Παρασκευή 9/9
Ang babaeng humayo (The Woman Who Left), Lav Diaz
Για την Horacia Somorostroη ζωή είναι μια φυλακή, ένα διαρκές βάσανο. Οι απρόοπτες αλλαγές της ζωής, το τυχαίο είναι πάντα πολύ δύσκολο και ανεξήγητο για εκείνη. Το έτος είναι 1997. Η πριγκίπισσα Νταϊάνα πεθαίνει σ’ ένα βίαιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο κόσμος είναι λυπημένος για το θάνατο του Μητέρα Τερέζα. Και οι Φιλιππίνες είναι εγκλωβισμένες στο φόβο. Είναι το βασίλειο των απαγωγών της Ασίας.
Με τους Charo Santos-Concio, John Lloyd Cruz
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Lav Diaz δηλώνει: «Τι είναι αυτό που μας διαμορφώνει ως ανθρώπινα όντα; Η έμπνευση της ταινίας είναι Ο Θεός βλέπει την αλήθεια αλλά περιμένει του Τολστόι. Είχα διαβάσει την ιστορία πριν πολλά, πολλά χρόνια. Θυμάμαι τώρα μόνο την πλαίσιο. Έχω ήδη ξεχάσει την ιστορία και τα ονόματα των χαρακτήρων. Θυμάμαι ότι αυτό που μου έκανε πραγματικά εντύπωση, όταν τη διάβαζα, ήταν ότι κανένας από μας δεν καταλαβαίνει πραγματικά τη ζωή. Πραγματικά δεν ξέρουμε τίποτα. Αυτή είναι μία από τις πιο βασικές αλήθειες της ύπαρξης. Ή αλλιώς, μερικοί από μας μπορεί τουλάχιστον να αισθάνονται μια συνέχεια, ότι τα πράγματα που κάνουμε μπορεί να έχουν συνέπειες. Και τις περισσότερες φορές, υποτασσόμαστε και συμμορφωνόμαστε με την τυχαιότητα της ζωής.»

Na mlijecnom putu (On The Milky Road), Emir Kusturica
Άνοιξη εν καιρώ πολέμου. Κάθε μέρα, πάνω σε ένα γαϊδουράκι, ένας γαλατάς διασχίζει το μέτωπο παρακάμπτοντας τις σφαίρες μεταφέρει τα πολύτιμα εμπορεύματά του στους στρατιώτες. Ευλογημένος από την τύχη, φαίνεται να έχει μπροστά του ένα ειρηνικό μέλλον... Μέχρι την άφιξη μιας μυστηριώδους Ιταλίδας. Τότε η ζωή του αλλάζει. Έτσι αρχίζει μια ιστορία ενός παθιασμένου και απαγορευμένου έρωτα που θα βυθίσει και τους δύο σε μια σειρά από φανταστικές και επικίνδυνες περιπέτειες. Τους ενώνει η μοίρα, και τίποτα και κανείς δεν φαίνεται ότι μπορεί να τους σταματήσει ...
Με τους Monica Bellucci, Emir Kusturica, Sloboda Micalovic, Predrag Manojlovic
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Emir Kusturica δηλώνει: «Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η ταινία είναι ένα σύγχρονο παραμύθι που δημιουργήθηκε από πολλές όψεις της ζωής μου. Κατάλαβα ότι όσο κινηματογράφος είναι ένας συνδυασμός των τεχνών, αυτή τη φορά η ζωή μου ήταν πάρα πολύ επικεντρωμένη στην απλότητα σχετικά μ’ αυτήν την ταινία. Ήταν μια μακρά διαδικασία και η προσέγγισή μου στα γυρίσματα ήταν σύμφωνη με τη φιλοσοφία μου και η σχέση μου με τη φύση και με τον τρόπο που οι άνθρωποι αισθάνονται πραγματικά για τη ζωή.»

À jamais, Benoît Jacquot
Η Laura και ο Rey ζουν σε ένα μεγάλο απομονωμένο σπίτι δίπλα στη θάλασσα. Αυτός είναι ένας σκηνοθέτης,και αυτή ηθοποιός στις ταινίες που αυτός σκηνοθετεί. Ο Rey πεθαίνει κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες –είναι δυστύχημα ή αυτοκτονία; Η Laura μένει μόνη της στο σπίτι. Αλλά σύντομα, δεν είναι πλέον από μόνη της. Κάποιος είναι εκεί, είναι ο Rey, σαν ένα όνειρο που διαρκεί περισσότερο από την νύχτα...
Με τους Mathieu Amalric, Julia Roy, Jeanne Balibar
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Benoît Jacquot δηλώνει: «Αυτή είναι η ιστορία ενός πένθους, και ως εκ τούτου, είναι για μια επιστροφή από τον Άλλο κόσμο, μια ιστορία φαντασμάτων. Μια νεαρή γυναίκα θρηνεί,  όπως μια ηθοποιός που συνθέτει το χαρακτήρα που υποδύεται ή ως μια παράφρον σε παραλήρημα , περνώντας από την παραίσθηση στην εσωτερίκευση, και στη συνέχεια, στην αναπαράσταση αυτού του ξένου σώματος  για να ανακτήσει το δικό της. Λέγεται Laura, μια αναφορά στην ταινία με το ίδιο όνομα: μια ιστορία φαντασμάτων. Μου θυμίζει επίσης το γεγονός ότι όλες οι ταινίες που παίρνουν τον κινηματογράφο σοβαρά (έστω και λίγο) είναι, ένα ή τον άλλο τρόπο, με πνεύματα.
 «Στον κινηματογράφο, η εικόνα είναι η αναπόφευκτη απουσία ενός σώματος που αναπαρίσταται» (Barthes). Το παράδοξο είναι ότι αυτή η απουσία παράγει "κάτι περισσότερο-από παρουσία ». Εγγραφές επικλήσεις όντων, προσωρινά ή μόνιμα έξω από το κάδρο. Οι ατελείωτες εναλλαγές  παρουσίας και απουσίας, αυτό που φαίνεται και το κρυφό, το ορατό και το αόρατο, το μπροστά και το πίσω -οι εικόνες αυτές είναι κοινοί  τόποι άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο, για τους σκηνοθέτες κατά τη στιγμή των γυρισμάτων. Και, επίσης, την ίδια στιγμή ό, τι ακούγεται ή δεν ακούγεται, ό, τι λέγεται ή δεν λέγεται... Μερικές φορές σενάρια όπως αυτό συγκεντρώνουν όλες  αυτές τις οπτικές σε κάτι ενιαίο, και αυτό είναι το συναίσθημα.»


