(Τώρα είμαι γυναίκα)
του Michiel van Erp

Το Τώρα είμαι γυναίκα του Μιχίλ φαν Ερπ/ Michiel van Erp παρουσιάζει ηλικιωμένες γυναίκες οι οποίες αποφάσισαν πριν από δεκαετίες να κάνουν αλλαγή φύλου στην Καζαμπλάνκα στα χέρια του «θαυματουργού» γιατρού Ζορζ Μπυρού, εξετάζοντας κατά πόσο είναι ευχαριστημένες με την επιλογή τους: σκιαγραφεί τα πορτρέτα πέντε ηλικιωμένων τρανσέξουαλ. Στην κλινική του Ζορζ Μπυρού στην Καζαμπλάνκα δεν τηρούνταν κάποιες προϋποθέσεις ούτε και τίθονταν ερωτήσεις, αρκεί οι ασθενείς να κατέθεταν τον οβολό τους. Αυτές οι πρωτοπόρες νιώθουν άραγε ολοκληρωτικά γυναίκες; Τους έδωσε η χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκαν την πληρότητα που περίμεναν στη ζωή τους; Μια ταινία για το κυνήγι ενός σχεδόν άπιαστου ονείρου, για το κενό ανάμεσα στην υλοποίησή του και τη σκληρή πραγματικότητα που πολλές φορές ακολουθεί.
Σε συνέντευξη Τύπου, στα πλαίσια του 14ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσ/νίκης, ο Άλεξ Μπάκερ/ Alex Baker, ερευνητής που αναζήτησε τους πρωταγωνιστές της ταινίας, δήλωσε: «Το επίκεντρο της αναζήτησης ήταν η κλινική στην Καζαμπλάνκα. Τις δεκαετίες μεταξύ ’50 και ’70, η γενιά των πρωτοπόρων διεμφυλικών ατόμων δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να απευθυνθούν στον συγκεκριμένο γιατρό». Αναφορικά με το αν ο ίδιος ανακάλυψε κάποιο νήμα που να συνδέει αυτές τις γυναίκες, ο Μπάκερ παρατήρησε: «Καμία από αυτές δε μετανιώνει για την απόφασή της. Μόνο εκείνη από τη Γερμανία μετανιώνει, όχι όμως για την εγχείρηση, αλλά για το πόσο πολύπλοκη έγινε η ζωή μετά από αυτό. Απαιτούσε πολύ θάρρος από τη μεριά τους το να διεκδικήσουν την ευτυχία τους σε μία κοινωνία που είχε μηδαμινή ανοχή για τους διεμφυλικούς. Άλλωστε, πολλές από αυτές κατέληξαν να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Επίσης, θεωρώ ότι η μοναξιά τους ήταν ένας κοινός παράγοντας». Παρά τη θέρμη με την οποία αναφερόταν σε εκείνες, ο Μπάκερ ξεκαθάρισε ότι συνειδητά επέλεξε να μην αναπτύξει φιλικές σχέσεις μαζί τους: «Ήξερα ότι η ταινία θα τελειώσει κάποια στιγμή. Είμαι ερευνητής και δεν ήθελα να δώσω υποσχέσεις που δε μπορώ να τηρήσω. Είναι καλές γυναίκες, αλλά μη νομίζετε ότι ήταν πάντα εύκολες στην επαφή μαζί τους».

(δ.τ.)