του Garth Jennings
(τα σχόλια των δημιουργών)

Garth Jennings (σκηνοθέτης)
Ένα από αυτά που μας τράβηξε σ' αυτήν την ταινία ήταν το γεγονός ότι το σενάριο του Douglas Adams (σ.τ.μ. συγγραφέας του βιβλίου και δημιουργός της ραδιοφωνικής σειράς πάνω στην οποία βασίστηκε η ταινία) μαζί με την συνεισφορά της Karey Kirkpatrick, ήταν μια δουλειά έτοιμη για τον κινηματογράφο. Επίλυε συγκεκριμένα προβλήματα όπως το γεγονός ότι ο Arthur Dent δεν ήταν ένας πολύ δραστήριος ήρωας. Στα βιβλία και στην σειρά απλώς κινείται και περιφέρεται έτσι χρειάστηκε να επινοηθώ καταστάσεις που θα του επέτρεπαν να επιχειρήσει να γίνει ηρωικός.
Όταν ασχοληθήκαμε με την ταινία ασχοληθήκαμε μ' αυτό. Και αν και όλοι λένε ότι είναι ένα βιβλίο cult, και όμως πούλησε 15 με 20 εκατομμύρια αντίτυπα. Αυτό όμως δεν είναι cult: είναι πελώριο νούμερο.

Nick Goldsmith (παραγωγός )
Σε όλα τα μουσικά βίντεο που έχουμε κάνει με τον Garth μάς αρέσει να κάνουμε πράγματα που να μπορούν να τα δουν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Αντιμετώπισαμε και αυτή την ταινία με τον ίδιο τρόπο: είμαστε θαυμαστές της πρωτότυπης δουλειάς του Adams, ωστόσο δεν είμαστε προσκολλημένοι σ' αυτήν.

Garth Jennings
Όπου και να πας μέσα στο σύμπαν του Douglas Adams παντού υπάρχει μια σουρεαλιστική οπτική στην καθημερινότητα. Δεν θέλαμε η ταινία να μοιάζει με το The Matrix.
(...)Είναι κάτι πολύ ωραίο να έχεις αληθινά αντικείμενα μπροστά στην κάμερα, παρά αυτά να μπαίνουν αργότερα στην ταινία, σαν “pοst-production” ειδικά εφέ. Ειδικά αν κάνεις κωμωδία: μπορείς να καθοδηγείς τις κούκλες Vogon σαν να ήταν αληθινοί ηθοποιοί. Εκμαιεύεις έτσι καλές ηθοποιίες.

Nick Goldsmith
Όταν βλέπεις τις δοκιμαστικές λήψεις οι Vogons φαίνεται ότι έχουν καρδιά και ψυχή.

Garth Jennings
Είπα στον υπεύθυνο για τις τοποθεσίες ότι δεν με πειράζει που θα κάνουμε γυρίσματα αρκεί να μην μου δείξει κανένα νταμάρι. Έτσι μου έδειξε μια τοποθεσία στην Ουαλία και μου φάνηκε υπεροχή. Τρεις μέρες αργότερα παραδέχθηκε ότι ήταν ένα νταμάρι. Συνοπτικά η ιδέα ήταν να βρούμε ένα μέρος όπου οι Vogons θα μπορούσαν να ζουν. Ας το παραδεχτούμε: ζούσαν σ' ένα νταμάρι στην Ουαλία –οπουδήποτε άλλου θα ήταν πολύ ωραία.

(δηλώσεις που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Sight & Sound, May 2005).