"Μια απεικόνιση που οφείλει να είναι πολυδιάστατη, δημοκρατική, ενίοτε προκλητική και πάντα ανθρωπιστική".
Αυτό είναι το αίτημα σήμερα, σύμφωνα με τον διευθυντή του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Δημήτρη Εϊπίδη. Στην 5η χρονιά το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, οι ταινίες που συμμετέχουν σ' αυτό διεκδικούν μια απάντηση στα ανοικτά ερωτήματα που θέτει η περίπλοκη και αντιφατική πραγματικότητα. Και είναι ακριβώς οι εικόνες τους που εκπληρώνουν το αίτημα που περιγράφηκε στην αρχή: είναι εικόνες ανοικτές στον κόσμο και στις αντιθέσεις του, και στο κέντρο τους βρίσκεται πάντα ο άνθρωπος του 21ου αιώνα.
Ταινίες λοιπόν που καταγράφουν μια πραγματικότητα, την πραγματικότητα του 21ου αιώνα, οι ταινίες του προγράμματος είναι αιρετικές τόσο στην γραφή τους όσο και στην θεματολογία τους, ανήσυχες απεικονίσεις του κόσμου. Ο Δημήτρης Εϊπίδης σημειώνει σχετικά: "Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ήταν εξ αρχής μια πρόκληση. Από το ξεκίνημά του επιδίωξε να είναι ταυτόχρονα καθρέφτισμα της πραγματικότητας, αφορμή ψυχαγωγίας, έναυσμα κοινωνικής δραστηριοποίησης, χώρος συνάντησης των επαγγελματιών του κινηματογράφου, πεδίο ανάπτυξης των διεθνών συμπαραγωγών και μια πλούσια, καίρια και αιχμηρή συλλογή των εικόνων που συνθέτουν τον σύγχρονο κόσμο".
Στα τμήματα που συγκροτούν το πρόγραμμα του φεστιβάλ θα βρούμε αυτή "την αιχμηρή συλλογή εικόνων" από τις πολλές και διαφορετικές όψεις της πραγματικότητας.
Στις ΜΙΚΡΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ταινίες που αφηγούνται μικρές προσωπικές ιστορίες που ξεχωρίζουν από την ιδιαιτερότητα των θεμάτων και τους τρόπους καταγραφής τους.
Στις ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ έχουμε ταινίες που αφορούν κυρίως σύγχρονα θέματα κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου. Θέματα που ασχολούνται με την ανθρώπινη εμπειρία, όπως αυτή διαμορφώνεται από τις συνθήκες του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι.
Στο ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ καταγράφονται οι διαστάσεις των σύγχρονων περιβαλλοντικών προβλημάτων, οι κίνδυνοι αλλά και οι πολλαπλές όψεις του πλανητικού προβλήματος σήμερα.
Στα ΠΟΡΤΡΕΤΑ: ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ είναι ο ανθρώπινος παράγοντας ως κυρίαρχο στοιχείο μιας θεματικής ενότητας που βρίσκεται στο κέντρο. Εδώ η ζωή, η καθημερινότητα, αλλά και οι πολλαπλές ιστορικές και πολιτισμικές διακυμάνσεις επηρεάζουν καθοριστικά την αφήγηση.
Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ επικεντρώνεται σε γεγονότα και πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της σύγχρονης πραγματικότητας και αποτελούν ζωντανό κομμάτι της ιστορίας.
Στο ΑΡΓΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ είναι μια περιήγηση στις διαφορετικές όσο και παράδοξες εκδοχές της σεξουαλικότητας στον κόσμο σήμερα.
Τέλος στο τμήμα ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΚΟ είναι οι ήχοι και οι ρυθμοί της μουσικής που δίνουν τον τόνο, καθώς εδώ όλες οι ταινίες έχουν ως θέμα την μουσική στις διάφορες μορφές της.
