Ο Κρακλάιτ, ένας διάσημος αρχιτέκτονας από το Σικάγο και η νεαρή σύζυγoς του, Λουίζα, φθάνουν στη Ρώμη. Η διοργάνωση μίας έκθεσης -αφιερωμένης στο έργο του Γάλλου αρχιτέκτονα Étienne-Louis Boullée (1728-1799)-, είναι ο λόγος και το ζευγάρι γρήγορα θα παγιδευτεί στον ιστό που το μυθικό παρελθόν της πόλης έχει στήσει. Η διαρκείας εννέα μηνών παραμονή τους στην Αιώνια Πόλη θα είναι καθοριστική για την πορεία της ασταθούς σχέσης του ζευγαριού. Κυρίως όμως για τον ήρωα, αφού η ίδια η πόλη, αλλά και η διοργάνωση της έκθεσης, θα τον απορροφήσουν.
Την πορεία μίας εγκυμοσύνης, παρακολουθεί η αφήγηση: από τη σύλληψη μέχρι τη γέννηση. Αυτή η εγκυμοσύνη είναι κυριολεκτική -αφού αφορά την Λουίζα- αλλά και μεταφορική: ο Κρακλάιτ βασανίζεται σ' όλη τη διάρκεια της παραμονής του στη Ρώμη από ανεξήγητους πόνους στο στομάχι. Όμως για τον ήρωα αυτοί οι πόνοι είναι η σωματική έκφραση μίας δημιουργικής πράξης: η "εγκυμοσύνη" του δεν είναι παρά η "κυοφορία" της έκθεσης.
Ταυτιζόμενος με τον αυτοκράτορα Αύγουστο, ο οποίος δηλητηριάστηκε από τη γυναίκα του Λίβια (Livia), και αλληλογραφώντας (χωρίς ανταπόκριση) με τον Boullée, ο ήρωας, θα οικοδομήσει σιγά- σιγά το δικό του παραισθητικό κόσμο. Δανειζόμενος από τον νεοκλασικιστή Boullée, τα σχήματα και τις μορφές του, και από τη μυθολογία της Αιώνιας Πόλης τις ιστορίες των αυτοκρατορικών συνωμοσιών, ο Κρακλάιτ θα αρνηθεί τον παρόντα κόσμο. Θα προετοιμάσει την έξοδο του από τη ζωή μ' ένα τρόπο πανηγυρικό και θεαματικό.
Διάστικτη από τις συνήθεις εμμονές του σκηνοθέτή της, The Belly of an Architect είναι μια ταινία που η δραματική της πλοκή οργανώνεται γύρω από το δίπολο Αρσενικό- Θηλυκό: Είναι η αδυναμία του άνδρα να είναι αληθινά παραγωγικός και δημιουργικός -ο Κρακλάιτ δεν παράγει έργο, δανείζεται το έργο του Boullée- και είναι η ήρεμη δύναμη που η μητρότητα προσδίδει στη Γυναίκα. Το τέλος της ταινίας υπογραμμίζει με δραματικό τρόπο τα αδιέξοδα του κεντρικού χαρακτήρα.
Δ.Μ.