(Η καλύβα του φύλακα)
του Costantin Popescu

Καλοκαίρι. Ένα σπίτι μέσα στην ερημιά μιας αχανούς πεδιάδας. Δύο άνδρες συγκατοικούν σ’ αυτό. Ο ένας είναι ο φύλακας των σιδηροδρομικών γραμμών. Μόνη τους επαφή με το εξωτερικό κόσμο η εφημερίδα που τους πετάει ο ελεγκτής από το διερχόμενο τραίνο. Ένα βράδυ θα βρουν τον τραυματία ενός αυτοκινητικού ατύχημα. Το πρωί θα βρουν και το αυτοκίνητο του. Η ηρεμία της συμβίωσης τους έχει πλέον διαταραχθεί…
Με αναφορές στο σινεμά του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ο σκηνοθέτης κάνει μια ταινία για τη γέννηση του Κακού. Το αχανές του χώρου, μια αίσθηση ακινησίας και ανίας δημιουργούν το φόντο όπου θα αναπτυχθεί η αφήγηση. Γεμάτη από διφορούμενα, ελλείψεις και υπονοούμενα η αφήγηση απαιτεί από τον θεατή την προσήλωση του, καθώς αποκαλύπτει την τελική αλήθεια, μόλις στο τελευταίο λεπτό της ταινίας: μια εγκληματική πράξη έχει διαπραχθεί, το κακό έχει γεννηθεί. Το απόσπασμα από το έργο του Ρίλκε που ανοίγει τη ταινία αποκαλύπτει το πυρήνα της: «Ίσως όλα τα τρομερά και αποτρόπαια να είναι σε τελική ανάλυση αβοήθητα και σε απόγνωση και να χρειάζονται τη βοήθεια μας».
Canton (A Lineman's Cabin / Η καλύβα του φύλακα), Costantin Popescu, Romania, 2005, 30’
Δ.Μ.