των Jean- Pierre & Luc Dardenne
(οι δηλώσεις των σκηνοθετών)

Jean –Pierre Dardenne
Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να αφηγηθούμε την ιστορία ανθρώπων από αλλού που ζουν στην Δυτική Ευρώπη. Αυτό κυρίως είναι η Lorna, και ο Sokol. Πως τα καταφέρνουν, με μέσα που δεν μπορούν να’ ναι αποδεκτό, να κερδίζουν αυτό που θεωρούν ως μερίδιο τους στην ευτυχία… Θέλαμε αυτή η Lorna να παραμείνει ανθρώπινη με την σκοτεινή της πλευρά, τις παραδοξότητες της, τις αντιθέσεις της και τη σιωπή της. Ωστόσο αυτή είναι μια όμορφή σιωπή, επειδή θα μπορούσε να γεννήσει κάτι …
(…)Πριν ξεκινήσουμε να γράφουμε το σενάριο θέσαμε ένα πλαίσιο στους εαυτούς μας: αν θέλαμε να γράψουμε μια ιστορία που να έχει σχέση με αυτές που ήδη είχαμε αφηγηθεί ο κεντρικός χαρακτήρας θα έπρεπε να ακολουθεί διαφορετική διαδρομή. Γνωρίζουμε ότι θα ‘ταν γυναίκα. Γνωρίζαμε επίσης την παράνομη πράξη πάνω στην οποία θα βασιζόταν. Επιπλέον όμως γνωρίζουμε ότι το ταξίδι της θα έπρεπε να’ ναι διαφορετικό των κεντρικών χαρακτήρων των προηγούμενων μας ταινιών. Αν και όλοι οι κεντρικοί χαρακτήρες στις ταινίες μας καταλήγουν να γίνουν περισσότερο ανθρώπινοι. Αυτή είναι η περίπτωση της Lorna αλλά μ’ ένα τρόπο τελείως διαφορετικό.

Luc Dardenne
Η δουλειά μας με την κάμερα είναι πολύ πιο ήρεμη από ότι στις προηγούμενες ταινίες μας και γι’ αυτό επειδή θέλαμε να παρατηρήσουμε τη Lorna. Έτσι η άποψη που είχαμε ήταν να μην την ακολουθούμε κατά πόδας, προσπαθώντας να είμαστε μέσα στις πράξεις. Αυτό που θέλαμε να κάνουμε με την κάμερα μας είναι περισσότερο να καταγράψουμε παρά να γράψουμε.
(…) (Με τον αδελφό μου) Για να γράψουμε με το σενάριο συζητάμε πολύ μεταξύ μας. Μετά μόνοι μας κάνουμε την επιλογή των ηθοποιών και τη διανομή των ρόλων. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων καταρχάς δουλεύουμε για πολύ χρόνο με τους ηθοποιούς χωρίς να’ ναι παρόν κάποιος άλλος. Μετά όταν έχουμε την αίσθηση ότι το πλάνο είναι έτοιμο φωνάζουμε τον κάμεραμαν, το διευθυντή φωτογραφίας, τον υπεύθυνο για τον ήχο, τον υπεύθυνο για τα σκηνικά, αν αυτό είναι απαραίτητο. Τότε ένας από τους δύο μας θα πάει να παρακολουθήσει το γύρισμα από το μόνιτορ, μένοντας σιωπηλός. Από τη στιγμή που η σκηνή γυριστεί, ο αδελφός μου και εγώ τη συζητάμε μπροστά στο μόνιτορ. Συνήθως δεν υπάρχει κανείς άλλος. Στη συνέχεια ο αδελφός μου ο οποίος είναι υπεύθυνος για το γύρισμα συζητά τη σκηνή με το υπόλοιπο συνεργείο. Κατά τη διάρκεια του μοντάζ και του μιξάζ και οι δύο επιβλέπουμε. Όλα αυτά δεν είναι πιο περίπλοκα από το να δουλεύαμε μόνοι μας. Στην πραγματικότητα ίσως είναι ακόμα πιο απλά για μας –διαφορετικά δεν θα συνεχίζαμε να δουλεύουμε έτσι.

(αποσπάσματα από συνέντευξη τύπου στο Φεστιβάλ Καννών 2008).