του Patrice Leconte
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)
Από τότε που ήμουν παιδί, αγαπούσα το να πηγαίνω στο κομμωτήριο – και γύρω στα 12 ή 13, αυτή η απόλαυση έγινε ακόμα πιο έντονη, γιατί αντί για κομμωτή απέκτησα κομμώτρια…
Επιπλέον αγαπούσα το ότι αυτή η γυναίκα ασχολούταν μαζί μου. Μύριζε όμορφα, ήταν γλυκιά, μιλούσε με μια ήρεμη φωνή. Φανταζόμουν ότι ο άντρας που ζούσε μαζί της ήταν ο πιο ευτυχισμένος άντρας του κόσμου. Από τότε πήρα τον όρκο ότι στο μέλλον θα παντρευόμουν μια κομμώτρια, όμως η μοίρα αποφάσισε κάτι άλλο για μένα. Και χωρίς αμφιβολία, ακριβώς επειδή δεν παντρεύτηκα μια κομμώτρια, βάλθηκα να γράψω αυτή την ταινία που διηγείται την ιστορία που θα μπορούσα να είχα ζήσει. “Ο Εραστής της Κομμώτριας“/ Le mari de la coiffeuse είναι μια ιστορία αγάπης που δεν είναι αυτοβιογραφική, αλλά θα έπρεπε να είναι.
(...) Δεν ήθελα να μοιραστώ το “Ο Εραστής της Κομμώτριας“ με κανέναν. Αισθανόμουν υπερβολικά δική μου την ιστορία ώστε να δεχτώ να χώσει τη μύτη του οποιοσδήποτε άλλος εκτός από εμένα. Τι ξιπασιά και ανοησία. 
Αρχικά έγραψα τριάντα σελίδες, ένα είδος λεπτομερούς σύνοψης. Εκείνη την εποχή ετοιμαζόμουν να γυρίσω την ταινία “Monsieur Hire” και δεν ήθελα η κομμώτριά μου και ο εραστής της ν’ αποκοιμηθούν στο διάστημα αυτό. Έτσι λοιπόν ζήτησα από τον Κλοντ Κλοτζ/ Claude Klotz, που γνώριζα λιγάκι – είχα ήδη διαβάσει το “Povcheri” και μου είχε αρέσει πολύ – να γράψει μια πρώτη εκδοχή διαλόγων του σεναρίου, ολομόναχος, όσο εγώ γύριζα το “Monsieur Hire”. Αρχίσαμε να δουλέυουμε την ίδια μέρα, και τελειώσαμε επίσης να δουλεύουμε την ίδια μέρα – ένας χαριτωμένος συγχρονισμός. Συμφωνήσαμε πως ό,τι έγραφε θα μου άνηκε, και ότι μπορούσα να κάνω με το υλικό ό,τι μου φαινόταν.
Και τελικά έγραψα το σενάριο της ταινίας βασιζόμενος στους διαλόγους του Κλοντ.
(...) Ο Μάικλ [Michael Nyman] διαθέτει μια πραγματικά ρομαντική ευαισθησία, χωρίς μελοδραματισμούς, και ο ρομαντισμός του αυτός δεν είναι ποτέ επιτηδευμένος.
Στην πραγματικότητα, ο Μάικλ μπορεί να μπαινοβγαίνει σε πολλούς, διαφορετικούς κόσμους, και έχουμε και οι δύο την επιθυμία να ξαναβρεθούμε, για να αλληλομαγευτούμε, στις επόμενες ταινίες που κλωθογυρίζω στο κεφάλι μου. Επιπλέον, είναι πολύ γελαστός, γεγονός που δε με δυσαρεστεί καθόλου, μα καθόλου.
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)