Πέμπτη 8/9
Paradis, Andrei Konchalovsky
Η ταινία αφηγείται την συναρπαστική ιστορία τριών ατόμων, της Olga, του Jules και τουHelmut, των οποίων οι διαδρομές διασταυρώνονται εν μέσω των ερειπίων του πολέμου. Η Olga, μια ρωσίδα μετανάστρια αριστοκρατικής καταγωγής και μέλος της Γαλλικής Αντίστασης, συλλαμβάνεται από την αστυνομία των Ναζί επειδή έκρυψε παιδιά εβραϊκής καταγωγής. Στη φυλακή συναντά τον Jules, έναν Γάλλο συνεργάτη των Ναζί που τού έχει ανατεθεί να ερευνήσει την υπόθεσή της. Ο Jules, προσφέρεται να τη βοηθήσει , ωστόσο τα γεγονότα παίρνουν μια αναπάντεχη τροπή. Η Olga στέλνεται σ’ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, και εκεί συναντά τον Helmut έναν υψηλόβαθμο αξιωματικό των SS, που κάποτε ήταν τρελά ερωτευμένος μαζί της …
Με τους Julia Vysotskaya, Christian Clauss, Philippe Duquesne, Victor Sukhorukov, Peter Kurt.
 Ο σκηνοθέτης της ταινίας Andrei Konchalovsky δηλώνει: « Η ιστορία είναι γεμάτη από μεγάλες τραγωδίες, οι  περισσότερες από τις  οποίες  παραμένουν στο μυαλό μας ως παραπτώματα της αρχαιότητας που δεν θα μπορούσαν ενδεχομένως να αναπαραχθούν σήμερα. Μία από τις πιο τρομακτικές στιγμές της ιστορίας της γενιάς μου ήταν η άνοδος του ναζιστικού κόμματος και η εξόντωση εκατομμυρίων Εβραίων και όσων άλλων δεν ταίριαζαν στο ναζιστικό ιδανικό ενός "τέλειου" γερμανικού "παραδείσου". Αυτές οι θηριωδίες κάνουν φανερές τις δυνατότητες της ανθρωπότητας για το Κακό. Αν και αυτά τα γεγονότα συνέβησαν στο παρελθόν, η ίδια ριζοσπαστική και γεμάτη μίσος σκέψη είναι εμφανής σήμερα και απειλεί τις ζωές και την ασφάλεια πολλών σ’ όλο τον κόσμο. Η ταινία αντικατοπτρίζει έναν εικοστό αιώνα γεμάτο με μεγάλες ψευδαισθήσεις θαμμένες στα ερείπια, τους κίνδυνους της ρητορικής του μίσους και την ανάγκη της ανθρωπότητα να χρησιμοποιήσει τη δύναμη της αγάπης για να θριαμβεύσει στο Κακό».

Questi giorni, Giuseppe Piccioni
Μια επαρχιακή πόλη. Ανάμεσα στα παλιά τείχη, σε νυχτερινές εξορμήσεις κατά μήκος της παραλίας και εκδρομών στη φύση, διαδραματίζονται οι καθημερινές τελετουργίες και οι ελπίδες τεσσάρων κοριτσιών. Η φιλία τους δεν είναι το αποτέλεσμα κάποιων κοινών ενδιαφερόντων ή ιδανικών. Δεν βρίσκονται μαζί εξαιτίας των ομοιοτήτων, αλλά από συνήθεια, περιστασιακούς ενθουσιασμούς, κάποιες αντιθέσεις και συναισθήματα που καλλιεργούνται στα κρυφά. Η φιλία τους, όμως, είναι μοναδική και ανεπανάληπτη, όπως ακριβώς μοναδικές και ανεπανάληπτες είναι οι λίγες ημέρες του ταξιδιού που κάνουν μαζί στο Βελιγράδι. Εκεί τους περιμένεις ένας μυστηριώδης φίλος και η πιθανότητα για να εργαστούν.
Με τους Margherita Buy, Marta Gastini, Laura Adriani, Maria Roveran, Caterina Le Caselle, Filippo Timi
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Giuseppe Piccioni δηλώνει: «Ποιά είναι αυτή ψευδαίσθηση της αιωνιότητας που κινδυνεύει να διακοπεί όταν το μέλλον φαίνεται τόσο γεμάτο υποσχέσεις; Γιατί ένα ταξίδι, που γίνεται για να εδραιωθεί μια φιλία, να διαταράξει την ισορροπία της ζωής της ομάδας; Δούλεψα μ’ αυτά τα κορίτσια για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, διότι, πολύ απλά, αυτές είναι η ταινία. Ήθελα επίσης να αφηγηθώ τη σωματική αίσθηση της ύπαρξης, τόσο τυπικής αυτής της ηλικίας, αυτήν την ενέργεια. Δεν θέλαμε μια ιστορία που να είναι πολύ προμελετημένη».
 
Gantz:o, Yasushi Kawamura
Ο Masaru Kato πέθανε σ’ ένα δυστύχημα στο οποίο είχε ακούσια εμπλακεί. Παραδόξως, ξυπνάει σε ένα δωμάτιο που δεν έχει δει ποτέ. Εκεί, συναντά τα μέλη της λεγόμενης " Team Tokyo" /Ομάδας του Τόκιο,  ο αρχηγός της οποίας, ο Kurono, μόλις είχε πεθάνει. Στη συνέχεια, μαζί με την Team Tokyo, ο Masaru πηγαίνει στην Οσάκα, μια πόλη που περιβάλλεται από έναν ωκεανό της φωτιάς. Τώρα ο Masaru παίζει σ’ ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου: συναντά την αντίπαλη ομάδα, την “Team Osaka” , τα μέλη της οποίας είναι απατεώνες, πολεμά τους εξωγήινους, συναντά την Anzu Yamasaki, μέλος της Team Osaka. Αντιμέτωπος με διάφορες δυσκολίες, ο Kato συνεχίζει να παλεύει για να γυρίσει πίσω στο σπίτι και τον αδελφό του, το μοναδικό μέλος της οικογένειάς του.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Yasushi Kawamura δηλώνει: «Η θρυλική σειρά GANTZ/Osaka έγινε η πρώτη ταινία που σκηνοθετώ. Ο συγγραφέας, Hiroya Oku δημιούργησε αυτό το manga, που επικεντρώνεται σε θέματα όπως ο θάνατος, η δικαιοσύνη και η βία. Πιστεύω ότι έχω καταφέρει να έχω αυτά τα στοιχεία σε μια διασκεδαστική ταινία που ανάλογή της κανείς πριν δεν έχει δει».

 
Τετάρτη 7/9
Jackie, Pablo Larraín
Μετά τη δολοφονία του Πρόεδρου Κένεντι, η πρώτη κυρία Jacqueline Kennedy παλεύει με τη θλίψη και το συναισθηματικό τραύμα για να ανακτήσει την πίστη της, να παρηγορήσει τα παιδιά της, και να καθορίσει την ιστορική κληρονομιά του συζύγου της.
Με τους Natalie Portman, Peter Sarsgaard, Greta Gerwig, John Hurt
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Pablo Larraín δηλώνει: “Μια σφαίρα διαπέρασε το λαιμό του Προέδρου και η επόμενη σφαίρα, η οποία ήταν θανατηφόρα, κατέστρεψε τη δεξιά πλευρά του κρανίου του ... Η 34χρονη γυναίκα του, Ζακλίν Κένεντι, καθόταν δίπλα του. (...) Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία της δολοφονίας του John F. Kennedy. Πως ήταν οι επόμενες τρεις μέρες για την Ζακλίν; Μέσα στη θλίψη, με τα παιδιά της ταραγμένα, τα μάτια όλου του κόσμου πάνω της; Η Jackie ήταν μια βασίλισσα χωρίς στέμμα, ο οποίος έχασε και το θρόνο της και τον σύζυγό της. Κομψή, επιθυμητή, εξελιγμένη, η Jacqueline Kennedy ήταν μια από τις πιο φωτογραφημένες γυναίκες του 20ου αιώνα, για την οποία έχουν γραφτεί εκατοντάδες βιβλία, και είναι το θέμα αμέτρητων ταινίες και τηλεοπτικών σειρών. Και όμως, γνωρίζουμε πολύ λίγα γι 'αυτήν. Πολύ κλειστή, μυστηριώδης, ίσως αυτή να είναι η πιο άγνωστη -γνωστή γυναίκα της σύγχρονης εποχής. Θέλω να πιστεύω ότι ποτέ δεν θα είμαστε απόλυτα σίγουροι γι 'αυτήν.(...) Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να την αναζητήσουμε. Και να κάνουμε μια ταινία από τα θραύσματα. Κομμάτια μνήμης. Μέρη. Ιδέες. Εικόνες. Άνθρωποι.(...)”

