του Δημήτρη Ινδαρέ

Ο Θωμάς και η Λίλη διανύουν τον 7ο «δύσκολο» χρόνο του γάμου τους. Η αιφνίδια αναχώρηση της παραδουλεύτρας ανοίγει στη ζωή τους τον ασκό του Αιόλου. Η Λίλη αρνείται να ασχοληθεί με το παιδί και το σπίτι. Ο Θωμάς προσλαμβάνει ως οικιακή βοηθό μια 23χρονη αλλοδαπή πόρνη, την Ιρίνα. Η παρουσία της μέσα στο σπίτι θα λειτουργήσει ως καταλύτης, ενεργοποιώντας όλες τις κρυφές εστίες έντασης μέσα στην οικογενειακή ζωή. Η διάλυση είναι προ των πυλών και το ζευγάρι θα πρέπει να λάβει τις αποφάσεις του.
Ερωτική ηθογραφία που χτίζεται με τους τρόπους μιας κωμωδίας καταστάσεων, η ταινία θέλει να είναι (και το καταφέρνει) ανάλαφρη, ελκυστική και λαμπερή. Το τοπίο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται είναι η οικογένεια, όπως αυτή ορίζεται από τα σύγχρονα ήθη και την αστική ζωή. Απέναντι στις υπευθυνότητες ενός γάμου, αλλά και στις πιέσεις της επαγγελματικής ζωής, και οι δύο ήρωες αισθάνονται να συντρίβονται. Το ζητούμενο για τα δύο κεντρικά πρόσωπα είναι η διάσωση της συναισθηματικής ζωής (που απειλείται από την τριβή της καθημερινότητας) και η κρίση της ηλικίας (το πέρασμα του χρόνου είναι πάντα μια υπόγεια απειλή). Ειρωνική και σαρκαστική απέναντι στους κεντρικούς χαρακτήρες, η σκηνοθεσία διασώζει ένα τόνο τρυφερότητας, παρόλο τον διάχυτο κυνισμό που αντανακλά.
Η Λένα Διβάνη γράφει μεταξύ άλλων σ' ένα κείμενό της για την ταινία του Δημήτρη Ινδαρέ, Γαμήλια νάρκη: "Απ' αφορμή έναν κουρασμένο γάμο (γάμος ξεκούραστος είναι ίσχήμα οξύμωρον, άλλωστε) βάζει στο τραπέζι όλα τα θέματα: το σεξ ως θύμα του πολέμου της καθημερινότητας, την αντιπαλότητα καριέρας και οικογένειας, τον αποσταθεροποιητικό ρόλο των τρίτων στην ευαίσθητη ισορροπία του ζευγαριού και κυρίως το καυτό θέμα του παιδιού. Ο Ινδαρές, πατέρας ο ίδιος, λέει ανοιχτά ό,τι κανένας γονέας δεν παραδέχεται ποτέ δημόσια: τα παιδιά (δηλαδή το ασήκωτο βάρος της ανατροφής τους) όχι μόνο δεν φέρνουν το ζευγάρι πιο κοντά αλλά δυναμιτίζουν συστηματικότατα τα θεμέλια της σχέσης, και τελικά την ισοπεδώνουν αν δεν στηρίζεται σε τόνους συναισθηματικού μπετόν αρμέ. "(Ελευθεροτυπία- Βιβλιοθήκη 21/11/2003)
Ο Δημήτρης Ινδαρές γεννήθηκε στην Πάτρα τον Απρίλιο του 1964. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1987) και Σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου (1987). Έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη κοντά στους Παντελή Βούλγαρη, Nίκο Περάκη, Φρίντα Λιάππα, Διαγόρα Χρονόπουλο και ως διευθυντής παραγωγής στην ταινία Λευτέρης Δημακόπουλος του Περικλή Χούρσογλου. Έχει επίσης σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ και διαφημιστικές ταινίες.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)