του Joe Wright
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

Joe Wright, σκηνοθέτης
Όταν διάβασα το βιβλίο [Anna Karenina του Leo Tolstoy /  Λέοντος Τολστόι] με άγγιξε άμεσα και μου «μίλησε». Ελπίζεις να μοιάζεις με κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα και συνειδητοποιείς πως έχεις υπάρξει σαν κάποιον άλλο χαρακτήρα. Όλοι είναι απολύτως αληθινοί και τρομακτικά οικείοι.

Jude Law, ηθοποιός
Συμπάσχω με όλους τους χαρακτήρες της ιστορίας. Πρέπει να κατανοήσεις όλες τις πλευρές γι’αυτό άλλωστε και το μυθιστόρημα του Τολστόι έχει προκαλέσει τόσες συζητήσεις. Κατ’ εμέ ο Καρένιν, αξιοσέβαστο κυβερνητικό στέλεχος, πλήρως αφοσιωμένο στην εργασία του, αναπόφευκτα θα πληγωθεί καθώς, ενώ εκείνος πιστεύει πως προσφέρει τα πάντα στον γάμο του, εντούτοις δεν έχει το απαιτούμενο πάθος και το ρομαντισμό, πράγμα που δεν γίνεται εσκεμμένα καθώς το πιθανότερο είναι πως έτσι βιώνει εκείνος την αγάπη, όπως την διδάχτηκε από τους δικούς του. Και το ενδιαφέρον είναι πως σταδιακά τον βλέπεις να αφυπνίζεται και να προσπαθεί, όπως μπορεί, να διεκδικήσει την οικογένειά του… Στο τέλος αυτού του «ταξιδιού» είναι ένας άλλος άνθρωπος.

Keira Knightley, ηθοποιός
Η ιστορία είναι διαχρονική, αφού οι άνθρωποι πάντα επιθυμούν κάτι ή κάποιον που δεν μπορούν να έχουν, πάντα αντιμετωπίζουν περιορισμούς και κανόνες και πάντα έχουν δυσκολία να επικοινωνήσουν τα συναισθήματά τους.

Tom Stoppard, σεναριογράφος
Δεν αισθάνομαι ότι το σενάριο αυτής της ταινίας είναι μια συνέχεια του συγγραφικού μου έργου. Είναι μάλλον μια διακοπή -αλλά μια ευπρόσδεκτη διακοπή, ειδικά αφού δεν είχα κάποιο θεατρικό έργο να γράψω.
Ήθελα πολύ να το κάνω [, να γράψω το σενάριο]. Δεν κρύβω πως πάντα θεωρούσα ότι είμαι κατεξοχήν ένας θεατρικός συγγραφέας, αλλά δεν είναι εύκολο να εμπνέεσαι συχνά ένα ολοκληρωμένο θεατρικό. Και μολονότι απολαμβάνω να ασχολούμαι με διάφορα κινηματογραφικά είδη, είναι μεγάλη ευτυχία να μπορείς να συνεργάζεσαι με τον  Joe Wright/ Τζο Ράιτ στη σκηνοθεσία ενός εξαιρετικού μυθιστορήματος.
(...) Δεν ξέρω πως να το περιγράψω, αλλά αισθάνθηκα ότι ήταν ήμουν υπό επιτήρηση από τον Τολστόι. Είναι ένα θαυμάσιο μυθιστόρημα με πολυ ωραίες σκηνές, όπως η σκηνή με την ιπποδρομία του Vronsky. Το μεγάλο ζήτημα για μένα, σε σχέση με το βιβλίο, ήταν τι έπρεπε να κάνω με τη δεύτερη ιστορία που υπαρχει σ' αυτό, την ιστορία του Levin.
(...) Ο Τολστόι πιστεύει ότι ο σαρκικός έρωτας δεν είναι κάτι καλό. Η ρωσική κοινωνία της εποχής δεν ήταν ένα φυτώριο της αγνότητας. Η Άννα θρηνεί γιατί για πρώτη φορά στη ζωή της έχει ερωτευθεί.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή, εφ. The Observer, 2-9-2012)