Voyage Of Time: Life's Journey, Terrence Malick
Το σύμπαν ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας σ' αυτή την εμπειρία για τις αισθήσεις, το μυαλό και τη ψυχή. Το ντοκιμαντέρ Voyage of Time: Life’s Journey / Ταξίδι του Χρόνου: το ταξίδι της ζωής είναι μια εξερεύνηση σε πλανητικό παρελθόν μας, μια αναζήτηση της θέσης της ανθρωπότητας στο μέλλον. Εστιάζοντας στην ενέργεια της ίδιας της φύσης, η ταινία συγχωνεύει καινοτόμα ειδικά εφέ με εντυπωσιακά πλάνα από όλο τον κόσμο, αναζητώντας ό,τι διαρκεί, ό,τι διασώζεται από την πάροδο του χρόνου.
Η δράση ανιχνεύει την επιστημονική χρονολόγηση του σύμπαντος, από τη γέννηση των άστρων στην έκρηξη της νέας ζωής στη γη. Ο Malick προσκαλεί τον θεατή να εξερευνήσει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η ταινία παρουσιάζει μια σειρά από φυσικά φαινόμενα - ουράνια και επίγεια, μακροσκοπικά και μικροσκοπικά-. Η άγρια γεωλογία του πρώιμου πλανήτη. Τα πρώτα κύτταρα, η καλλιέργεια, η διαίρεση. Η έλευση των ψαριών, τα δάση, οι δεινόσαυροι και ο άνθρωπος - όλα αυτά μεταλλάσσονται σε έναν ύμνο στη φύση, τη ζωή, το σύμπαν...
Με τη Cate Blanchet.
Οι παραγωγοί της ταινίας δηλώνουν: “Η ταινία Voyage of Time: Life’s Journey / Ταξίδι του Χρόνου: το ταξίδι της ζωής, είναι μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια νέα και συναρπαστική κινηματογραφική εμπειρία. Χρησιμοποιούμε τη δύναμη του κινηματογράφου για τη σύμμειξη της πιο πρόσφατης επιστημονικής γνώσης του σύμπαντος με τα μυστήρια και το πάθος της τέχνης, σ' ένα αισθησιακό ταξίδι που, για κάθε άτομο, γίνεται μια μοναδική προσωπική ανακάλυψη. Ο θεατής είναι ελεύθερος να εξερευνήσει τα σχεδόν 14 δισεκατομμύρια χρόνια του σύμπαντος μας, και να θέσει ερωτήσεις ... που σπάνια τίθενται στις προσωπικές μιας στιγμές ... και οι οποίες παρ 'όλα αυτά διαπερνούν τις ζωές μας. Τι σημαίνει , μετά από όλους αυτούς τους αιώνες, για να είμαστε, εδώ, τώρα; “

Τρίτη 6/9
Une vie, Stéphane Brize
Νορμανδία, 1819. Η Jeanne είναι μια νεαρή γυναίκα γεμάτη όνειρα και αθωότητα. Επιστρέφει στο σπίτι της μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης της σε ένα μοναστήρι. Παντρεύεται έναν υποκόμης της περιοχής, τον Julien de Lamare. Όμως αυτός σύντομα αποκαλύπτει τον πραγματικό του εαυτό: είναι ένας μίζερος και άπιστος άνθρωπος. Σιγά-σιγά οι αυταπάτες της Jeanne διαλύονται...
Με τους Judith Chemla, Jean-Pierre Darroussin, Swann Arlaud, Yolande Moreau.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Stéphane Brize δηλώνει: “Η Jeanne le Perthuis des Vauds, που στη συνέχεια μετά το γάμο της με τον Julien, θα γίνει η Jeanne de Lamare, εισέρχεται στη λεγόμενη "ενήλικη" ζωή χωρίς να θρηνήσει τον χαμένο παράδεισο της παιδικής ηλικίας, δηλαδή τη στιγμή στη ζωή, όταν όλα φαίνονται τέλεια. Εκείνη τη στιγμή, όταν οι ενήλικες είναι αυτοί που γνωρίζουν τα πάντα, οι οποίοι λένε ότι δεν πρέπει να λέμε ψέματα και οι οποίοι, ως εκ τούτου, δεν ψεύδονται ποτέ, ή έτσι τουλάχιστον νομίζουμε. Σ' αυτή τη στιγμή της ζωής, που βλέπουμε τα πράγματα χωρίς το βάθος του χρόνου. Καθώς όμως μεγαλώνουμε, αυτό το ιδανικό γίνεται πιο ισχνό, και μερικές φορές μπορεί να μετατραπεί σε απογοήτευση. Για να αποφευχθεί αυτό, θα πρέπει να βρεθούν τα εργαλεία προστασίας. Θα πρέπει να γίνουν κατανοητοί οι μηχανισμοί που συνδέουν τους ανθρώπους και να διατηρείται η σωστή απόσταση για να αποφευχθεί η βαθιά απογοήτευση, όταν γινόμαστε μάρτυρες της βαρβαρότητας των ανθρώπινων σχέσεων. Η Jeanne δεν θέλει, δεν μπορεί ή δεν ξέρει πώς να κάνει να εξελιχθεί η οπτική της για τη ζωή. Αυτό την κάνει ένα πολύ ξεχωριστό άτομο Είναι ένα υπέροχο, σπάνιο ον γιατί στη σκέψη της δεν υπάρχει κρυφή ατζέντα. Και γι' αυτό ό,τι την κάνει τόσο γοητευτική είναι και ό,τι την καταδικάζει”.

The Bad Batch, Ana Lily Amirpour
Ένα άγριο δυστοπικό παραμύθι που διαδραματίζεται σε μια χέρσα περιοχή του Τέξας, όπου οι απόβλητοι της κοινωνίας προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα.
Με τους Suki Waterhouse, Jason Momoa, Keanu Reeves, Jim Carrey, Giovanni Ribisi.

