του Σταύρου Στάγκου

Στις 3 Δεκεμβρίου του 1984, μία τρομακτική χημική καταστροφή στο εργοστάσιο φυτοφαρμάκων της αμερικανικής πολυεθνικής εταιρείας UNION CARBIDE, στη Μποπάλ της Ινδίας, συγκλόνισε τον κόσμο: 8.000 νεκροί τις πρώτες 3 μέρες μετά το ατύχημα, 25.000 μέχρι σήμερα, 120.000-150.000 χρόνια ασθενείς (τερατογενέσεις, αύξηση των καρκίνων, οφθαλμολογικά, γυναικολογικά, πνευμονολογικά και ψυχολογικά προβλήματα), διάλυση του κοινωνικού ιστού, χρόνια μόλυνση του περιβάλλοντος, συνθέτουν το εφιαλτικό σκηνικό που διαδραματίζεται ως τις μέρες μας στη Μποπάλ. Το ντοκιμαντέρ διερευνά τόσο αυτό το συγκλονιστικό γεγονός – το Μποπάλ υπήρξε η μεγαλύτερη βιομηχανική καταστροφή στην ιστορία-, όσο και τις τραγικές επιπτώσεις του αλλά και τους δικαστικούς αγώνες των θυμάτων σε ΗΠΑ και Ινδία. Μέσα από τις εικόνες τους αναδύεται με τον πιο τρομαχτικό τρόπο η πολιτική των πολυεθνικών εταιρειών στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου και η διαπλοκή της χημικής βιομηχανίας με το στρατιωβιομηχανικό μπλοκ στις ΗΠΑ.
Ο σκηνοθέτης δηλώνει σχετικά: «Θα ήμουν αφελής αν πίστευα ότι οι πολυεθνικές θα σταματήσουν επειδή κάποια ταινία θα αποκαλύψει και θα κάνει ευρύτερα γνωστά τα εγκλήματά τους. Οι πολυεθνικές εταιρείες κυβερνούν τον κόσμο. Παρ' όλα ταύτα νομίζω ότι μια ταινία μπορεί να βοηθήσει στο να μεγαλώσει η γνώση για το τι συμβαίνει γύρω μας, να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους. Αν τους δραστηριοποιήσει ακόμα καλύτερα!»
Τα γυρίσματα έγιναν στην Ινδία, την Αμερική και την Αγγλία. Παράλληλα με το πλούσιο αρχειακό υλικό, στο ντοκιμαντέρ μιλούν πολίτες της Μποπάλ, πρώην στελέχη και εργαζόμενοι της UNION CARBIDE, ακτιβιστές, ειδικοί πάνω στην ιατρική, νομική και περιβαλλοντική πλευρά του θέματος, όπως ο καθηγητής του ΜΙΤ Noam Chomsky (Νοάμ Τσόμσκι), ο καθηγητής του Warrick University Uprenda Baxi (Ουπρέντα Mπάξι), o υπεύθυνος των χημικών εργαστηρίων της Greenpeace Ευρώπης David Santillo (Ντέιβιντ Σαντίγιο) κ.α.

(πηγή δελτίο τύπου)