του  Jerzy Skolimowski
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

(...) Μου αρέσει να νιώθω ότι ζω μια ήρεμη ζωή, μακριά από τον όλεθρο της ζωής στην πόλη, κρατώντας ένα χαμηλό προφίλ, απολαμβάνοντας την εξαιρετική "απομόνωση". Ύστερα από το φιλμ "Four Nights With Anna", φλέρταρα με την ιδέα τού να γυρίσω άλλη μια "μικρή" ταινία, τοποθετημένη στα δάση γύρω από το σπίτι μου στην Πολωνία. Και ξαφνικά αυτή η μεγάλη μυστική υπηρεσία της CIA ξεπρόβαλε στη γωνία. Έτσι προέκυψε το φιλμ αυτό. Προφανώς και δεν βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία, αλλιώς είτε θα είχε γίνει ήδη πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο είτε θα είχε παραμείνει μια κρυφή "top-secret" επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων. Αλλά, δεδομένου ότι τα αμερικανικά στρατιωτικά αεροπλάνα όντως προσγειώθηκαν σε απόσταση λιγότερη των 20 χλμ. από εκεί που μένω, η αληθοφάνεια της κατάστασης, όπως απεικονίζεται στην ταινία, έμοιαζε, όταν συνέλαβα την αρχική ιδέα του σεναρίου, απόλυτα εντυπωσιακή.

(...) Η ύπαρξη μυστικών "μαύρων" τοποθεσιών της CIA στην Ευρώπη για τον σκοπό του πολέμου της τρομοκρατίας από πλευράς της κυβέρνησης των ΗΠΑ παραμένει υπό αμφισβήτηση. Κανένα από τα κυβερνητικά σώματα της Πολωνίας δεν έχει παραδεχθεί ότι επιτρέπει ή έχει επίγνωση των αεροπλάνων της CIA που προσγειώνονται εκεί, παρόλο που είναι γνωστό μέσω της έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το έχουν παραδεχθεί οι αρχές της Λιθουανίας, που ήταν επίσης ύποπτες στη λίστα που δημοσιεύτηκε από τη Human Rights Watch. Πιστεύω ότι οι Πολωνοί εισαγγελείς συνεχίζουν ακόμη την έρευνά τους σε αυτό το θέμα. Έχουν αποδοθεί κατηγορίες υψηλής προδοσίας ενάντια στον τότε πρόεδρό μας και τον πρώην Πρωθυπουργό μας, όπως πληροφορήθηκα από τον πολωνικό Τύπο. Φυσικά, διερεύνησα το θέμα ως έναν βαθμό, όμως ο σκοπός μου ήταν όχι να καταγράψω τις λεπτομέρειες, ούτε τις ακριβείς διαδικασίες, τις οποίες- για προφανείς λόγους- μπορούμε μόνο να μαντέψουμε, ειδικά σε σχέση με το πολωνικό κομμάτι στον παγκόσμιο χάρτη.

(...) Στην ταινία, ένας άνδρας βρίσκεται εν μέσω καταστάσεων, που εξερευνούν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Πρόκειται για μάχη ενός εναντίον πολλών. Επειδή είμαστε επιρρεπείς στο να είμαστε οι αδικημένοι, η ιστορία τεστάρει τον βαθμό των συναισθημάτων μας για ένα ανθρώπινο ον. Πραγματικά απόλαυσα μια φανταστική άσκηση τού να μπω εγώ ο ίδιος για μια στιγμή στο δέρμα του "alien", του συλλογικού εχθρού και του απόλυτου θύματος των περιστάσεων.

(...) Αυτή η ταινία δεν είναι ένα σχόλιο για την Αμερική ή το Αφγανιστάν και πιστεύω ότι θα ήταν πολύ εύκολο και κυρίως "διασκεδαστικό" να δώσουμε μεγάλη έμφαση στον αμερικανικό Στρατό. Ναι, είναι ο πιο ισχυρός στρατός στον κόσμο και η ιδέα είναι ότι έχει μαζική δύναμη. Σκοπός μου όμως στην ταινία ήταν το κυνήγι, η ιδέα ότι στον πόλεμο και στο παιχνίδι της επιβίωσης, κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι και κυνηγός και θήραμα.

(...) Το αν ο ήρωας είναι τρομοκράτης ή όχι, είναι ένα ερώτημα που δεν απασχολεί την ταινία. Για μένα, το "Essential Killing" είναι ένας αγώνας για επιβίωση, είτε πολιτική είτε όχι, χωρίς να παίρνουμε κάποια θέση. Θα με ικανοποιήσει περισσότερο αν κάποιος, παρακολουθώντας την ταινία, αισθανθεί ελεύθερος από οποιαδήποτε κρίση και βιώσει το ταξίδι μαζί με τον ήρωα. Αυτή είναι μια ταινία για τον άνθρωπο ως μέρος της φύσης: αν η επιβίωση είναι απαραίτητη, δεν έχει άλλη λύση από το να σκοτώσει.

(...) Το τοπίο, εκτός από το ότι με ενδιαφέρει οπτικά, είναι ξεκάθαρα το καλύτερο στοιχείο για τον ήρωα. Το πρώτο κομμάτι της ταινίας στην αφγανή έρημο γυρίστηκε ουσιαστικά κοντά στη Νεκρά Θάλασσα στο Ισραήλ. Μου άρεσε η άγρια διαδρομή που έκανα κάθε μέρα πηγαίνοντας στον χώρο των γυρισμάτων μας στο φαράγγι, και επέμενα το ελικόπτερό μας να περνά πάνω από εκεί. Δεν ήξερα τότε ότι θα χρησίμευε ως η αρχική σκηνή της ταινίας. Μου αρέσει επίσης να πιστεύω ότι το κομμάτι της ταινίας στο χιονισμένο τοπίο λαμβάνει χώρα στο δάσος μιας ιστορίας των αδερφών Γκριμ, χωρίς όμως το στοιχείο της μαγείας.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)