One More Time With Feeling (3D), Andrew Dominik
Αρχικά βασισμένο σε μια παράσταση, το One More Time With Feeling εξελίχθηκε σε κάτι πολύ πιο σημαντικό, δεδομένου ότι βυθίζεται στο τραγικό σκηνικό της συγραφής και της ηχογράφησης του άλμπουμ. Γύρω από την παρουσίαση του νέου άλμπουμ των Bad Seeds, υφαίνονται συνεντεύξεις και βίντεο γυρισμένο από τον Dominik. Οι εικόνες συνοδεύονται από την αφήγηση και τους\ αυτοσχέδιους στοχασμούς του Nick Cave. Το αποτέλεσμα είναι σκληρό, εύθραυστο και ακατέργαστο: μια πραγματική κατάθεση ψυχής για έναν καλλιτέχνη που προσπαθεί να βρει το δρόμο του μέσα από το σκοτάδι.
Με τον Nick Cave.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Andrew Dominik δηλώνει: “Όταν ο Nick με πλησίασε για την παραγωγή μιας ταινίας γύρω από τη συγγραφή και την εκτέλεση του νέου άλμπουμ των Bad Seeds, Skeleton Tree, είχα ήδη δει πάρα πολλά από αυτόν, αφού βρεθήκαμε μαζί του και με την οικογένειά του τη στιγμή του θανάτου του γιου του. Η άμεση απάντησή μου ήταν "Γιατί θέλετε να το κάνετε αυτό;" . Ο Nick μου είπε ότι είχε κάποια πράγματα που έπρεπε να πει, αλλά δεν ήξερε σε ποιον να τα πει. Η ιδέα μιας παραδοσιακής συνέντευξη, είπε, ήταν απλά ανέφικτη. Ωστόσο αισθανόταν την ανάγκη όλοι όσοι νοιαζόταν για τη μουσική του ότι έπρεπε να κατανοήσουν τη βασική κατάσταση των πραγμάτων. Μου φάνηκε ότι ήταν παγιδευμένος και απλά χρειαζόταν να κάνει κάτι- οτιδήποτε- για να δώσει την εντύπωση της κίνησης προς τα εμπρός.”

Δευτέρα 5/9
La región salvaje, Amat Escalante
Σε μια μικρή πόλη, μια νεαρή μητέρα η Alejandra μεγαλώνει τα δύο αγόρια με τον σύζυγό Angel. Ο αδελφός της Fabian εργάζεται ως νοσοκόμος σε ένα τοπικό νοσοκομείο. Η ήρεμη ζωή τους αναστατώνεται από την άφιξη της μυστηριώδους Veronica. Το σεξ και ο έρωτας είναι κάτι εύθραυστο σε κάποιες περιοχές, όπου υπάρχουν ισχυρές οικογενειακές αξίες, η υποκρισία, η ομοφοβία, και ο αρσενικό σοβινισμός. Η Veronica τους πείθει ότι στο κοντινό δάσος, μέσα σε μια απομονωμένη καλύβα, υπάρχει κάτι που δεν είναι αυτού του κόσμου, το οποίο θα μπορούσε να είναι η απάντηση σ' όλα τα προβλήματά τους. Κάτι του οποίου στη δύναμη δεν μπορούν να αντισταθούν και με το οποίο είτε πρέπει να κάνουν ειρήνη είτε υποστούν την οργή του.
Με τους Ruth Ramos, Simone Bucio, Jesús Meza, Edén Villavicencio.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Amat Escalante δηλώνει: “Αυτή η ταινία είναι το όραμα ενός αγώνα για την ανεξαρτησία μιας νεαρή γυναίκα που γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια κουλτούρα που κυριαρχείται από τον αρσενικό σοβινισμό, το μισογυνισμός και την ομοφοβία. Η έμπνευση και ιδέα προήλθε από έναν τίτλο εφημερίδας στη γενέτειρά μου Guanajuato, στο Μεξικό, η οποία έγραφε τα εξής: "Πνίγηκε η μικρή αδερφή”. Ήταν ένας νοσοκόμος που εργαζόταν σ' ένα δημόσιο νοσοκομείο, και είχε αφιερώσει τη ζωή του στην εξυπηρέτηση του κοινού. Ωστόσο έχει μείνει στην ιστορία για όλους όσους διαβάζουν την εφημερίδας, ως «μια μικρή αδερφή». Αυτή η επικεφαλίδα υπήρξε το έναυσμα για την ταινία La región salvaje. Πρόσθεσα σ' αυτήν την ιστορία και την πτυχή τρόμου /φαντασίας, μ' ένα πλάσμα, για να δημιουργήσω μια συμβολική αναπαράσταση της διφορούμενης πολυπλοκότητας του Id: η πηγή των σωματικών αναγκών μας, των θέλω, των επιθυμιών και των παρορμήσεων, ιδιαίτερα των σεξουαλικών και επιθετικών παρορμήσεων μας.”

Piuma, Roan Johnson
Για τον Ferro και την Cate θα είναι οι πιο δύσκολοι εννέα μήνες της ζωής τους, αν και ακόμα δεν το έχουν συνειδητοποιήσει . Θα σκεφτούν το μωρό μετά τον τοκετό. Προς το παρόν, πρέπει να μελετήσουν για το δίπλωμα με τους φίλους τους. Έχουν να κάνουν ένα ταξίδι στην Ισπανία και το Μαρόκο. Έχουν μπροστά τους το μεγαλύτερο σε διάρκεια καλοκαίρι της ζωής τους, ένα ολοκαίνουργιο σπίτι για την κοινή ζωή τους. Ο Ferro και η Cate είναι μόνο δεκαοκτώ χρονών.
Δεν είναι μόνο αυτοί που δεν είναι έτοιμοι, αλλά και οι γονείς τους. Οι γονείς του Ferro προσπαθούν να τους βοηθήσουν και στη συνέχεια, σχεδόν χωρίζουν. Οι γονείς της Cate είναι πολύ δύσκολοι. Παρ 'όλα αυτά, όλοι έχουν να αντιμετωπίσουν ένα εγγόνι που έρχεται δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα. Συνήθως τριάντα -σαράντα χρόνια προετοιμασίας χρειάζονται για να είναι κάποιος έτοιμος να γίνει γονιός. Η Cate και ο Ferro έχουν μόνο εννέα μήνες προετοιμασίας...
Με τους Luigi Fedele, Blu Yoshimi Di Martino, Sergio Pierattini, Michela Cescon, Francesco Colella.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Roan Johnson δηλώνει: “Έγραψα αυτή την ιστορία μαζί με τους Ottavia, Davide, και Carlotta καθώς προσπαθούσαμε να ξεπεράσουμε ένα μεγάλο κοινό μας φόβο: το να έχεις ένα παιδί. Το κλειδί βρέθηκε σε αυτό το είδος της ιστορίας, για δύο παιδιά, σαν τον Ferro και την Cate. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να κρατήσουμε αποστάσεις, δραματοποιώντας τη σύγκρουση που θέλαμε να αφηγηθούμε. Και ακριβώς όπως αυτοί , μπορούμε και εμείς να σώσουμε τους εαυτούς μας, αν παίξουμε τα χαρτιά

