόπο, ο αρχιφύλακας Τζέρι Μπόιλ είμαι εγώ!
Όσο κι αν πλέον μοιάζει αδιανόητο, η αλήθεια είναι πως όταν έγραφα το σενάριο δεν είχα σκεφτεί τον Μπρένταν Γκλίσον/  Brendan Gleeson στο ρόλο του Μπόιλ. Εντούτοις, από τη στιγμή που συνειδητοποίησα πως δε θα μπορούσε να υπάρξει ιδανικότερος ενσαρκωτής του από τον Μπρένταν, ούτε που τολμούσα να φανταστώ τι θα συνέβαινε, στην περίπτωση που δε θα τον ενδιέφερε να τον αναλάβει…

(πηγή δελτίο τύπου)