του François Ozon

Βασισμένη στο θεατρικό έργο του ισπανού Juan Mayorga, η ταινία του François Ozon έχει σαν κεντρικό χαρακτήρα έναν 16χρονο μαθητή, τον Claude (Ernst Umhauer), που επιβιώνει μέσα στο σκληρό κόσμο του σχολείου κρατώντας χαμηλό προφίλ. Όμως, ο καθηγητής των γαλλικών Germain (Fabrice Luchini) ανακαλύπτει ότι ο μαθητής του είναι χαρισματικός: είναι ένα λογοτεχνικό ταλέντο. Ο Claude γίνεται φίλος με τον συμμαθητή του Rapha (Bastien Ughetto), και ουσιαστικά εγκαθίσταται στο σπίτι του, όπου αναπτύσσει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Esther, την ελκυστική μητέρα του Rapha (στον ρόλο Emmanuelle Seigner). Παρά την προφανή δειλία και τη ντροπαλότητα του, ο Claude έχει έναν τρόπο στο να πλησιάζει όλο και πιο κοντά στους ανθρώπους, διεισδύοντας στην ιδιωτική τους ζωή, παρατηρώντας τους - και κρατώντας σημειώσεις. Όταν όμως αυτές οι σημειώσεις χρησιμοποιούνται τότε δημιουργούνται περιπλοκές...
Ο Cameron Bailey σημειώνει για την ταινία στον κατάλογο του Φεστιβάλ του Τορόντο: «Στην ταινία του ο γάλλος auteur François Ozon αφηγείται μια ιστορία για τη σαγήνη της αφήγησης και τις επικίνδυνες ενίοτε συνέπειες του "να γράφεις ότι γνωρίζεις".  Ως συνήθως, έχει πάντα μια έφεση για την εξεύρεση δυσοίωνων υπαινιγμών σε φαινομενικά συνηθισμένες καταστάσεις.
(…)  Ο διάλογος στην ταινία του Ozon είναι γεμάτος εντάσεις και το στυλ τραχύ. Η ταινία του Dans la maison/ Το Αγόρι στο Τελευταίο Θρανίο παρουσιάζει μια ευχάριστη και όμορφα σχεδιασμένη επιφάνεια. Αλλά η ευχαρίστηση στην ταινία του Ozon βρίσκεται μέσα στις σχισμές, που βρίσκονται σ’ αυτή την επιφάνεια, τις ρωγμές που ανοίγουν για να αποκαλύψουν σκοτεινές αλήθειες. Για το σκοπό αυτό, η ήπια και γεμάτη προαισθήματα μουσική του Philippe Rombi βοηθά στο να αναδειχθούν τα βαθύτερα νοήματα αυτού του διαδραματιζόμενου μέσα σε μια σχολική τάξη και απατηλά χαμηλών τόνων δράματος. Με τη βοήθεια του λαμπερού του καστ, ο Ozon κατασκευάζει με μεθοδικότητα ένα ανατριχιαστικό, κρυστάλλινο θρίλερ».

(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ του Τορόντο)