(Η ελευθερία είναι ο Παράδεισος)
του Sergei Bodrov
ser.jpg

Ο Σεργκέι Μποντρόφ/ Sergei Bodrov, αποτυπώνει στο φιλμ με ευαισθησία, συγκρατημένο λυρισμό, αλλά και ρεαλιστική δύναμη, την Οδύσσεια ενός 13χρονου αγοριού, που το σκάει από το αναμορφωτήριο όπου είναι έγκλειστο στην Άλμα Άτα, για να αναζητήσει τον πατέρα του, τον οποίο δεν έχει δει ποτέ. Αρχίζει ένα μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι, ταξιδεύοντας με κάθε δυνατό μέσο (τρένο, αυτοκίνητο, πλοίο ή περπατώντας), διασχίζοντας μια χώρα σε αποσύνθεση και συναντώντας στην διάρκεια του οδοιπορικού του, κάθε λογής ανθρώπους -ο καθένας με δική του ιστορία- μέχρι να φτάσει στο απομονωμένο γκούλαγκ, όπου βρίσκεται φυλακισμένος ο πατέρας του.
Η δεύτερη ταινία του ρώσου σκηνοθέτη, η οποία και τον καθιέρωσε διεθνώς, καταγράφει την ζωή της παιδικής ηλικίας, ως έναν οριστικά χαμένο παράδεισο, μια πραγματικά σκληρή εποχή, μια ακόμα φυλακή, σε πλήρη αντιστοιχία με το αναμορφωτήριο και το στρατόπεδο συγκέντρωσης. Στοιχεία που παραπέμπουν σε μια κοινωνία ηθικά εξαχρειωμένη, χωρίς νόμο, τάξη, κανόνες και αξίες, ενάντια στην οποία εξεγείρεται διαρκώς ο Σάσα - ο μικρός πρωταγωνιστής υπήρξε πραγματικός τρόφιμος αναμορφωτηρίου. Όταν τελικά φτάνει στο γκούλαγκ (για πρώτη φορά κινηματογραφείται ένα αυθεντικό σοβιετικό στρατόπεδο συγκέντρωσης) και γνωρίζει τον χαμένο πατέρα, βρίσκει έναν άνθρωπο παραιτημένο, βασανισμένο και χωρίς ελπίδα. Το ταξίδι του Σάσα δεν είναι παρά μια περιπλάνηση σ’ ένα τοπίο μετά τη μάχη, στα ερείπια του οποίου συναντά μονάχα το φάντασμα της ελευθερίας.          
·Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Μόντρεαλ 1989
(δ.τ.)