(Σώμα με σώμα)
του Jacques Audiard
(το σημείωμα των σεναριογράφων Jacques Audiard, Thomas Bidegain)
rust1.jpg

Υπάρχει κάτι μαγευτικό στη συλλογή ιστοριών του Κραιγκ Ντέιβιντσον/ Craig Davidson “Rust and Bone”, μια απεικόνιση ενός μοντέρνου κόσμου, στον οποίο οι ζωές απλών ανθρώπων, αλλάζουν παντελώς πορεία εξαιτίας ατυχημάτων και δραματικών εξελίξεων. Προσφέρουν μια εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών ως ένα ορθολογικό σύμπαν, στο οποίο η υλική υπόσταση παλεύει να βρει το μέρος που της ανήκει και να ξεφύγει από αυτό που έχει προβλέψει η μοίρα.
Ο Άλι και η Στέφανι, δεν εμφανίζεται σε αυτές τις ιστορίες, και η συλλογή φαίνεται ήδη να ανήκει στην προϊστορία του πρότζεκτ μας, αλλά η δύναμη και η ωμότητα της ιστορίας, η επιθυμία μας να χρησιμοποιήσουμε το δράμα για να μεγαλοποιήσουμε τους χαρακτήρες τους, έχουν όλα την πηγή τους στις ιστορίες αυτές.
Από την πολύ αρχή ακόμα που γράφαμε το σενάριο, επικεντρωνόμασταν σε ένα είδος κινηματογράφησης που αποκαλούσαμε «εξπρεσιονιστική». Θέλαμε τη δύναμη των σκληρών, βάρβαρων και αντικρουόμενων εικόνων για να ενισχύσουν το μελόδραμα: την αισθητική της Μεγάλης Ύφεσης, των ταινιών των οποίων η περίεργη οπτική εικόνα εξιδανικεύουν τη ζοφερή πραγματικότητα ενός κόσμου, στην οποία ο θεός αποβάλλει τη μετριότητα.
Είναι αυτό το είδος της αισθητικής, που μας οδηγούσε συνεχώς ενώ γράφαμε το σενάριο. Συντηρεί μια ερωτική ιστορία, που είναι ο πραγματικός ήρωας της ταινίας. Δείχνει τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός αθώου παιδιού. Υπογραμμίζει το μεγαλείο των χαρακτήρων σε ένα κόσμο που έγινε βίαιος από την οικονομική καταστροφή. Και σέβεται την επιμονή του Άλι και της Στέφανι για να ξεφύγουν από την κατάσταση τους.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)