Μήλα, Χρήστος Νίκου
Στη διάρκεια μιας  πανδημίας που προκαλεί ξαφνική αμνησία, ο Άρης (Άρης Σερβετάλης), ένας  άντρας γύρω στα 40, εντάσσεται σε πρόγραμμα αποκατάστασης  που έχει σχεδιαστεί ειδικά για αμνησιακούς  που δεν τους αναζητάει κανείς, με σκοπό  να τους βοηθήσει να δημιουργήσουν μια νέα ταυτότητα. Ακολουθώντας ηχογραφημένες οδηγίες  ο άντρας  αρχίζει να δημιουργεί νέες αναμνήσεις,  που τις αποτυπώνει  φωτογραφικά με μία κάμερα. Ο Άρης σταδιακά φαίνεται να  επιστρέφει σε μια κανονική ζωή, οπότε  και συναντάει την Άννα, μια γυναίκα που ακολουθεί το ίδιο πρόγραμμα.  
Ο σκηνοθέτης δηλώνει σχετικά με την ταινία: «Πόσο επιλεκτική είναι η μνήμη μας; Θυμόμαστε αυτά που πραγματικά ζήσαμε ή αυτά που επιλέξαμε να θυμόμαστε; Μπορούμε να ξεχάσουμε αυτά που μας έχουν πληγώσει; Μήπως τελικά βαθιά μέσα μας δε θέλουμε να ξεχάσουμε τις οδυνηρές εμπειρίες , γιατί χωρίς αυτές χάνουμε την ύπαρξή μας; Και τελικά μήπως είμαστε όσα δεν ξεχνάμε; Τα «Μήλα», μια αλληγορική κωμικοτραγωδία είναι στον πυρήνα της μια απόπειρα διερεύνησης των  τρόπων  λειτουργίας της μνήμης μας και πώς αυτοί  μας επηρεάζουν. Πώς επιδρούν σ’ αυτήν τα συναισθήματα και ειδικά  η τεχνολογία, που στις μέρες μας καταγράφει εύκολα πληροφορίες αδρανοποιώντας τον εγκέφαλο. Η ταινία αναφέρεται επίσης και στον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε την απώλεια της μνήμης μας, των αγαπημένων μας, των συναισθημάτων μας. Είναι συναρπαστικό και κατά κάποιο τρόπο παράλογο, πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος από τη στιγμή που μπαίνουμε στην ενηλικίωση. Πρόθεσή μου σ’αυτή την ταινία είναι να δημιουργήσω έναν κόσμο γνώριμο, τοποθετημένο στο πρόσφατο παρελθόν, σε μια κοινωνία στην οποία η τεχνολογία δεν είναι ακόμα τόσο παρούσα. Μια κοινωνία μοναχικών ανθρώπων στην οποία η αμνησία εξαπλώνεται σαν ιός. Το «Μήλα»  ξεκινά σε ένα τέτοιο δυστοπικό περιβάλλον, αλλά σύντομα αποκτά μια ματιά πιο  ανθρωποκεντρική.»

(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Βενετίας. επιμέλεια Π.)