Κυριακή 4/9
El ciudadano Ilustre, Mariano Cohn, Gastón Duprat
Ο Αργεντίνος συγγραφέας Daniel Mantovani έχει ζήσει στην Ευρώπη τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Είναι γνωστός για την κατάκτηση του βραβείου Νόμπελ στη λογοτεχνία. Τα μυθιστορήματά του απεικονίζουν τη ζωή στην Salas, τη μικρή πόλη όπου γεννήθηκε και όπου δεν έχει επιστρέψει. Η τοπική κυβέρνηση της Salas τον καλεί για να τον τιμήσει με το μετάλλιο του διακεκριμένου πολίτη. Αυτό το ταξίδι είναι μια θριαμβευτική επιστροφή στην πόλη όπου γεννήθηκε, ένα ταξίδι στο παρελθόν για να συναντηθεί και πάλι με φίλους, ιστορίες αγάπης, και τα τοπία της νεότητας του. Ωστόσο πάνω απ 'όλα είναι ένα ταξίδι στην καρδιά της λογοτεχνίας του, την πηγή της έμπνευσής του. Εκεί, ο Mantovani επιβεβαιώνει τόσο τις συγγένειες που τον δένουν με το Salas όσο και τις απόλυτες διαφορές....
Με τους Oscar Martínez, Dady Brieva, Andrea Frigerio, Nora Navas, Gustavo Garzón.
Οι σκηνοθέτες της ταινίας Mariano Cohn, Gastón Duprat, δηλώνουν : “Η ταινία El Ciudadano Ilustre παρουσιάζει διάφορα σύγχρονα θέματα. Ένα από αυτά είναι η απόρριψη της εξωτερικής, κριτικής προοπτικής που ο κύριος χαρακτήρας, ένας συγγραφέας που έχει ζήσει έξω από τη χώρα του για δεκαετίες, αντιπροσωπεύει για τους συμπατριώτες του και τις εθνικιστικές τους απόψεις. Γι' αυτόν τον κοσμοπολίτη συγγραφέα, ο ήσυχος τρόπος ζωής της πατρίδας του και η εξύψωση των τοπικών εθίμων συνεπάγεται μια κοινωνία που απορρίπτει κάθε ιδέα της προόδου. Επιπλέον αυτής της σύγκρουσης είναι και η ανοιχτή πληγή της υπερηφάνειας της Αργεντινής: να είναι μια χώρα με μεγάλους συγγραφείς, αλλά χωρίς βραβείο Νόμπελ στη λογοτεχνία. Η ταινία εστιάζει σ' αυτό το θέμα και τον κύριο χαρακτήρα, ο οποίος κερδίζει το βραβείο Νόμπελ -ό,τι δηλαδή αρνήθηκαν στον Jorge Luis Borges”.

Spira mirabilis, Massimo D'Anolfi, Martina Parenti
Φωτιά: Η Leola One Feather και ο Moses Brings Plenty, μια αγία γυναίκα και ένας πνευματικός ηγέτης, και η μικρή τους κοινότητα Lakota αντιστέκονται εδώ και αιώνες στις προσπάθειες της κοινωνίας να τους εξολοθρεύσει.
Γη: Τα αγάλματα του καθεδρικού ναού του Μιλάνου που υποβάλλονται σε συνεχή αναγέννηση.
Αέρας: Ο Felix Rohner και η Sabina Scharer, μουσικοί που έχουν εφεύρει μεταλλικά μουσικά όργανα / γλυπτά.
Νερό: Ο Shin Kubota, ένας Ιάπωνας επιστήμονας-τραγουδιστής ο οποίος μελετά το nutricula Turritopsis, μια μικρή, αθάνατη μέδουσα.
Αιθέρας: Η Marina Vlady η οποία μέσα σε ένα σινεμά αφηγείται το Ο Αθάνατος του Borges.
Αυτά είναι τα κορυφαία πρόσωπα της Spira Mirabilis, ενός ντοκιμαντέρ γυρισμένου σε διάφορα μέρη του κόσμου. Μια οπτική συμφωνία, ένας ύμνος για τα καλύτερα  της ανθρωπότητας και για το δρόμο προς την αθανασία.
Οι σκηνοθέτες της ταινίας Massimo D'Anolfi, Martina Parenti, δηλώνουν : “Αφού μάθαμε για τον Shin Kubota και τις μελέτες του σχετικά με την αθάνατη μέδουσα, συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό ήταν το σημείο εκκίνησης της ταινίας: ένας άνθρωπος που παλεύει με την αθανασία. Μας ενδιέφερε να κάνουμε μια ταινία όπου ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τα δικά του όρια και τις φιλοδοξίες του. Μέσα από μια διαδρομή από συσσωρεύσεις και νύξεις καταλάβαμε ότι το νερό έπρεπε να συνοδεύεται και από όλα τα άλλα στοιχεία της φύσης: γη, αέρας, φωτιά, αιθέρας. Μιλάνο, Βέρνη, Wounded Knee και Shirahama συνθέτουν, σ' ένα φανταστικό χάρτη, το σχέδιο ενός θαυμάσιου σπιράλ. Η ταινία συνδυάζει τον ορθολογισμό και το συναίσθημα για να δημιουργήσει μια ποιητική τοιχογραφία που εστιάζει στο καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας, που δείχνει τις ευθύνες της ανθρωπότητας, τις αδυναμίες της και τις δυνάμεις καθώς αντιμετωπίζει τον κόσμο. Το Spira Mirabilis είναι μια στοχαστική ταινία που προσπαθεί να αγγίξει “την καρδιά της καρδιάς των πραγμάτων” με τέτοιο τρόπο που μια μεταμόρφωση της πραγματικότητας γεννιέται από μια παρατήρηση. Είναι από αυτήν την ένταση που προέρχεται το “θαυμάσιο σπιράλ": από την απόπειρα της ανθρωπότητας να αποδεχτεί και, ταυτόχρονα, να ξεπεράσει τα όριά της”.

Σάββατο 3/9
Brimstone, Martin Koolhoven
Ένα έπος για την επιβίωση στην κόλαση της αμερικανικής Άγριας Δύσης. Μια ιστορία για τη δύναμη της γυναικείας φύσης.
Η ηρωίδα είναι η Liz που καταδιώκεται από έναν εκδικητικό ιεροκήρυκα, έναν ζηλωτή. Όμως η Liz είναι μια πραγματική επιζήσασα: δεν είναι θύμα. Είναι μια γυναίκα με τρομακτική δύναμη που με εκπληκτική γενναιότητα διεκδικεί μια καλύτερη ζωή για την ίδια και την κόρη της.
Με τους Dakota Fanning, Guy Pearce, Emilia Jones, Kit Harington, Carice Van Houten
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Martin Koolhoven, δηλώνει: “Όλοι  οι σκηνοθέτες αγαπούν τα γουέστερν. Όμως είναι δύσκολο να κάνεις κάτι πρωτότυπο σ' ένα είδος με τόσες πολλές μεγάλες ταινίες. Και είναι γι 'αυτό που μου πήρε αρκετά χρόνια για να γράψω ένα: ήθελα να είναι μια ταινία προσωπική και ολλανδική, όπως τα σπαγγέτι γουέστερν ήταν ιταλικά. Αν και η ταινία ξεκίνησε με την αγάπη μου για το είδος, όπως έγραφα, η ιστορία γινόταν όλο και πιο επιτακτική. Το Brimstone/ Θειάφι είναι μια ταινία για τη θρησκεία και τη βία. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που είναι αποφασισμένη να επιβιώσει της φρίκης που αντιμετωπίζει”.

