(Ευλογία)
του Terence Davies
b_505X0_505X0_16777215_00_images_2223_benediction.jpg

H ταραγμένη ζωή του ποιητή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου Ζίγκφριντ Σασούν, μέσα από το βλέμμα ενός από τους πιο αναγνωρίσιμους δημιουργούς του σύγχρονου κινηματογράφου. Πορτρέτο μιας σύνθετης προσωπικότητας που επέζησε από τη φρίκη του πολέμου και βραβεύτηκε για την ανδρεία του αλλά άσκησε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση όταν έληξε η θητεία του, η ταινία αποδίδει με οπτικούς όρους τη μεγαλειώδη, πλην υπόκωφη παρακαταθήκη ενός από τους κορυφαίους πολεμικούς ποιητές της εποχής. H αριστοκρατία και η αφρόκρεμα του λογοτεχνικού και θεατρικού κόσμου του Λονδίνου τον λάτρεψαν, ώσπου ξεκίνησε να συνάπτει σχέσεις με διάφορους άνδρες καθώς προσπαθούσε να συμβιβαστεί με την ομοφυλοφιλία του. Η ιστορία του μιλά για έναν ανήσυχο άνθρωπο σ’ έναν διαλυμένο κόσμο, ο οποίος ψάχνει για ειρήνη και αποδοχή του εαυτού του: ένα θέμα που παραμένει εξίσου επίκαιρο σήμερα.
Ο Terence Davies δηλώνει στον ιστότοπο rogerebert.com: "Νομίζω ότι όταν είσαι παρείσακτος, βλέπεις τη ζωή με διαφορετικό τρόπο. Άκουγα πολύ. Ήμουν το μικρότερο από δέκα παιδιά, επτά επέζησαν, οπότε όταν οι άλλοι μιλούσαν, εγώ απλά άκουγα. Αυτό που συμβαίνει όταν γίνεσαι ακροατής είναι ότι δεν γίνεσαι συμμετέχων. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα. Δεν το συνειδητοποίησα αυτό παρά πολύ, πολύ αργότερα, γιατί τώρα πια δεν είμαι συμμετέχων με αυτή την έννοια. Παρατηρώ, και αυτό σε απομακρύνει. Και αν είσαι παρατηρητής, συνήθως σε αγνοούν. Και ακριβώς γι' αυτό μπορείς να γράψεις ό,τι παρατηρείς ." Και συνεχίζει: "Δεν καταλαβαίνω τον σύγχρονο κόσμο. Είμαι τεχνοφοβικός, δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τίποτα από όλα αυτά τα πράγματα. Όχι μόνο με κατακερματίζει, επειδή δεν το καταλαβαίνω, αλλά με απωθεί, επειδή υπάρχει και πολύς ναρκισσισμός. Αλλά κάποιες στιγμές, αν θέλετε, στην ιστορία, νιώθω ότι μπορώ να το διαχειριστώ, νιώθω ότι μπορώ να είμαι ασφαλής. Δεν αισθάνομαι ασφαλής στον σύγχρονο κόσμο. Όταν είσαι τεχνοφοβικός, όλα αυτά μοιάζουν σχεδόν απάνθρωπα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο καταθλιπτικό από το να μπαίνεις σε ένα τρένο και όλοι να μπαίνουν στους φορητούς υπολογιστές τους..."

(δ.τ.)