(Η γυναίκα της ενδέκατης ώρας)
του Jean Devaivre

Ο ήρωας, ο Stanislas Oscar Seminario, που όλοι όμως τον φωνάζουν SOS, επιστρέφει από την Αφρική. Μια δολοφονία, με δηλητήριο στο σπίτι που επισκέπτεται, τον βάζει σε νέες περιπέτειες. Ο ήρωας αποφασίζει να διαλευκάνει το μυστήριο και να γίνει ντετέκτιβ…
Αν και η υπόθεση της ταινίας δεν μπορεί να κρύψει την καταγωγή της, και ούτε ίσως και τα κλισέ της (μια τυπική αστυνομική ιστορία) είναι ωστόσο η σκηνοθεσία του Jean Devaivre που εντυπωσιάζει και προκαλεί το ενδιαφέρον του θεατή. Σ' αυτήν την ταινία τα κινηματογραφικά είδη διαδέχονται το ένα το άλλο -από την αστυνομική ταινία περνάμε στη ρομαντική κωμωδία και από εκεί στο φανταστικό- και οι αφηγηματικές καινοτομίες καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα. Ευφυής, εφευρετικός, με χιούμορ και φαντασία ο σκηνοθέτης Jean Devaivre δημιουργεί ένα αποτέλεσμα που προκαλεί συνεχώς το ενδιαφέρον στον θεατή. Οι εκπλήξεις και οι αφηγηματικές ανατροπές, βρίσκονται συνεχώς στο προσκήνιο και ο θεατής αδυνατεί να προβλέψει τη δράση. "Κάθε εικόνα της προκαλεί την ανατριχίλα": η δήλωση του συγγραφέα Jean Cocteau για την ταινία περιγράφει την τελική αίσθηση που αποκομίζει ο θεατής.
Ταινία μοναχική μέσα στην ιστορία του γαλλικού σινεμά (αφού δεν υπάρχει παρόμοιά της), το La Dame d'Onze Heures υπογράφεται από ένα σκηνοθέτη που λόγω ηλικίας και συγκυριών βρέθηκε στη σκιά των μεγάλων Γάλλων δημιουργών. Ο Jean Devaivre κάνει ένα κινηματογράφο προσανατολισμένο να προσφέρει στον θεατή υψηλής ποιότητας ψυχαγωγίας.
Ο Bertrand Tavernier σημειώνει για την ταινία: "Στην εξαιρετική πρώτη του ταινία ο Jean Devaivre κινείται από το φανταστικό στην αστυνομική κωμωδία, διευθύνει μια σκοτεινή σκηνή υπέροχα φωτογραφημένη με ονειρικά ή νεορεαλιστικά πλάνα, παίζει με την αλλαγή της οπτικής εν μέσω μίας σκηνής, επιτρέπει στα πρόσωπα ξαφνικά να απευθύνονται στο φακό της κάμερας.
Οι εικόνες και η μουσική βρίσκονται σε αντίθεση (άλλη μια επιτυχία του μουσικού Joseph Kosma). Η αρχική σκηνή της ταινίας είναι κλασική. Ο διάλογος του είναι και αυτός γοητευτικός. Επίσης υπάρχουν οι αριστοτεχνικές ερμηνείες των Pierre Renoir και Pierre Palau (με τον οποίο συναντηθήκαμε στο La Ferme des Sept Péchés) και πάνω απ' όλα Jean Tissier."
Ο Jean Devaivre γεννήθηκε το 1912. Δούλεψε ως σκηνογράφος και βοηθός σκηνοθέτης με τους Pierre Colombier, Maurice Tourneur (La main du diable), Pierre Billon, Leo Joanon (Alerte en Méditerra-née). Επίσης συμμετείχε στο μοντάζ της ταινίας του Boudu sauvé des eaux (Jean Renoir) και στην ταινία του Jacques de Baroncelli, Cessez le feu. Μεταξύ 1941 και 1947 γύρισε δώδεκα μικρού μήκους ταινίες. Έχει σκηνοθετήσει 10 ταινίες μεγάλου μήκους.
Φιλμογραφία: Le roi des resquilleurs (1945), La dame d'onze heures (1947), La ferme des sept péchés (1949), Vendetta en Camargue (1949), L'inconnue de Montréal (1950), Ma femme, ma vache et moi (1951), Un caprice de Caroline chérie (1952), Alerte au Sud (1953), Le fils de Caroline chérie (1954), L'inspecteur aime la bagarre (1956).
Δ.Μ.

La Dame d'Onze Heures
Σκηνοθεσία: Jean Devaivre.
Σενάριο: Jean-Paul Le Chanois (από το βιβλίο του Pierre Apestéguy).
Φωτογραφία: René Gaveau.
Μουσική: Joseph Kosma.
Παίζουν: Paul Meurisse, Micheline Francey, Jean Tissier, Pierre Louis, Junie Astor, Pierre Renoir, Gilbert Gil, Jean Debucourt, Jean Brochard, Pierre Palau.
Διάρκεια: 97 ', 1947, Ασπρόμαυρη, 35 mm, Γαλλία