του Frank Capra
Η ταινία Αρσενικό και παλιά δαντέλα (Arsenic and Old Lace) (1944) του Frank Capra είναι μια μακάβρια, ξεκαρδιστική, τρελή μαύρη κωμωδία. Θεωρείται μια ως από τις σημαντικότερες και απολαυστικότερες κωμωδίες του κλασικού χολιγουντιανού σινεμά.
Ο κριτικός θεάτρου Μόρτιμερ Μπρούστερ [Cary Grant/Κάρι Γκραντ], αν και ορκισμένος εργένης, αποφασίζει τελικά να παντρευτεί την αγαπημένη του Ελέιν [Priscilla Lane/ Πρισίλα Λέιν].
Τώρα όμως πρέπει να επισκεφθεί τις δυο γεροντοκόρες θείες του, για να τους ανακοινώσει το ευχάριστο γεγονός. Μόνο που θ' ανακαλύψει ότι αυτές οι γλυκές γριούλες έχουν ένα μακάβριο χόμπι: να δηλητηριάζουν ηλικιωμένους, μοναχικούς κυρίους κι ύστερα να τους θάβουν στο υπόγειο του σπιτιού τους.
Τα πράγματα ωστόσο θ' αποδειχτούν ακόμη χειρότερα... 
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Joseph Kesselring/ Τζόζεφ Κέσσελρινγκ που έγραψε το 1939. Το έργο έκανε πρεμιέρα στο Foulton Theatre της Νέας Υόρκης στις 10 Ιανουαρίου 1941 και ήταν τόσο τεράστια η επιτυχία του, που δεν κατέβηκε παρά τρία χρόνια αργότερα, ύστερα από 1.444 παραστάσεις. Ο Frank Capra ζητούσε από τους πρωταγωνιστές και τις πρωταγωνίστριές του να μην μακιγιάρονται και να ντύνονται όπως και στην καθημερινή ζωή τους. Σιχαινόταν τις μανιέρες και ζητούσε από τους ερμηνευτές του να μην φωνάζουν, να μιλάνε χαλαρά, φιλικά και να να μην σφυροκοπούν τους θεατές, αλλά να λένε με φυσικότητα τις ατάκες τους. Έκανε ελάχιστες πρόβες, για να μην κουραστούν οι ηθοποιοί και χάσουν τη φρεσκάδα τους. Ήθελε να μοιάζουν με «αληθινούς ανθρώπους, που μιλούν σαν αληθινοί άνθρωποι». Επέμενε πως ήταν ευθύνη του σκηνοθέτη να κάνει τους ηθοποιούς να μπουν στο πετσί του ρόλου τους. «Δεν υπάρχουν κακοί ηθοποιοί», ισχυριζόταν, «μονάχα κακοί σκηνοθέτες». Ελάχιστοι κινηματογραφιστές κατάφεραν να εκμαιεύσουν τέτοιον αυθορμητισμό από τους ηθοποιούς τους. «Όσο μικρός κι αν είναι ο ρόλος», έλεγε, «αντιμετωπίζω όλους τους ηθοποιούς μου σαν σταρ».
Η Pauline Kael γράφει για την ταινία: «Ο σκηνοθέτης Frank Capra βάζει τον Grant να ερμηνεύει με ένα τρόπο φρενήρη, την αναποφασιστικότητα του, έτσι ώστε κατά ένα μεγάλο μέρος της δράσης να φαίνεται ο πιο τρελός από οποιονδήποτε άλλο. Ο ρόλος του διαμορφώθηκε σαν να προοριζόταν για τον Fred MacMurray (σ.τ.ε. ηθοποιός έπαιξε στην ταινία Double Indemnity), αλλά ο Grant ωθήθηκε σε μια υπερβολική σε τόνο ερμηνεία, τραβώντας παραπάνω από το κανονικό το αποσβολωμένο ύφος του, απλώνοντας την σαν χλιμίντρισμα κραυγή του. Η εύθυμη διάθεση του Capra κάνει τον Grant να δείχνει σαν ένας μανιακός ευνούχος» .
(πηγή δ.τ.)
