Η Ειρήνη και η Στέλλα, δύο αδελφές που μεγάλωσαν στην επαρχία, ζουν τώρα σ' ένα διαμέρισμα στην Αθήνα, σχεδόν απομονωμένες. Πλησιάζουν τα σαράντα, είναι παρθένες και τελείως εξαρτημένες η μια από την άλλη. Ο μοναδικός τους συγγενής, ο εξάδελφός τους Στέφανος, ένας ζωγράφος, με τον οποίο ήταν και οι δύο ερωτευμένες, λείπει χρόνια στο Παρίσι. Όταν όμως γυρίζει, αποφασίζοντας να εγκατασταθεί στην Αθήνα, και τις επισκέπτεται, η ισορρoπία του κλειστού κόσμου των δύο γυναικών και η μεταξύ τους εύθραυστη σχέση, διαταράσσεται και ανατρέπεται, με τραγικές συνέπειες.
Ακολουθώντας τον άξονα «μνήμη-πόθος-ηδονή-κινηματογράφος-κόσμος», οι εικόνες της Φρίντας Λιάππα ακολουθούν τα γυναικεία σώματα και πρόσωπα, προσπαθώντας, ιδιαίτερα στη διάρκεια των ατελείωτων ωρών της νύχτας, να αφουγκραστούν τον βαθύ ερωτισμό, τη μοναξιά, την απειλή που παραμονεύει, την απελπισία και την καταστροφή που πλησιάζει. Ένα ψυχολογικό δράμα που αντλεί από το όνειρο, το παρελθόν, τη δύναμη της μνήμης, την ευαισθησία και την παράδοση του μελοδράματος. Γράφει ο Μπάμπης Κολώνιας: «Οι ήρωες των ταινιών της Λιάππα - κυρίως οι γυναικείοι χαρακτήρες - είναι γήινοι, υλικοί, με πλήρη βιογραφικά στοιχεία. Αλλά, με την προσέγγιση που τους επιφυλάσσει η σκηνοθέτης, με τον τρόπο που αποκαλύπτει τις ενδόμυχες επιθυμίες και τα κρυφά τους τραύματα, μας εμφανίζονται ως μορφές σχεδόν υπερβατικές. Ο χώρος, ρεαλιστικά ορισμένος, αποκτά συχνά, μέσα από τον τρόπο που κινηματογραφείται, διαστάσεις μεταφυσικές, απειλητικές, αποκαλυπτικές».
Σενάριο: Φρίντα Λιάππα
Με τους: Μαρία Σκούντζου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Γρηγόρη Ευαγγελάτο, Μαριτίνα Πάσσαρη, Σταμάτη Φασουλή, Χρυσούλα Διαβάτη, κ.ά.
(δ.τ.)