του Στράτου Στασινού
(το σημείωμα του σκηνοθέτη)

“ΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΦΩΣ”: Το μοτίβο αυτό αντανακλάται και στους χώρους της ταινίας. Από τη μια μεριά βρίσκεται το χωριό, με τις συνθήκες και τους κανόνες μιας σημερινής μικρής κοινωνίας (Μαρία) και απέναντι ένας δασωμένος στοιχειωμένος τόπος, αποκλεισμένος και απαγορευμένος για όλους, αφού τον περιβάλλει ένα μυστήριο και μια προκατάληψη (γυναίκα του δάσους).
Συνδετικός κρίκος των δύο κόσμων, η τεχνητή λίμνη που τους ενώνει ή τους χωρίζει και το σπίτι της Βάβως που βρίσκεται δίπλα της, σαν σύνορο. Η Βάβω είναι η γυναίκα-σύμβολο, στην οποία συμπυκνώνονται όλα τα διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Η παρουσίαση των αντιθετικών στοιχείων της ταινίας τονίζεται και με τη διαφορετική παρουσίαση του χώρου για κάθε πλευρά, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη χρήση του φωτός.
Στο χωριό τα περισσότερα γυρίσματα έγιναν σε μικρούς ή κλειστούς χώρους (σπίτι Βάιου, αυλή, καφενείο, εκκλησία), για να αποδοθεί η εσωστρέφεια και οι αγωνίες της μικρής κοινωνίας.
Στη φύση (η λίμνη, το κόκκινο τοπίο, το σπίτι της Βάβως) όπου επικρατεί το μεταφυσικό στοιχείο και η μυστηριακή ατμόσφαιρα, τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε ανοιχτούς χώρους. Το φως που χρησιμοποιήθηκε είναι το φυσικό φως. Οι σκηνές της ομίχλης προσθέτουν επίσης, ένα πέπλο μυστηρίου στην ατμόσφαιρα του δάσους.
Σκοπός εν τέλει είναι να γίνει φανερό ότι οι δύο πλευρές αποτελούν μέρη ενός όλου και κάθε μία εμπεριέχει δυνάμει στοιχεία της άλλης. Γι’αυτό και την ημέρα του Πάσχα, πριν από το τέλος της ταινίας, τα ίδια τοπία θα φωτιστούν με το δυνατό φως του ήλιου κατά το μεσημέρι, σαν να έπαψε ο τόπος να είναι στοιχειωμένος, και οι δύο πλευρές να έχουν γίνει ένα.

“ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ”: Οι δύο βασικοί ήρωες ο Θάνος και η γυναίκα, στην πορεία της ιστορίας μεταλλάσσονται σε κάτι άλλο.
· Ο Θάνος πρωτοεμφανίζεται σαν ένας στιβαρός άντρας – κυνηγός που δε διστάζει να τολμήσει κάτι που κανείς άλλος δεν έπραξε: να περάσει απέναντι, στο «αποκείθε».
· Η κορύφωση έρχεται όταν μυείται τελετουργικά κι έρχεται πια αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό. Είναι το οριακό σημείο όπου από θύτης γίνεται θύμα.
· Η γυναίκα, επιθετική και άγρια στην αρχή, στη συνέχεια γίνεται μια σαγηνευτική νεράιδα –όνειρο του κάθε άντρα- για να φτάσει στην κορύφωση με τον απαγορευμένο καρπό που προσφέρει στο Θάνο, τον έρωτα. Βεβαίως, το τίμημα θα περιμένει την εξόφλησή του και από τους δύο.
· Η Βάβω, το ηθικό στήριγμα του Θάνου, με έναν περίπου αιώνα ζωής πίσω της, κουβαλάει τόσο τη γνώση και την πείρα όσο και τις προκαταλήψεις της λαϊκής παράδοσης. Δείχνει σίγουρη και στιβαρή, καθώς προσπαθεί να τον αποτρέψει απ’ αυτό που υποψιάζεται και θα συμμαχήσει ακόμη και με το διάβολο, κάνοντας μάγια, για να τα καταφέρει.
· Η Μαρία, το ερωτευμένο κορίτσι με το Θάνο, δέσμια των άγραφων νόμων της μικρής κοινωνίας, δε θα μπορέσει να κάνει την επανάστασή της, παρά την απόπειρά της με τον χορό στο καφενείο. Παρ’ όλο που θα χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα για να κρατήσει κοντά της το Θάνο, δε θα τα καταφέρει και θα παραμείνει αυτό που της έταξε η μοίρα, πληγωμένη από αυτό που δεν κατάφερε να είναι.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)