Φέτος το ελληνικό τμήμα του φεστιβάλ παρουσιάζει μια καινοτομία αφού για πρώτη φορά η ελληνική παρουσία είναι τόσο πλούσια και πληθωρική. Ο Δημήτρης Εϊπίδης σημειώνει: "Για πρώτη φορά φέτος, το Φεστιβάλ διαρκεί δέκα μέρες, σε αντίθεση με τις επτά των προηγούμενων χρόνων, δίνοντας τη δυνατότητα παρουσίασης ενός μεγαλύτερου προγράμματος. Επίσης, σε μια δυναμική προσπάθεια τόνωσης της ελληνικής παραγωγής ντοκιμαντέρ, ιδρύει ένα Διαγωνιστικό τμήμα για τα ελληνικά ντοκιμαντέρ, που θα απονείμει τρία βραβεία συνοδευόμενα από χρηματικά έπαθλα".
Το εντυπωσιακό πρόγραμμα του φεστιβάλ συμπληρώνουν τα όχι ευκαταφρόνητα αφιερώματα. Αυτά είναι ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΕΜΑΤΑ: ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ όπου μέσα από πρόσφατες ταινίες αναζητά να φωτίσει την ανθρώπινη εμπειρία της κατοχής, του πολέμου και της καταπίεσης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Στην MARGIE SMILOW μια από τις πιο επιτυχημένες και ισχυρές γυναίκες στο χώρο του ντοκιμαντέρ. Τα έργα που εμφανίζονται στη φιλμογραφία της είναι μεγαλόπνοα και ο ρόλος της στη δημιουργία τους κεντρικός: η Margaret Smilow είναι παραγωγός
Στον NICHOLAS PHILIBERT, ένα από τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους δημιουργούς ντοκιμαντέρ,. Οι αρχικές του σπουδές ήταν στη Φιλοσοφία, ένα τομέα που σύντομα εγκατέλειψε για χάρη του κινηματογράφου αλλά που σίγουρα άφησε βαθιές τις επιρροές στο ανθρωπιστική ματιά του δημιουργού.
Στον MICHAEL MOORE δημοσιογράφο, συγγραφέα, σκηνοθέτη και πολιτικό ακτιβιστή. Βραβευμένος στο Φεστιβάλ Καννών (2002) ο Michael Moore είναι ίσως ο πιο δημοφιλής δημιουργός ντοκιμαντέρ όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά και του κόσμου ολόκληρου. Οι ταινίες του ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, βραβεύονται όπου προβάλλονται και καταφέρνουν να εξασφαλίσουν διανομή, σημειώνοντας έτσι μια αξιοσημείωτη -για τα δεδομένα του ντοκιμαντέρ- εμπορική καριέρα.
Στον ΓΙΑΝΝΗ ΣΜΑΡΑΓΔΗ με τα κινηματογραφικά δοκίμια του , μια ιδιότυπη μορφή ντοκιμαντέρ γύρω από τους Έλληνες ποιητές και τους τόπους που τους ενέπνευσαν, στα οποία διαπλέκεται ο λόγος με την εικόνα.
Στην ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΛΙΟΥ με τα ντοκιμαντέρ κοινωνικής καταγγελίας και προβληματισμού, με την σειρά των Γυναικείων Πορτραίτων, όπου κατέγραψε την γυναικεία φωνή, με το ιστορικό ντοκιμαντέρ, όπου καταγράφει μια σειρά από τόπους (Λυκία, Μακεδονία, Ήπειρος, κ. ά) συνδυάζοντας το οδοιπορικό με τον λόγο των ιστορικών - αλλά και με άλλα θέματα, όπως το οικολογικό πνεύμα της ορθοδοξίας ή τον σωκρατικό λόγο.
Τέλος στον ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΡΥΩΝΑ και στο εθνογραφικό ενδιαφέρον των θεμάτων του και της κινηματογραφικής του ματιάς που προσφέρει πολύτιμες εικόνες όχι μόνο από την Μακεδονία αλλά και από την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

(Πηγή δελτίο τύπου του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ 2003)