Frantz, François Ozon
Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια μικρή γερμανική πόλη,  η Άννα θρηνεί καθημερινά στον τάφο του αρραβωνιαστικού της Frantz, που σκοτώθηκε σε μάχη στη Γαλλία. Μια μέρα ένας νεαρός Γάλλος, ο Adrien, αφήνει επίσης  λουλούδια στον τάφο. Ωστόσο, η παρουσία του ανέσως μετά τη γερμανική ήττα εξάπτει τα πάθη.
Με τους Pierre Niney, Paula Beer, Marie Gruber, Ernst Stötzner, Cyrielle Claire
Ο σκηνοθέτης της ταινίας François Ozon, δηλώνει: “Αρκετές από τις εμμονές μου βρίσκονται στην ταινία Frantz. Αλλά η αντιμετώπισή τους σε μια διαφορετική γλώσσα, με άλλους ηθοποιούς, σε χώρους εκτός της Γαλλίας, με αναγκάζει να ανακαλύψω εκ νέου τον εαυτό μου και ελπίζω να δίνει στις θεματικές αυτές μια νέα δύναμη, μια νέα διάσταση. Υπήρχαν πολλές συναρπαστικές προκλήσεις σε αυτήν την ταινία. Ποτέ πριν δεν είχα κινηματογραφήσει τον πολέμο, μια σκηνή μάχης, μια μικρή γερμανική πόλη, το Παρίσι σε μαύρο και άσπρο, στα γερμανικά ... Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να αφηγηθώ αυτή την ιστορία από τη γερμανική οπτική, από την πλευρά των ηττημένων, μέσα από τα μάτια αυτών που είχαν ταπεινωθεί από τη συνθήκη των Βερσαλλιών. Έτσι θα μπορούσα να δείξω πώς η Γερμανία εκείνη την εποχή ήταν γόνιμο έδαφος για τη διάδοση του εθνικισμού. Ήθελα επίσης να παίξω με τα κλασικά θέματα του μελοδράματος όπως η ενοχή και η συγχώρεση,  και να τα μετατρέψω σε ένα αποσυγχρονισμό των συναισθημάτων. ”

The Young Pope, Paolo Sorrentino
Η ταινία αφηγείται, σε δέκα επεισόδια, την ιστορία του Lenny Belardo, ή αλλιώς Πίος XIII, τον πρώτο Αμερικανό Πάπα στην ιστορία. Η εκλογή του φαίνεται να ήταν το αποτέλεσμα μιας απλής και αποτελεσματικής εκστρατείας των μέσων ενημέρωσης στο Κολέγιο των Καρδιναλίων. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, τα φαινόμενα μπορεί να απατούν...  Ο τόπος είναι το Βατικανό, και τα πρόσωπα είναι οι αρχηγοί της Εκκλησίας. Και το πιο μυστηριώδες και αντιφατικό από όλα αυτά αποδεικνύεται ότι είναι ο Πίος XIII. Πονηρός και αφελής, ειρωνικός και σχολαστικός, αρχαϊκός και πολύ μοντέρνος, γεμάτος αμφιβολίες και αποφασιστικός, περίλυπος και αδίστακτος ο Πίος XIII προσπαθεί να διασχίσει το μακρύ ποτάμι της ανθρώπινης μοναξιάς, προκειμένου να βρει έναν Θεό για  να προσφέρει στην ανθρωπότητα. Αλλά, και για τον εαυτό του ...
Με τους Jude Law, Diane Keaton, Silvio Orlando, Scott Shepherd, Cécile de France, Javier Cámara, Ludivine Sagnier, Tony Bertorelli, James Cromwell
Ο σκηνοθέτης της ταινίας  Paolo Sorrentino, δηλώνει: “Τα εμφανή σημάδια της ύπαρξης του Θεού. Τα εμφανή σημάδια της απουσίας του Θεού. Πώς να αναζητήσεις  την πίστη και πώς να χάσεις την πίστη. Το μεγαλείο της αγιότητας -τόσο μεγάλο ώστε να είναι αβάστακτο. Όταν καταπολεμήσεις τον πειρασμό και όταν δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο παρά να υποταχθείς σ' αυτόν. Η εσωτερική μονομαχία μεταξύ των μεγάλων ευθυνών του επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας και τα βάσανα ενός  απλού ανθρώπου, του οποίου το πεπρωμένο (ή το Άγιο Πνεύμα) ήθελε να γίνει Πάπας. Τέλος, πώς να διαχειριστείς και να χειριστείς την εξουσία σε καθημερινή βάση σε ένα κράτος που έχει την απάρνηση της εξουσίας και την ανιδιοτελή αγάπη για τον πλησίον ως δόγμα και ηθική επιταγή. Ο Young Pope / Νέος Πάπας είναι όλα τα προηγούμενα”.

Παρασκεύη 2/9
Nocturnal Animals, Tom Ford
Ο Tom Ford σκηνοθετεί ένα στοιχειωμένο ρομαντικό θρίλερ που διερευνά τις λεπτές γραμμές ανάμεσα στον έρωτα και τη σκληρότητα, την εκδίκηση και τη λύτρωση. Η Susan Morrow, μια έμπορος έργων τέχνης στο Λος Άντζελες, ζει μια προνομιούχα αλλά χωρίς νοήμα ζωή με τον σύζυγό της Hutton Morrow. Ένα Σαββατοκύριακο, όμως, όταν ο Hutton λείπει σε επαγγελματικό ταξίδι, η Susan βρίσκει ένα πακέτο στο γραμματοκιβώτιο της. Είναι ένα μυθιστόρημα, με τίτλο Nocturnal Animals, που γράφτηκε από τον πρώην σύζυγό της Edward Sheffield, με τον οποίο δεν είχε καμία επαφή εδώ και χρόνια. Το σημείωμα του Edward Sheffield, που συνοδεύει το χειρόγραφο, προτρέπει τη Susan για να το διαβάσει. Μόνη τη νύχτα, στο κρεβάτι, η Susan αρχίζει να διαβάζει. Το μυθιστόρημα είναι αφιερωμένο σε αυτήν ... Αλλά το περιεχόμενό του είναι βίαιο και καταστροφικό....
Με τους Jake Gyllenhaal, Amy Adams, Michael Shannon, Aaron Taylor-Johnson, Isla Fisher, Laura Linney
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Tom Ford, δηλώνει: “ Το Nocturnal Animals είναι μια ιστορία με δίδαγμα για τη συμφιλίωση με τις επιλογές που έχουμε κάνει, καθώς προχωράμε στη ζωή και με τις συνέπειες των αποφάσεών μας. Σε μια όλο και πιο αναλώσιμη κουλτούρα όπου τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων μας μπορούν τόσο εύκολα να πεταχτούν, αυτή η ταινία είναι μια ιστορία πίστης, αφοσίωσης και αγάπης. Είναι μια ιστορία για την απομόνωση που όλοι μας αισθανόμαστε, για τη σημασία της εκτίμησης των προσωπικών σχέσεων στη ζωή που μας έχουν στηρίξει”.

