του Antoine Chevrollier
(κριτική: Καλλιόπη Πουτούρογλου)

Μια πίστα μοτοκρός στα προάστια μιας γαλλικής κωμόπολης, γνωστή ως La Pampa. Δυο νεαροί μοτοσικλετιστές και φίλοι παιδικοί, ο Willy και ο Jojo περνούν τον περισσότερο χρόνο μαζί, γιορτάζουν τις νίκες τους, μοιράζονται ο ένας τις χαρές του άλλου. Όπως οι πατεράδες τους έχουν επενδύσει πολλά στους αγώνες. Στην πίστα όμως πραγματικός σταρ είναι ο Jojo, ο πρωταθλητής. Ώσπου μια αποκάλυψη- με τραγική κατάληξη- κλονίζει εκ θεμελίων την μικρή κοινότητα, τις οικογενειακές σχέσεις, όχι όμως και τη βαθιά φιλία των αγοριών.
Ταινία ενηλικίωσης, αποκαλύψεων και φανέρωσης ενός νέου κόσμου που διαδέχεται τον παλιό, το Block Pass, πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Antoine Chevrollier δονείται από τον βόμβο των μοτοσυκλετών, τον ενθουσιασμό των δρομέων αλλά και τις δραματικές επιπλοκές μιας τυπικής για την περιοχή επιδεικτικής αρρενωπότητας. Η ταινία που έχει κεντρικό ήρωα τον Willy –είναι ο παρατηρητής της ιστορίας- εστιάζει από τη μια στη φιλία των δύο νεαρών κι από την άλλη σε μια τοπική αγροτική κοινωνία που κουβαλάει τις φαλλοκρατικές νόρμες, τους περιορισμούς, την ομοφοβία και τις εμμονές παλιότερων εποχών. «Είναι σα να βρισκόμαστε στη δεκαετία του ‘50», σχολιάζει το νεαρό κορίτσι της παρέας, που έχει κάνει τις δικές του επιλογές και θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη μετάβαση του κεντρικού ήρωα προς τη συναισθηματική ωρίμανση και ανεξαρτησία.

Ο σκηνοθέτης μεταξύ άλλων δηλώνει για την ταινία : «Ήθελα να εξερευνήσω την πολιτιστική και κοινωνική στενομυαλιά, τον συντηρητισμό που διακατέχει τους ανθρώπους μιας τέτοιας περιοχής, τον οποία βίωσα και εγώ… Η κλασική φόρμουλα της ιστορίας ενηλικίωσης μου επέτρεψε να εξερευνήσω περισσότερα υπαρξιακά ερωτήματα, όπως οι διαφορετικές ευαισθησίες , είτε σεξουαλικές είτε άλλες, επειδή τα πάντα εντείνονται σε αυτή τη συγκεκριμένη ηλικία. Και έδωσε στην ταινία ένα είδος κεντρικού πυρήνα, πάνω και γύρω από την αρένα του μοτοκρός, ένα είδος περιήγησης στον νοητικό κόσμο των ηρώων… Η αρένα, γνωστή ως «La Pampa», βρισκόταν ένα χιλιόμετρο πίσω από το σπίτι μου, οπότε ήμουν εξοικειωμένος με αυτόν τον κόσμο. Το Motocross μου επέτρεψε να εξερευνήσω αυτόν τον ανδροκρατούμενο και τροφοδοτούμενο από τεστοστερόνη κόσμο, χωρίς να καταφύγω σε ήρωες καρικατούρες. Ο Jojo και ο Willy προσπαθούν να χωρέσουν σε αυτόν τον κόσμο με τις όποιες ευαισθησίες τους, αλλά ο συγκεκριμένος κόσμος δεν τους δέχεται. Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν ή να ζήσουν είναι να αποδράσουν».

Φεστιβάλ Καννών (La Semaine de la Critique) 2024