El Cristo ciego, Christopher Murray
Ο Michael πιστεύει ότι έχει βιώσει μια θεία αποκάλυψη στην έρημο. Οι γείτονές του είναι δύσπιστοι και τον αντιμετωπίζουν ως τον τρελό του χωριού. Ένα βράδυ, ένας παιδικός του φίλος εμπλέκεται σε ατύχημα σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Ο Michael τα παρατά όλα για να πάει για προσκύνημα στην έρημο για να θεραπεύσει το φίλο του μ’ ένα θαύμα. Ένα ταξίδι στη διάρκεια του οποίου θα διασχίσει την απελπισία μιας κοινωνίας που αναζητά την πίστη.
Με τους Michael Silva, Bastian Inostroza, Ana Maria Henriquez, Mauricio Pinto
 Ο σκηνοθέτης της ταινίας Christopher Murray, δηλώνει: “Η ταινία l Cristo ciego /Ο τυφλός Χριστός είναι μια ταινία για το πως η πίστη είναι ένας τρόπος επιβίωσης μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο. Η ιστορία του ήρωα διαδραματίζεται στην έρημο της βόρειας Χιλής, το πιο σημαντικό θρησκευτικό τόπο της χώρας και ένα μέρος με μια κοινωνική δραματική πραγματικότητα. Και τα δύο είναι συνέπεια των εταιρειών που ήρθαν και άδικα εκμεταλλεύθηκαν τους ορυκτούς πόρους, απογυμνώνοντας τις τοπικές κοινότητες από το δικαίωμα να ζουν όπως τους αξίζει”.

The Bleeder, Philippe Falardeau
Η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία του Chuck Wepner, του άνθρωπου που ενέπνευσε την σειρά ταινιών Rocky-ένας πωλητής ποτών από το New Jersey που άντεξε 15 γύρους με το μεγαλύτερο πυγμάχος όλων των εποχών, τον Muhammad Ali. Στα δέκα χρόνια της ζωής του στο ρινγκ, ο Wepner υπέμεινε 2 knockouts, 8 κατάγματατα μύτης και 313 ράμματα. Αλλά οι σκληρότερες μάχες που έδωσε ήταν έξω από το ριγκ: μια επική ζωή με ναρκωτικά, αλκοόλ, γυναίκες, και διακυμάνσεις απο τα υψηλά επίπεδα στα χαμηλά.
Με τους Liev Schreiber, Naomi Watts, Elisabeth Moss, Ron Perlman, Jim Gaffigan, Pooch Hall
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Philippe Falardeau, δηλώνει: “Η ταινία The Bleeder /Το κάθαρμα δεν είναι μια ταινία για την πυγμαχία. Είναι μια ταινία με ένα μπόξερ ως κεντρικό ήρωα. Το αποκορύφωμα της ταινίας δεν διαδραματίζεται στο ρινγκ -αν και νομίζω ότι κάναμε πολύ καλή δουλειά στο ρινγκ-, και νομίζω ότι οι θεταές θα απολαύσουν την ταινία: είναι συναρπαστική. Είναι διασκεδαστική. Υπάρχουν τόσα πολλά σημεία της πλοκής που προέρχονται από την πραγματική ζωή: είναι μια μεγάλη βόλτα στη δεκαετία του 1970. Νομίζω ότι είχαμε συνείδηση, όταν κάναμε την ταινία, ότι το 1970 είναι επίσης ένας χαρακτήρας στην ταινία-η μουσική, ο σχεδιασμός, τα ρούχα που φορούσαν τότε- κάτι που κάνει την ταινία σέξι”.

Πέμπτη 1/9
The Light Between Oceans, Derek Cianfrance
Στο απομακρυσμένο τοπίο της Δυτικής Αυστραλίας, μετά από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας βετεράνος με ανοικτά ακόμα τα τραύματα, ξεκινά τη νέα του δουλειά ως φαροφύλακας. Μέσα στη μοναξιά του νησιού αναζητά παρηγοριά. Ο ίδιος σκοπεύει να μείνει μόνος, μέχρι που συναντά μια νεαρή γυναίκα από την πόλη. Παρά τα εμπόδια, ο έρωτας κυριαρχεί, παντρεύονται και ελπίζουν να ξεκινήσουν μια οικογένεια,. Όμως η μοίρα κάνει την εμφάνιση της. Μια βάρκα με ένα κατέχουν ένα νεκρό άνδρα και ένα βρέφος φθάνει στη στεριά. Μια αλυσίδα των αποφάσεων πυροδοτεί ανεξέλεγκτες συνέπειες.
Με τους Michael Fassbender, Alicia Vikander, Rachel Weisz, Emily Barclay.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Derek Cianfrance, δηλώνει : “Όταν ήμουν 8 ή 9, συνήθιζα να φαντάζομαι κάθε σπίτι ως ένα νησί. Και στα νησιά αυτά ζούσαν οικογένειες. Αν έχεις ποτέ να επισκεφτείς ένα από αυτά τα νησιά, που θα σε υποδεχόταν με λαμπερά χαμόγελα και γοητευτικά λόγια. Αλλά όταν οι πόρτες και τα παράθυρα είναι κλειστά, η συμπεριφορά αυτών των νησιών αλλάζει - η αλήθεια έρχεται στην επιφάνεια. Μερικές φορές άκουγες φωνές να φέρνει ο άνεμος, από απέναντι πλευρά του δρόμου. Ή θα έβλεπες μια μελανία στο χέρι ενός φίλου, κρυμμένη ακριβώς κάτω από ένα κοντομάνικο πουκάμισο.
Έτσι άρχισα καταγράφω τα πράγματα που είδα στο νησί με την οικογένεια μας, την αλήθεια μου, τα μυστικά μας.Τα κατέγραψα σε ταινία: εικόνες ανθρώπων που κλαίγανε, ένα βίντεο του πατέρα μου τσαντισμένος γιατί έμεινε από λάστιχο στη μέση της ερήμου. Η οικογένειά μου δεν ήταν πολύ ενθουσιασμένη από αυτό και καμία από τις φωτογραφίες μου δεν έγινε οικογενειακή φωτογραφία.
Μετά από πολλά χρόνια... μου έδωσαν ένα αντίτυπο του The Light Between Oceans του Μ.Ι. Stedman σχετικά μ' ένας φαροφύλακας που ζει σ' ένα νησί με τη γυναίκα και το μωρό του. Και έχουν ένα μυστικό που προσπαθούν να κρύψουν από τον κόσμο. Ένιωθα πως γεννήθηκα για να πω την αλήθεια τους.”

Arrival, Denis Villeneuve
Η ταινία είναι ένα προκλητικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. Όταν μυστηριώδη διαστημόπλοια προσγειώνονται σ' ολόκληρο τον κόσμο, μια ομάδα-ελίτ -με επικεφαλής τη γλωσσολόγο εμπειρογνώμονα Louise Banks- συγκροτείται για να ερευνήσει την κατάσταση. Καθώς η ανθρωπότητα παραπαίει στο χείλος του παγκόσμιου πολέμου, η Louise Banks και η ομάδα της προσπαθεί να βρει απαντήσεις. Και για να τις βρουν η Louise Banks θα αναλάβει ένα ρίσκο που θα μπορούσε να απειλήσει τη ζωή της, και πολύ πιθανόν όλην την ανθρωπότητα.
Με τους Amy Adams, Jeremy Renner, Forest Whitaker, Michael Stuhlbarg.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Denis Villeneuve, δηλώνει : “Το Story of Your Life από τον Ted Chiang, είναι ένα διήγημα που διερευνά με παιχνιδιάρικη διάθεση και ποιητικότητα τις έννοιες πίσω από την επιστημονική θεωρία Sapir-Whorf: τη θεωρία ότι η γλώσσα θα μπορούσε να αλλάξει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Ο σεναριογράφος Eric Heisserer έγραψε το Arrival, εμπνευσμένο από αυτό το λογοτεχνικό κόσμημα. Επτάποδα επισκέπτονται τη Γη, χωρίς προφανή λόγο, ενώ οι γλωσσολόγοι σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να κατανοήσουν το σκοπό τους. Ανάμεσά τους, η Louise Banks που στο τέλος αυτού του ταξιδιού θα ανακαλύψει μια νέα μορφή της ταπεινοφροσύνης. Από μια συνομιλία με το θάνατο, πέρα από σιωπές, μπορείς κάτι να μάθεις, Δεν ξέρω αν ο Walt Disney πήρε LSD στη ζωή του, αλλά νομίζω ότι θα τον εξείταρε αυτό το ταξίδι.”

Les beaux jours d'Aranjuez (3D), Wim Wenders
Μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα. Ένας κήπος. Μια βεράντα. Μια γυναίκα και ένας άνδρας κάτω από τα δέντρα. Ένας απαλός καλοκαιρινός άνεμος. Στο βάθος, στην απέραντη πεδιάδα, το Παρίσι. Μια συζήτηση αρχίζει: ερωτήσεις και απαντήσεις μεταξύ της γυναίκας και του άνδρα. Οι σεξουαλικές εμπειρίες, η παιδική ηλικία, μνήμες, η ουσία του καλοκαιριού, η διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών: η γυναικεία οπτική και η ανδρική αντίληψη. Στο βάθος, στο σπίτι, ο συγγραφέας, κατά τη διαδικασία της σύλληψης και καταγραφής αυτού το διάλογου. Ή μήπως συμβαίνει αντίστροφα; Αυτά τα δύο πρόσωπα του υπαγορεύουν τι θα γράψει : το διάλογο μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας;
Με τους Reda Kateb, Sophie Semin, Jens Harzer, Nick Cave.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Wim Wenders, δηλώνει : “Το Les Beaux Jours d'Aranjuez βασίζεται στο θεατρικό έργο ενός παλιού φίλου, του Peter Handke. Ο υπότιτλος του είναι “Ένας καλοκαιρινός διάλογος”. Σπάνια η φύση της διαφοράς μεταξύ ανδρών και γυναικών έχει παρουσιαστεί με μεγαλύτερη σαφήνεια. Όπως επίσης, και σε ποιο βαθμό οι προσδοκίες, οι ελπίδες και η οπτική στο  παρελθόν τους μπορεί να αποκλίνουν. Και πώς, παρά το γεγονός αυτό -ή ακριβώς λόγω αυτού-, ο μεταξύ τους διάλογος είναι μαγευτικός. Είναι μια μονομαχία, ένα παιχνίδι Q & A. Θεμελιώδης προϋπόθεσή του: η άνευ όρων ειλικρίνεια. Οι ηθοποιοί, η Sophie Semin και ο Reda Kateb, εμπλέκονται σ' αυτόν τον διάλογο, μ' ένα τρόπο εντυπωσιακό. Ενώ τα δέντρα γύρω τους, η θέα της Ile-de-France, η πεδιάδα που εκτείνεται με το Παρίσι στον ορίζοντα, γίνεται το φόντο σ' αυτό το πολύ προσωπικό, ανατριχιαστικό παιχνίδι ”.

Τετάρτη 1/9
La La Land, Damien Chazelle
Η ταινία αφηγείται την ιστορία της Mia, μιας επίδοξης ηθοποιού και του Sebastian, ενός αφοσιωμένου στην τζαζ μουσικού, που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα σε μια μεγαλούπολη. Μια πόλη όπου οι ελπίδες και τα συναισθήματα συνθλίβονται. Αυτό το πρωτότυπο μιούζικαλ της καθημερινής ζωής που εκτυλίσσεται στο σύγχρονο Λος Άντζελες, διερευνά τη χαρά και τον πόνο όταν επιδιώκεις τα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα.
Με τους Ryan Gosling, Emma Stone, John Legend, J.K. Simmons, Finn Wittrock.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Damien Chazelle δηλώνει : “Με το La La Land, ήθελα να κάνω ένα μιούζικαλ για καλλιτέχνες και ονειροπόλους, και τον αγώνα τού να εξισορροπείς τα όνειρα με τις απαιτήσεις της πραγματικής ζωής.
“Κόλλησα” με τα μιούζικαλ την πρώτη φορά που είδα τις ταινίες του Jacques Demy, και από τότε δεν ξεκόλλησα. Κανένα άλλο κινηματογραφικό είδος δεν με συγκινεί τόσο πολύ. Τα μιούζικαλ μπορεί να είναι φανταστικά, αλλά κανένα άλλο κινηματογραφικό είδος δεν είναι πιο συναισθηματικά ειλικρινές (...). Η ταινία μιούζικαλ έχει σχέση με μια συγκεκριμένη λογική - όπου το περπάτημα μπορεί να γίνει χορός και η συνομιλία μπορεί να γίνει τραγούδι. Υπάρχει πάντα μια εξήγηση γι 'αυτό; Όχι δεν χρειάζεται να υπάρχει: αυτή είναι η ομορφιά! Επίσης αφορά την ενδιάμεση κατάσταση -τα ασαφή σύνορα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, όταν η μαγεία και η καθημερινότητα αναμειγνύονται μεταξύ τους. Αφορά τη χαρά, αυτό το μεταβαλλόμενο και ασαφές συναίσθημα που παίρνετε όταν αρχίζει η μουσική, όταν το μέλλον μοιάζει άπειρο. Και τέλος, αφορά τη μελαγχολία:γιατί το κάθε τραγούδι πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει.
Ήθελα να κάνω μια ταινία γι' αυτά τα μεγάλα όνειρα, χρησιμοποιώντας το πιο υπερυψωμένο από τα κινηματογραφικά είδη, για την ανίχνευση της κίνησης μέσα και έξω από το τραγούδι, προς και μακριά από το όνειρο, μ' έναν τρόπο που να δίνει την αίσθηση -ελλείψει μιας καλύτερης λέξης-, πραγματικό. Πάνω απ 'όλα,ήθελα να αφηγηθώ μια συναισθηματική και γεμάτη, αποχρώσεις ιστορία στο ύφος μιας ενός ’Scope έπους με τραγούδι-και-χορού- το πρώτο κοκκίνισμα του έρωτα, την λύπη μιας χαμένης ευκαιρίας, την ελπίδα ότι ένα όνειρο που μπορεί να γίνει τελικά πραγματικότητα -ό,τι δηλαδή μπορεί να κάνει τη ζωή μιούζικαλ.”

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή, κατάλογος Φεστιβάλ Βενετίας)